ครั้งที่ 46 ตอน ท่องแดนกระทะทองแดงนรกน้อย

ครั้งที่ 46 วันที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2521

ตอน ท่องแดนกระทะทองแดงนรกน้อย

ท่านอรหันต์จี้กงเสด็จลงตรัสเป็นกลอนความว่า :

ฝึกฝนธรรม เสมือนหนึ่ง นํ้าตาเทียน

จงหมั่นเพียร อย่าขาดตอน มีสติ

เบิกบานใจ รับฤดู ใบไม้ผลิ

ดวงศศิ ฟังเสียงขิม หินตอบรับ

อรหันต์จี้กง :เริ่มต้นปีใหม่ ท่องนรกแต่งหนังสือเหมือนแรกรับฤดูใหม่ ฤดูใบไม้ผลิต้องมีกลิ่นไอของไม้ผลิ จึงจะเป็นการเริ่มต้นด้วยดี เจ้าหยางเซิงเตรียมท่องนรก

หยางเซิง :กระผมได้นั่งลงเรียบร้อยแล้ว เชิญท่านอาจารย์เริ่มออกเดินทางได้….

อรหันต์จี้กง :ถึงแล้วละ รีบลงดอกบัวเร็ว

หยางเซิง :กระผมลงมาแล้ว วันนี้จะท่องนรกใดมิทราบ?

อรหันต์จี้กง :วันนี้จะท่อง "กระทะน้ำมันทอดกายนรกน้อย" (กระทะทองแดง) พัศดีได้ตั้งแถวคอยต้อนรับเราอยู่เบื้องหน้าแล้ว

หยางเซิง :เบื้องหน้ามีผู้คนอยู่หมวดหนึ่งจริงๆ ด้วย แสดงกิริยาอาการเป็นมิตรอย่างดี ขอแสดงความเคารพท่านพัศดีและนายทหารทั้งหลาย

พัศดี :มิต้อง ขอต้อนรับท่านอาจารย์และท่านหยางเซิงที่ได้มาเยี่ยมในวันนี้ คุกนี้มีชื่อว่า "กระทะทอดกายนรกน้อย" ขึ้นกับขุมที่เจ็ดท่านทั้งสองมาตามโองการเป็นที่ยากลำบาก แต่มีความดี ความชอบมากมายล้นเหลือจริงๆ

อรหันต์จี้กง :หามิได้ ท่านเสียอีกที่รับความลำบากมากกว่า ต้องอยู่กับพวกนักโทษตลอดทั้งวัน ก็มิใช่เรื่องที่ทนทานได้ง่ายนัก

พัศดี :อันนี้เพียงทำตามหน้าที่เท่านั้นเอง เพื่อที่จะปลอบขวัญวิญญาณโทษ ก็ต้องทุ่มเทกำลังใจกำลังกายไม่น้อยเหมือนกัน เหมือนดังท่านปลอบเตือนกอปรกู้ผู้คนในแดนมนุษย์นั่นแหละ ล้วนเป็นการประกาศกล่อมเกลามวลชนแทนสวรรค์ เชิญท่านทั้งสองตามข้าพเจ้าเข้าไปภายในเถิด…

หยางเซิง :ถึงปากประตูคุกแล้ว ข้างประตูมีการวางยามรักษาการณ์เข้มแข็งมาก แต่วิญญาณโทษไม่สู้มีมากนัก มีแต่เดินเข้า ไม่มีเดินออก คงจะเกี่ยวกับการกำหนดเวลาโทษยาวนานนั่นเองการตบแต่งภายในคุกก็ไม่มีอะไรสวยงามน่าชมดี กระทะใหญ่ตั้งเป็นแถวๆ เหมือนกับกระทะที่ใช้ต้มผักหมูในชนบทอย่างไรอย่างนั้น ข้างใต้กระทะพวกยมทูตกำลังโหมให้ไฟแรงจัด ในกระทะมีน้ำมันเดือดพล่านดังที่โลกมนุษย์ได้เรียกว่า "กระทะน้ำมัน" นั่น พวกวิญญาณโทษถูกคุมโดยยมทูตใช้ง่ามเหล็กแทงเข้าไปในกระทะร้องตะโกนเสียงได้คำเดียวก็จมดิ่งลงในก้นกระทะ น้ำมันที่เดือดพล่านนั้นไม่มีการปราณี พริบตาเดียววิญญาณโทษกลายเป็นกระดูกสีขาวเสียแล้ว ขอถามพัศดีว่า อันนี้เป็นการลงโทษชนิดไหนไม่ทราบ ต้องโทษชนิดใดจึงต้องมารับเคราะห์ฆาตยังที่นี่ ?

