คติเตือนโลก

   ความดีใจ ความโกรธไม่จีรัง เป็นอาการเสียจริตเบา ๆ การให้บำเหน็จหรือลงโทษจึงไม่ชัดเจน ไม่ใช่แบบอย่างของผู้ใหญ่ โดยเฉพาะผู้เป็นบิดามารดา ครูบาอาจารย์ ผู้แสดงออกควรต้องมีการอบรมฝึกฝนเสียก่อนให้เข้าใจหน้าที่ของตน โดยเฉพาะการรับมอบหน้าที่ก่อนหรือหลังหากเกิดหุนหันพลันแล่นก็จะขาดความสุภาพ เป็นการทำลายภาพพจน์โดยรวม เสียหายต่อคนรุ่นหลัง ภัยก็จะไม่น้อยเลย

    คนในปัจจุบันลืมกันง่าย เพราะฉะนั้น เพียงอาการสะเพร่าเบา ๆก็จะทำลายบรรยากาศปรองดอกงทั้งเหนือทั้งล่าง มีคำกล่าวว่า “คานบนไม่ตรง คานล่างเอียง ฐานรากก็คงทำนองเดียวกัน” การเผยแผ่คุณธรรมศาสน์ของข้า ก็อยู่ที่การกระทำความดี พูดให้ชาวโลกยอมรับ ผู้ใหญ่ก็ควรยินยอมทั้งใจทั้งปาก เช่นนี้จึงเป็นการถ้อยทีถ้อยส่งเสริมสำเร็จ ผู้สูงผู้ต่ำมีระเบียบ โลกก็จะเจริญไม่ติดขัดเอย