พุทธะอยู่ที่ใจ

    พุทธะมิได้อยู่ที่ในหนังสือ มิได้อยู่ในวัด มิได้อยู่ที่พระพุทธรูป แต่อยู่ในจิตใจคน เมื่อมันเห็นคนกำลังจะจมน้ำ ก็รีบกระโดดลงไปช่วย เห็นไฟกำลังไหม้บ้าน ก็รีบเรียกคนที่อยู่ในบ้านหนีเอาชีวิตรอด หรือโทรศัพท์เรียกรถดับเพลิง นี่ก็คือจิตพุทธะ แสดงให้เห็นว่าทุกคนต่างก็มีจิตพุทธะ แต่ชาวโลกเวลาเห็นอะไรที่เป็นประโยชน์แก่ตน มักคิดแย่งชิงเอามาเป็นของตนแต่เพียงผู้เดียว อยากให้คนอื่นไม่ได้หรือล้มเหลวเวลานั้นจิตพุทธะได้หลบซ่อนไว้ ดังนั้นผู้คิดจะบำเพ็ญธรรมไม่ต้องไปคิดอื่นไกลให้ยุ่งยาก ถ้าหากสามารถทำเพื่อผู้อื่น และคิดช่วยเหลือผู้อื่นตลอดวลา เมื่อนั้นจิตพุทธะก็จะปรากฏขึ้น จิตพุทธะจะสว่างไสว ผู้บำเพ็ญธรรมปากก็ว่ามีเมตตา แต่ชอบชิงดีชิงเด่น ไม่ยอมปล่อยวาง สมหวังก็ดีใจ ผิดหวังก็เสียใจ มีแต่กระแสจิตแบบนี้อยู่ทุกวัน มิน่าเล่า บำเพ็ญมาตลอดชีวิตถึงได้ได้สำเร็จอะไรเลยสักอย่าง     

     ดังนั้นจึงควรอุทิศตนเพื่อผู้อื่นอยู่เสมอ จึงจะทำให้จิตพุทธะไม่เสื่อม ผู้ที่คิดจะแย่งชิงทุกสิ่งทุกอย่าง และอยากมีทุกสิ่งทุกอย่าง ละโมบมิรู้เบื่อ การที่คิดจะจุติแดนสุขาวดีหรือแดนนิพพานนั้น ฉันว่าสัมภาระ (ความโลภ) อันหนักอึ้งเช่นนี้ คงไม่ยอมปล่อยเขาไปเป็นแน่     

     วันนี้ใช้ภาษาชาวบ้านมาพูดกับพวกท่าน หวังว่าคงเข้าใจ