ภาพจริงภูผาเซียนเป็นเพื่อนเดิน

      เมื่อไรจะขึ้นสู่ฝั่งตรัสรู้                ภาพผาภูกลอมเกลาทัศนา

มักสบายรีบเร่งลงแส้ม้า                          คืนบุบผาพู่กันทรงชี้ทางธรรม

สร้างสะพานตัดถนนการกุศล                  เศษกระจกมากน้อยเก็บไว้ข้าง

เข็มเล่มเดียวบุญไม่สูญว่าง                      เล็กบ้างใหญ่บ้างล้วนมีคุณ

          การบำเพ็ญธรรมอย่าร้อนจนถามว่าเมื่อไรจะสำเร็จมรรคผล เส้นทางบำเพ็ญล้วนเป็นภาพจริงภูผาเซียน เชิญฟังคำข้าที่เร่งเร้า การสร้างสะพานทำถนนเป็นการทำกุศล ยิ่งทำมากยิ่งดี ที่สำคัญต้องเกิดจากใจของเธอ อย่าคิดว่าเพื่อการบรรลุธรรมแล้วจึงยอมทำ ถ้าเช่นนั้นก็เกรงว่าเป็นเพียงหยิบเศษกระจกแตกออกไปให้คนเดินได้สะดวกเท่านั้น  ถ้าใจซื่อตรงแม้ของมีน้ำหนักเพียงเข็มเล่มเดียวก็ไม่เบาไปกว่าแผ่นเหล็ก งานกุศลเล็กๆ หรือกุศลใหญ่ล้วนเป็นบุญยิ่งใหญ่ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นให้ดูที่ใจเธอเป็นสำเคัญ