คติพจน์ 20 ประการ ของเทพเจ้าฝูอี้ว

เทพเจ้าฝูอี้วตรัสว่า “เราอ่านเทวราชโองการแล้ว รับทราบถึงจริยาปณิธานของพระโพธิสัตว์เจ้า เผยแผ่คำสั่งสอนของพระพุทธองค์ และจะนำสิ่งนี้เป็นระฆังเตือนใจชาวโลกสาธุชนใดมีบุญวาสนา ปฏิบัติตามกฎบัญญัติเหล่านี้ จะสามารถบรรลุถึงขั้นอัจฉริยปราชญ์ เทพเทวดา จนสำเร็จพระโพธิญาณ ผู้ที่ยังมีอกุศลกรรมติดตัว ศึกษาบทบัญญัตินี้แล้วรู้สำนึกผิด ขมาบาป กลับตัวกลับใจ ก็สามารถหลุดพ้นจากเคราะห์กรรมของวัฏสงสาร ฉะนั้น เราจึงบัญญัติกฎ 20ประการเป็นข้อปฏิบัติบำเพ็ญตนในชีวิต และถือเป็นแก่นสารของเทวราชโองการ เป็นโอสถทิพย์รักษาจิตของชาวโลก ซึ่งมีดังต่อไปนี้ :

(เสนอเป็นบทสวด หมั่นสวดจะบังเกิดกุศล)

