ความเจ็บป่วย

   คนในปัจจุบันนี้กินอยู่ไม่สู้ขัดสนนัก แต่มีทุกข์เพราะเจ็บป่วยแม้ผู้ปฏิบัติธรรมก็หลีกเลี่ยงไม่พ้น เพราะการเจ็บป่วยเป็นการชำระวิบากกรรม ใจตัองทนทุกข์ให้ปล่อยวางสังคมบ้าง เหมือนสัญญาณไฟจราจรที่บอกให้คนหยุด ปล่อยให้รถทางซ้ายขวาผ่านไปเสียก่อน ดังนั้น เมื่อมีความเจ็บป่วยต้องย้อนตนคิดทบทวน เรื่องต่าง ๆ อย่าได้รีบร้อน ให้ก้าวเดินไปอย่างช้าๆ

    ดังนั้น การเจ็บป่วยทำให้คนมีปัญญาเพิ่มขึ้น เป็นการชำระวิบากกรรม หากเป็นเจ้าตำหนักที่บริหารงาน ต้องแบกภาระงานธรรมะโปรดสัตว์ เพราะพลังจิตของสรรพสัตว์ที่พุ่งมาสู่ตน ทั้งหนักทั้งใหญ่ ดังนั้น การแบกรับจึงหนักหน่วง การเจ็บป่วยจึงหนักด้วย ด้วยเหตุนี้ มหาธรรมจารย์ในอดีต จึงต้องรับวิบากกรรมหนักแต่ก็ไม่ท้อถอย เพราะได้อุทิศตนเพื่อแบกรับกรรมของสรรพสัตว์ นี่ก็เพราะเพื่อมหากุศลรับมหาวิบากจนสำเร็จมหาธรรมเป็นมหาศักดิ์สิทธิ์

    จึงหวังให้ชาวโลกที่เจ็บป่วยเป็นเวลานาน จงอย่าได้โทษฟ้าโทษตน ให้ทำใจสงบ ภาวนาขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยเหลือ ทำใจไม่ติดขัด ก็ซาบซึ้งถึงเจ้าสิ่งศักดิ์สิทธิ์มาช่วยเหลือ ให้ผ่านพ้นวิบากกรรมไปได้