สู่ธรณีคุณธรรม

   คนโบราณที่ทำความดีนั้น จะทำให้ถึงความละเอียดแยบยลถึงความศักดิ์สิทธิ์ถึงบรรลุ ซื่อสัตย์ปานประหนึ่งท่อนไม้ นิ่งเฉยเหมือนไม่รู้โปร่งโล่งเหมือนความว่างของหุบเขา สมถะเรียบง่าย อ่อนน้อมถ่อมตนบ่มเลี้ยงนิ่งเงียบรักษาบุญ ความดีลึกล้ำสุดแท้หยั่งถึง สูงส่งเทียบไม่ได้กว้างไกลวัดไม่ได้ เพราะเหตุที่ไม่อาจหยั่งถึง เทียบไม่ได้ วัดไม่ได้ จึงได้ชื่อว่าเข้มแข็งที่กล่าวว่าเข้มแข็ง ความเข้มแข็งเป็นภาพเปรียบเปรย

    ตรงกันข้ามกับผู้มีคุณธรรมในปัจจุบัน เข้มแข็งเอามาเป็นบารมีเข้มแข็งเอามาเป็นชื่อ เข้มแข็งเอามาแสดง เข้มแข็งเอามาโอ้อวด ไม่สามารถทำตัวเป็น “ถึงว่างสุด เฝ้าสงบ” เป็นหลักธรรมที่ปฏิบัติตลอดจนธรรมแท้จะกลับความเหี่ยวเฉาได้ ดังนั้น อาตมาจึงมาบอกเล่าว่า นี่คือการเข้าสู่ธรณีคุณธรรม ให้ผู้ฝึกสามารถค้นคว้าให้เข้าถึงอย่างลึกซึ้งได้