พัศดี :"แดนกระทะทอดกายนรกน้อย" เป็นสถานที่ลงโทษอย่างหนักที่สุดของขุมที่ 7 ที่แดนมนุษย์ใช้การ "ลงกระทะน้ำมัน" เป็นวิธีการปราบพวกภูตผีปีศาจที่ชอบเล่นของให้หมดฤทธิ์เดชลงโดยสิ้นเชิง ดังนั้นพวกที่ตกลงมาคุกนี้ "คือพวกที่ทำความผิดอย่างอุเอกสาหัสสากรรจ์ในโลกมนุษย์ มีความประพฤติที่โหดร้ายที่สุด ดังนั้นเมื่อตายลงแล้วต้องมารับโทษที่หนักสุดยอดในแดนนรก"

หยางเซิง :ส่วนใหญ่พวกนั้นทำผิดในคดีอะไรบ้าง

พัศดี :เป็นพวกขโมยขโจร นักโทษปล้นจี้ฆ่าคนตาย ผิดศีลในเรื่องกามลามก หรือนักโทษคอร์รัปชั่นรายใหญ่ๆ หรือวางยาพิษฆ่าคนฆ่าชีวิตผู้คนและนักโทษที่กระทำการขัดต่อหลักธรรมแห่งสวรรค์นัน้ๆ เมื่อตายลงแล้วนอกจากถูกแต่ละขุมทำโทษแล้วยังต้องมารับโทษที่นี่อีก

หยางเซิง :นอกจากพวกนี้แล้ว ยังมีนักโทษอื่นอีกบ้างไหม

พัศดี :หากว่าใช้ฤทธิ์เดชให้ร้ายผู้คนในแดนมนุษย์ ก็จะโดนทำโทษแบบนี้เหมือนกัน เพื่อจะกำจัดทำลายของมันเสีย

หยางเซิง :ท่านจะจัดวิญญาณโทษที่ยังมิได้ถูกแทงลงไปในกระทะสัก 2-3 ตน มาสอบถามสักนิด จะได้หรือไม่ประการใด

พัศดี :ได้ซิครับ ให้นายทหารพวกวิญญาณโทษ 2-3 ตน มาสารภาพความผิดเสีย

นายทหาร :ขอรับคำบัญชา…พามาแล้วครับ เชิญท่านหยางเซิงถามได้

หยางเซิง :ขอถามคุณยายผู้นี้ ว่าท่านไฉนจึงมารับโทษยังที่นี้

วิญญาณโทษ :ตอนฉันมีชีวิตอยู่นั้น เป็นแม่เล้าในเขตพื้นที่เริงรมย์ในชีวิตได้รับซื้อหรือหลอกพาตัวเด็กหญิงเป็นอาชีพ โดยเฉพาะหารายได้จากการขายตัวของผู้หญิง เมื่อตายลงแล้วถูกตัดสินตกเข้าไปอยู่ใน "อุจจาระ-ปัสสาวะเลนโคลน" และ "นรกลากไส้" ทำการลงโทษแล้วยังถูกส่งมาอยู่ใน "นรกกระทะน้ำมัน" อีก ท่านยมบาลโหดเหี้ยมไม่มีอะไรจะเปรียบได้ ฉันเอาแต่เงินในตอนมีชีวิตอยู่ ไม่เชื่อถือเรื่องผีเรื่องเจ้า ตายลงแล้วจึงรู้ว่านรกนั้นรอดได้ยากยิ่ง

พัศดี :เธอไม่มีเมตตาจิตจนเกินไป โดยไม่คิดว่าผู้ร่วมชาติก็เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขอันเดียวกับเธอ เธอซื้อเขามาด้วยเงิน ไปให้ผู้คนพร่าเฉือนขยี้เล่น ศีลธรรมมนุษยธรรมไม่มีเหลือไว้บ้างเลย ไม่เอาลงไปทอดในกระทะน้ำมัน เชื้อโรคในตัวเธอคงจะทลายล้างไม่หมด

