เพิ่มบารมีเพิ่มอายุ

   ปีหนึ่งครั้งหนึ่ง เมื่อลมหนาวพัดสนเขียว น้ำไหลลง ยอดเขาก็เปลี่ยนฟ้าจะใสสงบ ในช่วงปลายฤดูใบไม้ร่วงอาทิตย์จะกล้า โดยไม่รู้สึกตัวเมื่อดวงตะวันและดวงจันทร์ก็ยังคงสว่าง ภูเขาเขียวสะท้อนสายน้ำมรกตเป็นเช่นนี้อยู่ชั่วนาตาปี แต่ชีวิตแม้เส้นผมหงอกขาวก็ยังอยู่กับความฝันใบหน้าซีดขาวดุจหยก น่าถอดถอนหายใจ ย้อนคิดเมื่อชาวโลกครั้งมีกำลังวังชา ไม่ขยันขวนขวาย เมื่อปลายชีวิตมาถึง ย้อนคิดก็สายเสียแล้วที่นี่ไม่มีแล้ว เมื่อคิดถึงความผิดพลาด ดังนั้น เมื่อครั้งที่ยังทุนเต็มพันชั่ง เมื่อพบการกุศล ขนสักเส้นก็ไม่ยอมถอน ทั้งยังกล่าวเย้ยหยันว่า ถ้าออกเงินก้อนนี้แล้ว ก็เป็นคนโง่ เมื่อถึงวาระสุดท้าย หมื่นล้านพันล้านจะนำติดตัวไปก็หาไม่ ด้วยไม่เข้าใจความสำคัญของการกุศล

    คนที่มีกุศลก็คือคนที่มีคุณธรรม คนที่มีเมตตา ยอมบริจาคให้แก่คนยากจน ก็เป็นการเพิ่มบารมีเพิ่มอายุ จงอย่าพูดว่าการทำกุศลไม่มีรูปธรรม ถึงแม้พูดเช่นนี้ แต่การตอบสนองย่อมมีมาจากเหตุ แต่ละครั้งที่พิจารณาการแบ่งบุญ บาป การตอบสนองไม่เนิ่นนาน ด้วยคำพูดไม่กี่คำในวันนี้ ขอให้ชาวโลกจงคิดใคร่ครวญ