ลืมตน

ใจตนร้อนหนาว             โลกอนิจจัง                    ขึ้นเขาเอาเงิน                ลงน้ำเอาชีวิต

ถึงคราวอับจน                โอบกอดพุทธบาท          ปลอดภัยหมดเรื่อง          ลืมบุญคุณทุกอย่าง

ข้ามคลองรื้อสะพาน       กลับกลายเป็นศัตรู          มุ่งสอพอผู้มีอำนาจ         เติมน้ำมันใส่ไฟ

ใจคนน่ากลัว                  คิดชั่วง่ายนัก                  โลกนี้วุ่นวาย                  ก็เพราะเหตุนี้

ดังนั้นจึงทรง                 เขียนคำเตือนโลก           ศาสนาให้ทำดี                หวังคนบนโลก

ควรรู้บาปบุญ                 ละชั่วสู่ดี                       มหาธรรมราบเรียบ         ยังมีโอกาส

           เจริญพร!