หยางเซิง :ขอถามคุณผู้นี้เถิด ดูท่านอายุยังน้อยก็โดนมารับโทษที่นี่ด้วย บนกายท่านยังมีคราบเลือดติดอยู่ใช้มือทั้งสองข้างกดไว้แล้วร้องด้วยความเจ็บปวด ผมเผ้าก็กระเซิงยุ่งเหยิง คล้ายกับพวกจิ๊กโก๋มิทราบว่าท่านมีอาชีพใดในขณะที่มีชีวิตอยู่

วิญญาณโทษ :พูดไปแล้วก็สำนึกได้ เสียใจไม่รู้วาย ตอนมีชีวิตอยู่ไม่ประพฤติดี ไปมั่วกับพวกจิ๊กโก๋อยู่เป็นวันๆ เนื่องจากเล่นการพนันเป็นหนี้ผู้อื่น ถูกกดดันจนเกินความคิดมิชอบขึ้น เลยกระทำการปล้นทรัพย์ เคราะห์ร้ายถูกจับได้ โดนทางการตัดสินประหารชีวิต ตายลงโดยการถูกยิงเป้า แผลที่โดนยิงนั้นยังเจ็บปวดอยู่ในขณะนี้ เมื่อตายลงแล้วผ่านการพิจารณาโทษจากทุกขุมแล้วท่านยมบาลไม่ปรานีตัดสินให้ตกเข้ามาอยู่ "นรกกระทะน้ำมัน" เวลานี้จิตใจพรั่นพรึงหวาดหวั่นขอเตือนชาวโลกจงเจียมตัวเจียมใจข้าวของผู้อื่นแม้จะแย่งชิงมาได้ก็ไม่สามารถกลืนกินลงไปได้ทรยศเนรคุณต่อบิดามารดาครูบาอาจารย์ที่ให้การชุบเลี้ยงอบรมสั่งสอนมา บุญคุณอันนี้มิทราบว่าจะตอบแทนท่านได้ในวันใด

อรหันต์จี้กง :กฎหมายบ้านเมืองไม่เข้าใครออกใคร แกรนหาที่ตายเอง ในที่สุดต้องตายลงโดยกระสุนปืน แต่แกยังพอมีความสำนึกแห่งจิตใจที่ดีงามอยู่บ้าง จงไปรอคอยบำเพ็ญในภพหน้าเถิดขอถามท่านผู้นี้ อะไรที่ทำให้ท่านมารับโทษอยู่ ณ แห่งนี้

วิญญาณโทษ :ตอนมีชีวิตอยู่เกิดความยั้งคิดแห่งความรับผิดชอบไป ในขณะที่มีเรื่องเกี่ยวกับแย่งชิงผู้หญิงกับผู้อื่น โดยได้ฆ่าคนตายทีเดียว 2 คนรวด ตอนหลังถูกตัดสินประหารชีวิต เมื่อตายลงแล้วผ่านการลงโทษอย่างหนักจากทุกขุมและได้ตกมาอยู่คุกนี้ในวันนี้อีก เห็นน้ำมันในกระทะเดือดพล่านเนื้อตัวก็พลันสั่นระริกไปหมด จึงโทษตัวเองทำผิดใจชั่ววูบเดียวเท่านั้น ก่อบาปมหาศาล

พัศดี :ชีวิตต้องชดใช้ด้วยชีวิต โบราณท่านได้บ่นไว้ชัดแจ้งอยู่แล้วเมื่อลงมือทีไรเห็นชีวิตคนเหมือนมดปลวกแล้ว ลงในกระทะน้ำมันจะไปเกรงกลัวอะไรอีกเล่า ถ้าไม่ลงไปในกระทะน้ำมันหยดเลือดที่ติดอยู่กับมือมันจะแห้งได้อย่างไรอีกเล่า

