ครั้งที่ 35 ตอน ท่องแดนพร่าหัวใจนรกน้อยครั้งที่ 4

ครั้งที่ 35 วันที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2520

ตอน ท่องแดนพร่าหัวใจนรกน้อยครั้งที่ 4

ท่านอรหันต์จี้กงเสด็จลงตรัสเป็นกลอนความว่า :

การพนัน เหมือนแมลงเม่า โถมกองไฟ

ทรัพย์บรรลัย แม้นหมื่นแสน ไม่รู้สึก

หญิงสำส่อน เมามั่วกาม ไม่เคยนึก

ตกเหวลึก จะร้องโอด ร้องไปใย

อรหันต์จี้กง :พวกที่กินแล้วก็เที่ยว ไม่คิดจะทำงานทำการไม่ประกอบอาชีพที่ชอบธรรม ดำเนินการครองชีพด้วยการเล่นพนัน มีผู้สุจริตชนไม่น้อยถูกพวกนี้หลอกล่อตกหลุมพรางจนเสียผู้เสียคนถึงกลับต้องล้มละลายบ้านแตกหมดเนื้อหมดตัวเป็นเรื่องที่น่าแค้นเคืองนัก เช่นกรณีการปล้นทรัพย์เมื่อเร็วๆ นี้ที่เกิดขึ้นในภาคกลางเนื่องมาจากการเล่นการพนัน สาเหตุจากการไม่มีเงินไปใช้หนี้ในการเสียพนันนั้น จึงได้เสี่ยงอันตรายไปปล้นเขา ดังนั้นคดีปล้นจี้ใหญ่น้อยกับการลักเล็กขโมยน้อยจึงเกิดขึ้นเสมอๆ การพนันสามารถทำลายมนุษย์ แพร่พิษสงลึกล้ำมากมาย ชาวโลกจงอย่าเข้าใกล้บ่อนการพนันเป็นอันขาด เพื่อที่จะไม่ต้องชอกช้ำขมขื่นไปตลอดกาลนาน กามราคะเป็นที่สุดยอดแห่งความชั่วร้ายทั้งปวงใครไปทำเข้า จะต้องรับความอัปยศอดสูเสียชื่อเสียง เฉพาะผู้หญิงคนดีตามบ้านยิ่งต้องรักเกียรติชื่อเสียงอย่าไปคบชู้สู่ชายลับหลังสามี ก่อเหตุร้ายขึ้นหญิงเจ้าชู้มีบาปหนักหนา เฉกเช่นการพนัน วิญญาณผีในแดนนรกโอดครวญร้องทุกข์ สุ้มเสียงนั้นเศร้าโศกหดหู่เวทนา ไม่น้อยที่จากสิ่งเหล่านี้ วันนี้อาตมาจะพาหยางเซิงไปท่อง "16 แดนพร่าหัวใจนรกน้อย" อีกครั้ง ไปสังเกตการลงเอยของพวกนี้ เจ้าหยางเซิงเตรียมขึ้นบนดอกบัว

หยางเซิง :กระผมนั่งลงเรียบร้อยแล้ว เชิญท่านอาจารย์ออกเดินทางได้….

อรหันต์จี้กง :ถึงแล้วละ เจ้ารีบลงจากดอกบัว

หยางเซิง :กระผมลงมาแล้ว เหตุการณ์ในแดนนรกของวันนี้ผิดแปลกต่างกันมาก วิญญาณผีเที่ยวไปเที่ยวมา รู้สึกคึกคักมากบรรยากาศนั้นก็ปลอดโปร่งนุ่มนวลดี มันเนื่องจากอันใดมิทราบ?

อรหันต์จี้กง :เพราะเหตุว่ากลางเดือนเจ็ดได้มีการโปรดเวไนยสัตว์ (โปรดสัตว์) สองวันนี้ในโลกมนุษย์ทุกแห่งหนได้จัดแต่งทำพิธีกรรมเพื่อให้ทานแผ่ส่วนบุญแก่วิญญาณผี ถ้าหากวิญญาณตนใดที่มีโทษฐานเบาหน่อยล้วนสามารถออกจากคุก ไปรับการให้ทานโดยทั่วหน้า

