อริโยวาท

จำได้ว่าสงฆ์หานซันถามท่านสวือเต๋อว่า “หากมีชาวบ้านเขาครหานินทาเรา ข่มเหงเรา อัปยศเรา หัวเราะเยาะเรา ดูถูกเรา ป้ายสีเรา ทำชั่วเรา หลอกลวงเรา แล้วจะตอบโต้อย่างไรดี”

สวือเต๋อตอบว่า “ก็มีแต่ผ่อนปรนเขา ตามใจเขา หลบเลี่ยงเขาอดทนเขา นับถือเขา ไม่สนใจเขา แล้วรอสักกี่ปี รอดูเขา” หานซันพูดว่า “ยังมีอะไรที่ไม่ต้องรอไหม ท่านสวือเต๋อพูดว่า “ท่านโพธิสัตว์หมีเล่อมีโศลกว่าไว้ ท่านคอยฟังอาตมาท่อง”

เซียนเฒ่าห่มจีวร ข้าวชืดอิ่มในพุง

ขาดปะนุ่งกันหนาว        เรื่องราวสุดแต่กรรม

มีคนด่าเจ้าทึ่มแก่            เจ้าทึ่มแก่ล้มตัวนอน

ถ่มน้ำลายรดหน้า           ก็ปล่อยให้มันแห้ง

ฉันก็ไม่เปลืองแรง          เขาก็ไม่เปลืองสมอง

นี่แหละปารมิตา            เป็นรัตนะแยบคาย

หากรู้ข่าวสารนี้             กังวลอย่างไรพูดไม่จบ

คนอ่อนแอใจไม่อ่อน      คนโลภธรรมไม่โลภ

ใจต้องการบำเพ็ญ          ต้องรับการทดสอบธรรม 

ชาวโลกชอบรุ่งโรจน์     ข้ากลับแย่งขับทิ้ง

ชื่อทรัพย์ล้วนว่างเปล่า     ใจข้าไม่เหนื่อยโลกีย์

กองทองเท่าภูเขา            ซื้อจิตรัตนะตนยาก