หยางเซิง :ขอถามผู้เฒ่าท่านี้ ท่านมาอยู่ในคุกนี้ด้วยเหตุใดมิทราบ

วิญญาณโทษ :ผมได้เรียนจบในวิชาฤทธิ์เดชอภินิหารตอนอยู่ในโลกมนุษย์ โดยได้รับการถ่ายทอดจากท่านอาจารย์เป็นการลับเฉพาะ มีฉายาที่คนทั่วไปเรียกว่า "เซียนผ้ายันต์" ผู้ที่ให้เงินกับผม ไหว้วานผมใช้ฤทธิ์เดชทางอุบาทว์ ทำให้ผู้อื่นเกิดจิตใจฟั่นเฟือน ครอบครัวระส่ำระสาย หรือทำให้คู่สมรสต้องแตกแยกก็จะทำให้ทั้งนั้น และใช้วิชายันต์อุบาทว์ทำให้ผู้หญิงเกิดความหมดสติสลบลงแล้วทำการข่มขืน เรียกได้ว่าตอนมีชีวิตอยู่อยากจะทำอะไรก็ตามใจชอบ เมื่อตายลงแล้วท่านยมบาลโกรธกริ้วเป็นที่ยิ่ง คิดจะลงโทษผม ผมก็แสดงอิทธิฤทธิ์อุบาทว์ต่อสู้ หารู้ไม่ว่ายมโลกรวบรวมทหารผีเข้าโจมตีผม ผมเลยต้านไม่อยู่ วันนี้ลงมากระทะน้ำมัน อิทธิฤทธิ์ถูกทำลายลง ต้องสูญสิ้นอันตรธานไปหมดสิ้น โอย มีวิชาอิทธิฤทธิ์ไม่ใช้ในทางที่ถูกที่ชอบ เมื่อตายลงแล้วน่าอนาถทุเรศเป็นอย่างยิ่ง

พัศดี :แกทำอย่างไม่เกรงกลัวต่อฟ้าดินและกฎหมาย อาศัยฤทธิ์เดชทำลายผู้คน ฤทธิ์เดชนี้เรียกว่าเดียรัจฉานวิชา เป็นที่เกลียดชังที่สุดของแดนนรก บรรดาผู้ที่มีวิชาเดชฤทธิ์แล้ว ไม่ตั้งตัวอยู่ในทางที่ถูกที่ชอบ เมื่อตายลงแล้วไม่มีใครจะรอดพ้นจากการลงโทษ "กระทะน้ำมัน" แม้แต่คนเดียว ขอเตือนชาวโลกที่ร่ำเรียนวิชาอิทธิฤทธิ์อภินิหารนั้น จงปฏิบัติตามคำสั่งสอนของอาจารย์และวินัยธรรม เอาวิชาที่ร่ำเรียนมาใช้ในการช่วยเหลือชาวโลกเมื่อตายลงแล้วจะได้เข้าสู่ช่องทางแห่งเทพเจ้า มิเช่นนั้นแล้วต้องตกเข้าทางมาร จงระวังสังวรไว้

หยางเซิง :ขอถามท่านพัศดี การลงโทษของคุกท่านที่วิญญาณตกเข้าในกระทะน้ำมันแล้วกลายเป็นโครงผี (โครงกระดูก) แล้วก็เอาง่ามงัดมันขึ้นมา ใช้น้ำคืนชีพราดให้ ทำให้กลับคืนเป็นวิญญาณอีก ทำอย่างนี้กลับไปกลับมา พวกวิญญาณโทษจะมีความรู้สึกเช่นใดมิทราบ

พัศดี :การทำโทษให้แทงลงไปในกระทะน้ำมัน เป็นการลงโทษที่ทรมานที่สุด ที่เรียกว่าทั้งเนื้อทั้งตัวไม่มีชิ้นดีเลย วิญญาณโทษจะรู้สึกเหมือนกับจมอยู่ในน้ำ เริ่มแรกก็หมดการหายใจ ต่อมาก็รู้สึกเจ็บแสบเลยหมดความรู้สึกไป บรรดาที่มีวิชาฤทธิ์เดชอภินิหารวิชามาร (ปีศาจ) เมื่อผ่านกระทะน้ำมันแล้ว "ฤทธิ์เดชก็แตกดับสลายลงหมด"

อรหันต์จี้กง :เพราะเหตุว่าเวลาดึกแล้ว เราเตรียมกลับสำนักเถิด

หยางเซิง :ขอบคุณมากที่ท่านพัศดีและนายทหารให้การต้อนรับอย่างสนิทสนมอบอุ่นมาก ขอลาก่อนละ

พัศดี :ให้นายทหารตั้งแถวนมัสการส่งท่านอาจารย์

หยางเซิง :กระผมนั่งลงเรียบร้อยแล้ว เชิญท่านอาจารย์กลับสำนักได้….

อรหันต์จี้กง :ถึงสำนักเซี้ยเฮี้ยงตึ้งแล้ว

หยางเซิงลงจากดอกบัว วิญญาณกลับเข้าสู่ร่างดังเดิม