กลอนธรรมเตือนโลก

บ้า ๆ บวม ๆ สู่วิหารทรง             โล้น ๆ สงฆ์ ๆ ที่รู้จริงกล่าว

มา ๆ ไป ๆ นั่งเต็มวิหาร                          หมด ๆ ว่าง ๆ เฝ้าประทับทรง

เรื่องในโลกส่วนใหญ่ไม่พอดี       มีคนยินดีได้พบมีคนจาก

มีคนดีใจต้อนรับขึ้นปีใหม่                        มีคนกังวลกลัวถึงสิ้นปี

มีคนบำเพ็ญจริงได้จิตจริง                        มีคนเจ้าอารมณ์ใจดุจคันศร

มีคนปลงตกเรื่องในโลก                          มีคนแย่งชื่อชิงผลประโยชน์

มีคนลาตำแหน่งกลับบ้านนอก                  มีคนดั้นด้นสอบแข่งขัน

มีคนรู้จักพอสุขเสมอ                               มีคนใจโฉดใหญ่คับฟ้า

มีคนทำความดีวิริยะเสมอ                        มีคนทำบาปไม่ยอมหยุด

มีคนบินสูงเหนือเมฆฟ้า                          มีคนตกต่ำอยู่ข้างถนน

มีคนเศร้าตลอดแถมแค้นเคือง                   มีคนยินดีอยู่ทุกโมงยาม

มีสุรามีชาสุดจะดื่ม                                 มีกลอนเป็นหลักฐานเผยความลับ

มีใจเข้าใจโอวาทเทพาจารย์                      มีคนที่มีบุญสู่กาลดี

ภิกษุค่ำคืนนี้ประสพพบปีใหม่                  ยินดีเหลือหลายร้องกลอนธรรมไม่หยุด