รวมสี่มหาภูมิ

     ผู้เรียนธรรมปฏิบัติตนนั้น ต้องใช้ขันธ์ห้าว่างเปล่า อย่าให้ผลประโยชน์ร้อยรัด อย่าให้ความรักผูกมัด สนิทสนมกับผู้มั่งมี เหมือนน้ำค้างบนกลีบดอกไม้ มองเกียรติยศเหมือนเกล็ดน้ำแข็งบนหญ้า หยวนเจียะจิงว่า “กายข้าตอนนี้ รวมสี่มหาภูมิอันมี ผม ขน เล็บ ฟัน หนัง เนื้อ เอ็น กระดูก ไขกระดูก สมอง ล้วนเป็นปฏิกูล กลับคืนสู่แผ่นดิน น้ำลาย เหงื่อ หนอง เลือด น้ำเหลือง น้ำตา อสุจิ ปัสสาวะ อุจจาระ ล้วนคืนสู่น้ำลมร้อนคืนสู่ไฟ ไอที่หมุนเวียนเป็นลม เมื่อวิญญาณละรูป แต่ละสิ่งคืนสู่ที่มา คืนถิ่นฐาน ตัวข้าเหลืออะไร” เห็นเป็นความว่างก็ทำลายอุปทานหลุดพ้นเข้าถึงต้นกำเนิด บำเพ็ญนาน ๆไปก็สำเร็จธรรมได้เอง