ข้าวสองทะนาน

    เหตุนี้เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่ปีมานี้เอง ที่เมืองไทเป ไต้หวันเป็นเรื่องระหว่างพี่สะใภ้และน้องสะใภ้คู่หนึ่งพี่สะใภ้แต่งงานกับลูกชายคนโตของสกุลนี้  (ขอสงวนนาม) น้องสะใภ้แต่งงานกับลูกชายคนรอง พี่น้องทั้งสองแยกครอบครัวกันอยู่ แต่ตั้งบ้านเรือนไม่ห่างจากกันนัก ความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องสองครอบครัว ยังนับได้ว่าดีพอใช้ อาจจะเป็นเพราะ ต่างคนต่างรับผิดชอบครอบครัวของตนเองตั้งแต่ต้น ความรู้ ความสามารถไม่เหลื่อมล้ำกว่ากัน พ่อแม่ไม่ได้ทิ้งสมบัติอะไรไว้ให้อิจฉา แก่งแย่งกันข้อสำคัญไม่มีบุคคลที่สามมาพูดจาเป่าหูให้พี่น้องต้องหมางใจกัน พี่น้องทั้งสองครอบครัว จึงยังคงไปมาหาสู่กันเสมอสำหรับสะใภ้พี่สะใภ้น้องนั้น แม้นิสัยใจคอจะต่างกันแต่ก็ไม่เคยผิดใจกัน

     วันหนึ่ง บังเอิญข้าวสารที่บ้านพี่สะใภ้หมดลง และยังไม่ทันได้ไปซื้อหามาไว้  จึงขอยืมจากน้องสะใภ้ไปสองทะนาน อีกสองวันต่อมา พี่สะใภ้ซื้อข้าวมาแล้ว ก็จัดการตวงข้างสองทะนานนำมาคืนให้น้องสะใภ้ เมื่อมาถึงบ้านเป็นเวลาที่น้องสะใภ้วุ่นอยู่กับการเตรียมฟืนหุงข้าวอยู่ที่ท้ายบ้าน พี่สะใภ้ร้องบอกไปว่า "พี่เอาข้าวสองทะนานมาคืนให้แล้วนะ" น้องสะใภ้ร้องตอบมาจากท้ายบ้านว่า โดยไม่ได้โผล่หน้าเข้ามาดูในครัวว่า "พี่เทใส่ตุ่มข้าวสารก็แล้วกัน"

     ขณะที่พี่สะใภ้จะเทข้าวสารสองทะนานลงคืนไว้ในตุ่ม พลันมารร้าย (อารมณ์)  ที่เป็นตัวโลภในจิตปุถุชนก็สำแดงอาการทันที ด้วยเป็นโอกาสเหมาะที่ลับตาคน พี่สะใภ้ปิดฝาตุ่มข้าวสารให้เกิดเสียงดัง ทำทีว่าเทข้าวสารลงตุ่มไปเรียบร้อยแล้ว พร้อมกับร้องบอกไปทางท้ายบ้านว่า "เรียบร้อยแล้ว พี่ไปละนะ จะรีบไปทำธุระ" ว่าแล้วก็หิ้วข้าวสารสองทะนาน เดินตัวปลิวกลับไปบ้านของตน

     เรื่องข้าวสารสองทะนานผ่านไปหลายปี โดยไม่มีใครรู้เห็นเลย จนกระทั่งพี่สะใภ้หมดอายุลงตายจากโลกนี้ไป  ที่เมืองนรก พี่สะใภ้ถูกพิพากษาโทษให้กลับมาเกิดเป็นไก่ในบ้านของน้องสะใภ้ ต้องมาออกไข่ใช้หนี้ จนกว่าจะได้ค่าเท่ากับข้าวสารสองทะนาน แล้วจึงตายไปเกิดกายเป็นตัวตนอื่นเพื่อใช้กรรมอื่นต่อไปอีก ครั้นถึงวันที่พี่ไก่ออกไข่จนครบ เท่าจำนวนที่กำหนดแล้ว

