บุญตอบสนอง

      วิถีทางฝึกพุทธะ ก็คงไม่พ้นไปจากการคิดถึง การหลุดพ้นจากสังสารวัฏอันเป็นทุกข์ ด้วยการอาศัยการชำระล้างกิเลส ดังนั้นศาสนาพุทธจึงไม่มีการกีดกันคนที่ตั้งใจจะมุ่งมั่นไปข้างหน้าย่อมขึ้นสู่ฝั่งได้แน่นอน หากยังโลภที่จะมองภาพทั้งสองข้าง ห่วงซ้ายมองขวาแล้วก็เกิดความหลงใหล ในที่สุดก็หลงอยู่กับความใคร่อยาก เมื่อล่วงเลยสู่วัยชรา หวนกลับมาคิดถึงอนาคตอีก กายก็เกรอะกรังไปด้วยโทษภัยเต็มไปหมดยามเมตตาก็ยากที่ฉุดช่วยได้ เพราะฉะนั้นจุดหมายของพุทธธรรมก็คือการแสวงหาการหลุดพ้นจากบรรดาทุกข์ทั้งหลายและกิเสลทั้งปวง ดังนั้นก็ไม่ควรมีความคิดในการแสวงหาบุญตอบสนอง มิฉะนั้นจะเป็นการช่วยเหลือให้กิเลสแตกกล้าเติบโตขึ้น การฝึกพุทธะเหมือนการปีนภูเขา ไต่อยู่บนสันและหน้าผาแต่ละย่างก้าวต้องมั่นคงและคืบไปข้างหน้าสู่ยอดเขาอย่างระมัดระวัง มีความมุ่งมั่นมุ่งสู่ด้านหน้าก็จะสามารถพิชิตยอดเขาถึงที่สุดได้ การห่วงซ้ายมองขวาอาจทำให้เหยียบพลาดได้ พุทธสาวกควรปล่อยวางผลบุญตอบสนอง ( ลาภสักการะ เงินทำบุญ สมณศักดิ์ ) ขว้างทิ้งไปไกลโพ้นยังนอกเมฆนภากาศ จึงจะไม่กีดขวางเส้นทางอนาคต