ต้อนรับใบไม้ผลิ

       ฟ้าหนาวแผ่นดินเหน็บทุกข์สาหัส   หนทางโลกขรุขระเดินลำบาก ฝุ่นกิเลสร่อนไม่หมด  เมืองพุทธฉายทาบเจ้าพระยา  เมฆรังสีแผ่คลุมแผ่นดินศักดิ์สิทธิ์   แสงคุณธรรมส่องหมู่มวลมนุษย์           

           มองเมฆขาวทิศตะวันออกลอยละล่องไกลหมื่นไมล์   ดอกเหมยบานสะพรั่งเห็นห้องฤทัยสะอาดดั่งหิมะ           

           สรรพสัมพันธ์ต้อนรับไม่ตั้งใจ   แผ่นฟ้าสุขสงบ   กาลเวลาหมุนผลัดเปลี่ยน   มังกรคำรณคู่อรหันต์           

           ไปไกลสุดแผ่นดินทักษิณ  ผู้ห้าวหาญชายหญิง  อย่าหลงใหลต่างแดนจนหลงลืมแผ่นดินฉานอัน   เทวสถานคุณธรรมลูกสร้างขึ้นในแผ่นดินมนุษย์   เพื่อฉุดช่วยผู้ยากช่วยบรรเทาทุกข์  ดุจน้ำมนต์พรมทั่วพสุธา    อย่าได้ลุ่มหลง   แม่น้ำศักดิ์สิทธิ์สว่างไสวมีขอบฝั่ง   แล่นข้ามสู่ฝั่งซาบซึ้งสรวงสวรรค์