โง่ - ฉลาด

มีคนถามข้าพเจ้าว่า

คุณมีปัญญาการศึกษาสูงถึงระดับนี้ แต่ไม่ใส่ใจใน ลาภยศ สรรเสริญ อีกทั้งยังตั้งใจหลีกเลี่ยงไปจากสิ่งนี้ มีปัญหาอะไร หรือเป็นวิสัย (โง่) ของผู้คงเเก่เรียน ข้าพเจ้าตอบว่า

“ผู้หลีกเลี่ยง ลาภยศสรรเสริญ ด้วยความยินดี จะมีความประณีตมั่นคงเป็นหลักอยู่ในใจอย่างดุษณี

...จะเห็น ลาภยศสรรเสริญเป็นเช่นหมอนแพรไหมเนื้อเนียนหรูหราน่าใช้ที่ยัดไส้ด้วยหญ้าฟางหรือเศษวัสดุ”

อีกประการหนึ่ง ลาภยศสรรเสริญ นั้นคู่มากับชะตาชีวิต หากมิได้สร้างสมมา จะไขว่คว้าอย่างไรก็ไร้ผล อยากแล้วได้ ได้แล้วพอ จะมีสักกี่คน

ในแวดวง ลาภยศสรรเสริญ มีหลุมพรางให้พลั้งเท้าอยู่รอบตัว คนเหล่านั้นจึงต้องมีชีวิตอยู่กับความกลัว กังวลห่วงใย ร้อนใจแก่งแย่ง...

ข้าพเจ้าคิดดีแล้วว่า ชั่วอายุขัยไม่ถึงหนึ่งร้อยปีนี้จะขอสงบใจสร้างสรรค์ประโยชน์สุขแก่เพื่อนมนุษย์โดยธรรม ไม่ขอคร่ำเครียดทุรนทุรายมุ่งหมายใน ลาภยศสรรเสริญ

โง่ฉลาด วัดด้วยเงิน สรรเสริญยศ

รู้เลี้ยวลด คด โกง เกี่ยง เลี่ยงโทษผิด

ชอบตักตวง ช่วงชิงไว้ ไม่ตรึกคิด

หนึ่งชิวิต ลิขิตใด ให้แก่ตน

โง่-ฉลาด วัดด้วยหาญ ทะยานกล้า

ลืมดิน-ฟ้า เวลาว่าง สร้างกุศล

ทำปราดเปรื่อง เขื่องด้วยปลื้ม ลืมตัวตน

ละร่างพ้น คนฉลาด พลาดทุกราย