จิตที่สว่างหรือมืด

      ฟ้าดินมีแสงสว่างและก็มีความมืด เช่นเดียวกัน จิตคนก็มีสว่างและความมืด จิตของคนที่สว่าง จิตใจจะโอบอุ้มความเมตตาพร้อมที่จะเสียสละ ถ้าหากจิตของคนที่มืด ในใจก็จะลำพองเห็นแก่ตัว หยิ่งทะนงและโกรธแค้น คนทั้งสองประเภทถึงแม้จะดำรงชีพอยู่ในโลกเหมือนกัน แต่สภาวะจิตใจมีความรู้สึกสัมผัสที่ต่างกันคนหนึ่งจะรู้สึกเต็มอิ่มปีติยินดีและมีกลไกชีวิตเสมอๆ อีกคนหนึ่งจิตใจจะเจ็บปวดโกรธแค้น นี่คือการแบ่งแยกของคนที่จิตใจสว่างและมืดมน

           ด้วยเหตุนี้ คนที่คิดจะอยู่ใกล้ชิดกับความสว่าง ก็ต้องทำจิตใจให้รักผู้อื่น เหมือนรักตนเองอยู่เสมอๆ เช่นนี้แล้วใจของเธอก็จะสามารถเต็มเปี่ยมไปด้วยความปีติที่สว่าง

อาตมาหวังว่าชาวโลกจะรีบละทิ้งความมืด แล้วรีบๆแสวงหาทางแห่งความสว่าง ก็จะสามารถเข้ากับใจฟ้าได้ จะได้แสวงหาเส้นทางใหญ่ที่กว้างขวางได้!