     คืนนั้น ลูกสาวของพี่สะใภ้ก็ฝันประหลาด ซึ่งจะเล่าต่อไป ลูกสาวของพี่สะใภ้  ภายหลังได้มาอยู่ในความอุปการะเลี้ยงดูของน้องสะใภ้ซึ่งเป็นอาสะใภ้ของเธอ เนื่องด้วยหลังจากแม่ของเธอตายได้ไม่นาน พ่อของเธอก็มีอันตายตามไปด้วย จึงเหลือเพียงเธอคนเดียว ซึ่งเป็นเด็กในวัยสาว เมื่อมาอยู่ในความดูแลของอาสะใภ้ เธอได้รับความเอาใจใส่เป็นอย่างดี คืนนั้น เธอฝันไปว่า แม่ไก่ตัวที่เลี้ยงไว้ออกไข่ให้กินทุกวัน ได้ตกลงไปตายในตุ่มน้ำ ก่อนตายแม่ไก่ได้บอกเธอว่า แม่ไก่คือแม่ของเธอกลับชาติมาเกิด เพื่อใช้หนี้ข้าวสารสองทะนานให้แก่อาสะใภ้ของเธอ เรื่องราวเป็นเช่นนี้ สุดท้ายได้สั่งสอนตักเตือนเธอว่า อย่าโลภมากอยากได้ของๆ คนอื่น การทำความผิดในที่ลับตาคน อาจจะรอดพ้นสายตาคนได้ แต่ไม่อาจรอดพ้นสายตาของท่านที่ธำรงความยุติธรรมของฟ้าดินได้ ขอให้ลูกรักษาความประพฤติและรักษาตนให้จงดี...

      เมื่อตื่นจากความฝันในตอนเช้ามืด หญิงสาวมีอาการใจสั่นเล็กน้อย คิดทบทวนเรื่องราวที่ฝัน ก็จำได้แม่นยำทุกคำพูดของแม่ไก่ตัวนั้น และแล้วเธอก็หัวเราะกับตัวเอง บอกกับตัวเองว่าเป็นเรื่องเหลวไหล แม่ไก่ก็คือแม่ไก่ แม่ของเธอตายไปแล้วก็คือตายไปแล้วจะมาเกิดเป็นแม่ไก่ได้อย่างไรกัน แต่แล้วเธอก็ต้องสะดุ้ง เมื่อลุกจากที่นอน ออกมาจะตักน้ำล้างหน้า เธอได้พบว่าแม่ไก่ตัวนั้นหน้าซีดตาขาวลอยอยู่ในตุ่มน้ำ มันตายแล้วจริงๆ ความรู้สึกชะงักงันเกิดขึ้นเพียงชั่งขณะ สุดท้าย หญิงสาวก็สรุปกับตัวเองว่า แม่ไก่ตัวนั้นบังเอิญตายตรงกับความฝันของเธอ ไม่เช่นนั้น ความฝันของเธอก็บังเอิญตรงกับความตายของแม่ไก่ แต่จะให้เธอคิดว่า แม่ไก่ตัวนั้นคือแม่ของเธอกลับชาติมาเกิดใหม่ เธอยอมรับไม่ได้จริงๆ

     เย็นวันนั้นเมื่อเธอกลับจากมหาวิทยาลัย เป็นเวลาอาหารเย็น แม่ไก่ตัวนั้นถูกถอนขนเกลี้ยงต้มสุก และถูกสับเป็นชิ้นๆ อยู่ในจาน บนโต๊ะอาหาร เมื่ออาสะใภ้เลื่อนจานมาตรงหน้าเธอ มือของเธอสั่นเทา และพลัน น้ำตาก็ไหลลงอาบแก้ม... ครั้งนี้ เธอชะงักงันอยู่นาน ในที่สุด เธอได้เล่าเรื่องนี้ให้อาสะใภ้ฟัง