หน้าตาลิขิตโดยใจ

ตั้งผักเหล่าโจ้ว

   ใจคือรากฐานของใบหน้า พิจารณาใจแล้วจะเห็นรู้ดีชั่ว การกระทำเกิดจากใจ ดูการกระทำก็รู้ว่าเป็นบุญหรือเคราะห์ นิสัยชั่วร้าย ถ้าไม่ถูกเคราะห์ภัยก็แปลก พวกข่มเหงคนจนนับถือคนรวย จะฝากฝังลูกเมียได้หรือ เคารพผู้เฒ่าเมตตาผู้เยาว์ย่อมจะอุดมในภายหลังเบื้องหน้าก็สดใสคนพูดจาดูแคลนชีวิตใกล้ตายย่อมไปสู่อบาย เจอะคนก็พูดว่ากันเองพบคบกันลึกๆ ก็ธรรมดาทั่วไปจะหลอกลวงเสียดสี ถึงมีความรุ่งโรจน์ลูกหลานก็ไม่ได้รับ ถ้ายุติธรรมซื่อตรง ถึงแม้ไม่มีลูกหรือสะใภ้ ตายแล้วจะเป็นเจ้า ทนได้ยากกับคนอื่น ไม่ทันคาดมีเคราะห์ภัยทั้งยังทำให้ลูกพลอยลำบาก จริงใจต่อผู้อื่นได้บุญอายุยืน ดื่มสุราหลงนารีจะได้ภรรยาไม่ดีทำลายผู้อื่นเพื่อประโยชน์ตนลูกหลานเนรคุณ ขยันแต่ตระหนี่ก็คือความแตกต่างระหว่างมหาเศรษฐีกับคนใจแคบ พวกใจคอกว้างขวางชอบสุรุ่ยสุร่าย พวกสุขสบายก็ไม่มีความแตกต่างระหว่างลูกเสเพลกับคนแปลกประหลาด รู้จักพอกับพอใจไม่เหมือนกัน อันหนึ่งโอ้อวดแต่ภัยมากส่วนอีกอันก็อ่อนน้อมแต่ได้บุญ ความรู้มากกับความรู้ปราชญ์ต่างกัน อันหนึ่งเย่อหยิ่งมักจะพ่ายแพ้ ส่วนอีกอันจะมั่นคงและสำเร็จได้ พวกชอบโอ้อวดในความดีของตนยากที่สำเร็จในเกียรติยศ พวกที่ชอบหยิบยกความผิดผู้อื่นชีวิตอันตรายง่าย กล่าวโทษผู้อื่นหนักกล่าวโทษตนเบาไปวางแผนกับเพื่อนร่วมงานผลงานเป็นของผู้อื่นมากกว่าเป็นของตนนั้นคือตกอยู่ในความลำบาก ยอมให้ผู้อื่นรังแกมีลูกจะเจริญมาก คิดถอยสักก้าวเสมอตลอดชีวิตจะสุขสบาย ทำไมจึงถูกกล่าวร้ายใส่ทุกข์มากมายสุขภาพชนดื้อดึงทำเอง อันธพาลชอบเสี่ยงอันตราย ทำไมจึงอายุสั้นเพราะพูดจาจืดชืด ทำงานเฉื่อยชามีใจเย็นชา ทุกอย่างล้วนเย็นชา ทำไมจึงตายโหง เพราะแอบก่อร้าย แอบทำลับหลัง อะไรๆ ก็ลับลมคมในไปหมดรวมที่วิจารณ์มาแล้ว มีประวัติสอบได้ไม่ผิดเพี้ยน งานของคนพึ่งพากันได้แต่หลักธรรมฟ้า ฝ่าฝืนไม่ได้ ผู้รู้ความดีก็จะรักษาเหมือนกับเพิ่มบุปผาบนแพรไหม ผู้รู้ความชั่ว แล้วไม่กระทำก็จะแปรเปลี่ยนเคราะห์ภัยเป็นบุญลักษณะเช่นนี้เป็นการเพิ่มเติมการปฏิบัติ

ป.ล. :  ตั้งผัก เป็นคนในสมัยราชวงศ์ซ้ง รัชสมัยไท้จง ได้รับพระราชทานทินนามว่า ซีอี้ซินแซ เป็นผู้ประพันธ์ วิธีดูลักษณะมั่วอี