1 คือ กตัญญูกตเวที

ยอดกุศล เลิศแห่งธรรม คือกตัญญู

ฟ้าเชิดชู ดินเทิดทูน คนนับถือ

ปฏิบัติ เป็นอาจิณ โลกบันลือ

เอาใจใส่ บุพการี สุดชื่นใจ

2 คือ เคารพน้อมนอบ

การเคารพ กิริยา ต้องนอบน้อม

ทำสิ่งใด หมั่นระวัง อย่าลำพอง

ถือเสมือน งานบวงสรวง พึงสังวร

ดั่งสัญจร บนน้ำแข็ง ควรระวัง

3 คือ ซื่อสัตย์ภักดี

ประเทศชาติ ศาสน์กษัตริย์ ต้องจงรัก

เทพกวนอู เทพงักฮุย ผู้ซื่อสัตย์

นามระบือ จิตจรัส คนใจภัก

เป็นชีพพลี อมตะ วิญญาณรักษ์

4 คือ มีน้ำใจ มีความสัตย์

เกิดเป็นคน มีน้ำใจ และมีสัตย์

ไม่มักง่าย ไร้หลักการ ไร้ศรีศักดิ์

ห่านฟ้าบิน ไม่หลงฝูง ไม่แตกแถว

สุนัขดี ไม่พึงเฝ้า สองนายเอย

5 คือ ถนอม รักษา

ถนอมกาย สำคัญเช่น รักษาเมือง

อย่ามักมาก กามราคะ ไม่เว้นวาง

กินพอเพียง อยู่พอเพียง บำเพ็ญศีล

เสมอต้น เสมอปลาย ยึดมั่นธรรม

6 คือ อดทน อดกลั้น

อัปยศ ชั่วขณะ ต้องอดกลั้น

อนาคต มีชัย จะลือนาม

เช่นเหลียนผ่อ หันสิ้น ยอมอดสู

เพื่อพิชิต ฉู่ป้าอ๋อง นามเลื่องลือ

7 คือ สุภาพเรียบร้อย

สุภาพชน คบเพื่อน ต้องคัดสรร

อบายมุข ทั้งคนพาล ควรไกลห่าง

ธรรมเนียมชาติ กฎระเบียบ ต้องเคารพ

หมั่นสอนสั่ง ปฏิบัติตาม ครรลองธรรม

8 คือ เที่ยงตรง เคร่งครัด

คนเที่ยงตรง ควรยึดกฎ อย่างเคร่งครัด

ความประพฤติ หมั่นตรวจสอบ มิประมาท

ไม่หลงใหล มิจฉาบถ ตามกระแส

ถึงโดดเดี่ยว ไม่ย่อท้อ รักศรีศักดิ์

9 คือ เมตตากรุณา

จิตเมตตา ใจกรุณา คู่ดินฟ้า

รักชีวิต สรรพสัตว์ ดั่งรักบิดรมารดา

เริ่มจากใกล้ ไปสู่ไกล ทั่วพิภพ

จากญาติมิตร เพื่อนมนุษย์ ทั่วโลกา

10 คือ ยึดมั่นคุณธรรม

คุณธรรม อันยิ่งใหญ่ ไร้ขอบเขต

ปฐพี รับทุกสิ่ง เพราะหนักแน่น

ตระหนี่เหนียว ขาดเมตตา ฟ้าดูแคลน

รวยเหลือแสน เสียงฟ้าฟาด มอดชีวา

11 คือ ไม่ยโส ไม่มดเท็จ

เมื่อเย่อหยิ่ง ไร้มารยาท ขาดสัมมาคารวะ

เมื่อมดเท็จ ชอบหลอกลวง ไร้สัจจะ

เสียมารยาท ไร้สัจจะ ไร้คุณค่า

ภาวะธรรม ความเป็นคน สูญสิ้นเอย

12 คือ มิโกรธ มิโลภ

จิตละโมบ ใจกักขฬะ มิรู้จบ

แค้นเคืองโกรธ เผาผลาญจิต จนลุ่มหลง

ชีวาวาย เปรตนรก หลีกไม่พ้น

ขุมนรก อสรพิษ คอยเจ้าเอย

อกุศลกรรมบถ 10 มีจารึกไว้ว่า “โลภต้องตกเป็นเปรต

โทสะเข้าขุมอสรพิษ”

13 คือ ไม่ฉ้อโกง ไม่หลอกลวง

อันหลอกลวง มักเกิดจาก ใจฉ้อฉล

มโนจิต มืดบอด ไร้แสงส่อง

หลอกเบื้องสูง ฉ้อโกงหลวง ฆ่าบิดร

อึกทึก มิยำเกรง แม้ฟ้าดิน

14 คือ อมิจฉา ละราคะ

หลงตัณหา เริงราคะ ใกล้ อวิชชา

เห็นนารี รูปโสภา อย่าลุ่มหลง

แม้โฉมฉาย งามพริ้งเพรา ไม่ยืนยง

ทางสุดท้าย กายเน่าเปื่อย เหลือแต่โครง

15 คือ สนิทสนม รักใคร่กลมเกลียว

ความชอบพอ เกิดจากจิต เพิ่มความรัก

มิควรแบ่ง ฐานันดร หรือเชื้อชาติ

มนุษยชาติ ทั่วโลกา บ้านเดียวกัน

ควรเอื้อเฟื้อ เอื้ออาทร อย่าเหินห่าง

16 คือ จิตกุศล ใจสัตย์ซื่อ

ใจสัตย์ซื่อ จิตบริสุทธิ์ กุศลแจ้ง

คำสั่งสอน อริยะปราชญ์ หมั่นแจกแจง

ไม่แบ่งแยก พวกพ้อง เธอและฉัน

สรรพสัตว์ ล้วนสามารถ บรรลุธรรม

17 คือ โปรดเขา โปรดเรา

สรรพสัตว์ ศึกษาธรรม เสมอภาค

พระทรงโปรด สัตว์โลก หาธรรมมรรค

จิตสงบ กายวางเฉย คือหนทาง

ละกิเลส โลภโกรธหลง แจ้งพระธรรม

18 คือ เชิดชูสัตย์ เชิดชูธรรม

มหามรรค ใจสัตย์ซื่อ แจ่มจรัส

คือภูมิเดิม ความดีงาม มนุษยชาติ

หมั่นสำรวจ ส่องใจตน ยึดในธรรม

ใจสะอาด จิตเป็นศูนย์ ลุนิพพาน

19 คือ เผยแผ่กว้าง หมั่นแนะนำ

สวดพระสูตร เผยแผ่ธรรม บำเพ็ญพรต

จิตยึดมั่น ธรรมวิริยะ สำเร็จผล

กว้างเผยแผ่ อนัตตา มิเพื่อตน

ขยันโปรด สรรพสัตว์ สู่ฝั่งธรรม

20 คือ ไร้ผิด ไร้ถูก

สิ่งผิดถูก ล้วนขึ้นต่อ กระแสคน

เหตุเกิดเพราะ ใจมุสา จิตลุ่มหลง

ปราชญ์อริยะ ไม่ป้อปด ไม่คะนอง

สำเร็จธรรม กายวัชระ อยู่ยืนยง

คติพจน์ 20 ประการที่กล่าวนี้ เป็นคำสอนของเทพเจ้าฝูอิ๋ว (เป็นพระอาจารย์ของเง็กเซียนฮ่องเต้เทวราชเจ้า) ข้าพเจ้าจี้เลี่ยงคัดลอกมาจากบทบันทึกในหนังสือ “ส่งหยันจี๋” มาตีพิมพ์ ณ ที่นี้