วันหนึ่ง พระหลิงซินได้ไปเยี่ยมพระกุยจง พระหลิงซินถามพระกุยจงว่า “พุทธะคืออะไร” พระกุยจงตอบว่า “ผมบอกท่านไม่ได้” พระหลิงซินถามอีกว่า “ทำไมจึงบอกผมไม่ได้” พระกุยจงตอบว่า “เพราะว่าถึงบอกท่านท่านก็คงไม่เชื่อ” พระหลินซินรีบแย้งว่า “ไม่หรอก ท่านเป็นรุ่นพี่ คำพูดของท่าน ผมไม่เชื่อได้อย่างไร?” พระกุยจงกระซิบที่หูของพระหลิงซินว่า “เมื่อครู่นี้ท่านถามอะไระนะ” พระหลิงซินบอกว่า “ผมถามว่าพุทธะคืออะไร ใครคือพุทธะ?” พระกุยจงรีบกระซิบที่ข้างหูว่า “ท่านก็คือพุทธะ” พระหลิงซินได้ฟังถึงกับตกตะลึง ฉับพลันก็เกิดความรู้แจ้ง แล้วหัวเราะเสียงดังว่า “ฮ่า ฮ่า ผมก็คือพุทธะ” “ผมก็คือพุทธะ”