การปล่อยวาง

    ทุกวันชาวโลกจิตใจเคร่งเครียดไม่ยอมสงบนิ่ง ยากที่จะมีเวลาให้สมองปลอดโปร่ง แต่การบำเพ็ญธรรมจะต้องเอาจิตใจที่ห่วงกังวลบทั้งปวงปล่อยวางลงไป เพื่อจิตใจจะได้ไม่คิดฟุ้งซ่าน ถึงจะสามารถบรรลุพุทธะได้     

     ครั้งหนึ่งสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้เสด็จลงมาโปรดสัตว์ยังโลกมนุษย์ พบชายผู้หนึ่งถือดอกไม้อยู่ในมือทั้งสองข้าง พระองค์จึงตรัสกับชายผู้นั้นว่า “จงวางดอกไม้ที่มือซ้ายลงเถิด” ชายผู้นั้นก็วางดอกไม้ที่มือซ้ายลง พระพุทธองค์ตรัสอีกว่า “ดอกไม้ที่มือขวาก็จงวางลงด้วย”  ชายผู้นั้นก็ปฏิบัติตามอย่างว่าง่าย พระพุทธองค์ตรัสอีกว่า “จงวางลงอีก”  ชายผู้นั้นก้มลงดูที่มือทั้งสองของตน ไม่เห็นมีอะไรอีกเลย จึงหันไปมองท่านอย่างงุนงง พระพุทธองค์ยิ้มน้อย ๆ ชายผู้นั้นจึงรู้แจ้งในฉับพลัน ที่แท้พระพุทธองค์บอกให้เขาปล่อยวางทุกสิ่งทุกอย่างไม่จำต้องไปเพิ่มของนอกกายอะไรอีกรีบปล่อยวางโดยเร็ว     

     จากเรื่องนี้จะเห็นได้ว่า พระพุทธองค์ทรงโปรดสัตว์ตามเหตุการณ์ขณะนั้น ชาวโลกควรจะรู้จักการปล่อยวาง ซึ่งเป็นพื้นฐานสำคัญในการบรรลุมรรคผลสำเร็จพุทธะ