เหลา หมู่
“ซำช้ง” (เชื่อฟัง 3) ก็คือ หญิงที่ยังไม่ได้ออกเรือนต้องเชื่อฟังพ่อแม่ เมื่อออกเรือนแล้วคล้อยตามสามี และหลังจากสามีตายแล้วอบรมเลี้ยงดูบุตร เด็กผู้หญิงต้องอยู่ในโอวาทของพ่อแม่ เมื่อยังไม่ได้ออกเรือน ตอนเรียนหนังสือหรือทำงานบริษัทต้องมีมารยาทเรียบร้อย รักนวลสงวนตัว เวลาแต่งงานไม่ว่าแม่สื่อแนะนำหรือพบรักเอง ต้องให้พ่อแม่เห็นชอบด้วยเมื่อแต่งงานแล้วต้องอ่อนโยนกับสามี นับถือ ให้เกียรติซึ่งกันและกัน ครองรักกันจนวันตาย ถ้าหากโชคร้ายสามีตายจากไปก่อน ผู้เป็นภรรยาก็ควรครองม่ายจนถึงที่สุด อย่าได้คบเพื่อนชายจนเกินขอบเขต ก่อให้เกิดความเสื่อมเสีย ถ้าเพราะความจำเป็นในการครองชีพต้องหาที่พึ่ง(ไม่สามารถหาเลี้ยงตัวเอง) ก็ต้องพิจารณาให้รอบคอบในการหาสามีใหม่ แต่ถ้าความเป็นอยู่ไม่แร้นแค้นนัก (พอหาเลี้ยงตัวเองได้) ก็ไม่ควรหาคู่ใหม่ ผู้ที่มีบุตรต้องเอาใจใส่อบรมเลี้ยงดูจนเติบใหญ่ อย่าให้สามีที่อยู่ในปรโลกเป็นห่วง ส่วนผู้ที่ไม่มีบุตรก็สามารถรับเด็กมาเลี้ยงเพื่อสืบสกุล
“สี่เต็ก”(คุณธรรมแม่บ้าน4) คือประพฤติงาม วาจางาม งานงาม หน้าตางาม
ที่ว่า “ประพฤติงาม” ไม่ใช่เก่งกว่าคนอื่น แต่เป็นการสงบเสงี่ยม รู้จักเอาใจสามี กตัญญต่อพ่อแม่ของสามี อบรมเลี้ยงดู บุตรธิดา
“วาจางาม” ไม่ใช่ว่าพูดเก่งหรือพูดเอาแต่ประโยชน์ตนแต่เป็นการพูดจาไพเราะอย่างมีเหตุผล ไม่บึ้งตึง ไม่พูดคำหยาบ ด่าทอ
“งานงาม” ไม่ใช่ว่าฝีมือเก่งกว่าคนอื่น แต่เป็นการขยันอดทนในการงาน เช่น เย็บปักถักร้อย ทำอาหาร ดูแลบ้านช่องห้องครัวให้สะอาด ใช้จ่ายอย่างประหยัด
“หน้าตางาม” ไม่ใช่หมายถึง การแต่งหน้าทาแป้งให้สวยงาม แต่หมายถึง หน้าตาและการแต่งตัวสะอาดเรียบร้อย ไม่หยอกล้อกับคนอื่นจนเสียกิริยา