หยางเซิง :ความจริงเป็นอย่างนี้เอง พัศดีได้มาต้อนรับเราอยู่ข้างหน้าแล้ว

พัศดี :ยินดีต้อนรับท่านทั้งสองมาเยือนคุกนี้เพราะเหตุตรงกับเดือนเจ็ดที่มีการโปรดสัตว์ ยมโลกได้อภัยโทษครั้งใหญ่ จึงรู้สึกค่อนข้างวุ่นวายสับสน ขอท่านอย่าได้ถือสาหาความเลย

อรหันต์จี้กง :ที่ไหนได้ ไม่ต้องเกรงใจ เรารบกวนบ่อยครั้งแล้วขอท่านพัศดีและนายทหารทั้งหลายอภัยให้ด้วย

พัศดี :นี่เป็นกระทำการตามคำสั่ง แต่งหนังสือเตือนชาวโลกบุญกุศลยิ่งยงนัก กล้าหรือกระทำเฉยเมย เชิญเข้าชมภายในเถิด

หยางเซิง :ขอบคุณ ในคุกมีเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดไม่ขาดสาย

อรหันต์จี้กง :นรกพร่าหัวใจล้วนเป็นเรื่องที่มีโทษหนักมาก จึงไม่อยู่ในรายการอภัยโทษครั้งใหญ่นี้ เลยไม่สามารถรับการเซ่นไหว้ของสังเวยจากแดนมนุษย์

พัศดี :วันนี้ข้าพเจ้าคุมตัววิญญาณโทษ 2 ตนที่ต่างจากวันก่อนให้มันบอกเล่าเหตุการณ์ในปางก่อนด้วยตัวมันเอง จงฟังคำสั่งดังนี้ ท่านรูปนี้คืออรหันต์จี้กงอีกท่านหนึ่งคือหยางเซิงแห่งสำนักเซี้ยเฮี้ยงตึ้ง เมืองไถ่ตง เมืองมนุษย์ เนื่องจากได้รับเทวโองการให้เข้ามายังยมโลกรวบรวมหลักฐานข้อมูลเตือนชาวโลกหวังว่าวิญญาณโทษ 2 ตนนี้จะรีบสารภาพความชั่วที่สร้างสมไว้ในปางก่อนอย่าได้ชักช้าเสียเวลา

วิญญาณโทษ :ขอรบคำบัญชา ผมตอนมีชีวิตอยู่ทำงานบริษัทแผนกเดินตลาด วันทั้งวันต้องไปติดต่อการค้าอยู่นอกร้าน จึงได้ไปพักผ่อนที่โรงแรมเสมอๆ เลยรู้จักแม่สื่อคนหนึ่ง มิช้ามินานต่อมา เธอได้ชวนผมร่วมเล่นการพนันด้วย แรกเริ่มเดิมทีเพียงแต่ว่าอยากรู้อยากเห็นเท่านั้น ต่อมาก็เล่นกันเป็นประจำทุกวัน มิเช่นนั้นแล้วมันคันไม้คันมือหงุดหงิดใจไปหมด จากนั้นก็ลุ่มหลงเที่ยวเตร่อยู่กับบ่อนการพนัน แม้ว่ารายได้จากงานนอกร้านพอสมควร แต่มักจะเล่นเสียจนป่นปี้ไปหมด จึงไม่สมดุลกับการพนัน ก็เลยต้องไปหยิบยืมจากเพื่อนฝูงทั่วไป ไม่สนใจดูแลความเป็นอยู่ในครอบครัวผ่านชีวิตด้วยวิธีนี้ไปเรื่อยๆ จวบจนกระทั่งอายุได้ 43 ปี ครั้งหนึ่งได้ขี่รถเครื่อง เกิดอุบัติเหตุขึ้น โดยที่มีอาการมึนเมาด้วยฤทธิ์สุราชีวิตเลยลาโลก เมื่อตายแล้วถูกยมทูตคุมตัวมายังนรกจึงรู้ว่าโดนหักอายุขัย 5 ปีผ่านการพิจารณาจากขุมที่ 1 จนขุมที่ 4 แล้วจึงส่งมอบให้ขุมที่ 5 ท่านยมบาลโกรธมาก ตัดสินให้ผมตกเข้า "นรกพร่าหัวใจ" 13 ปี แต่ละวันโดนพร่าเฉือน "ใจที่รักการพนัน" เจ็บปวดทรมานเหลือที่จะกล่าว ขอให้ชาวโลกจงอย่ารักการพนันเป็นชีวิตจิตใจเป็นอันขาด แดนนรกเกลียดพวกนักการพนันยิ่ง ท่านยมบาลพอเห็นหน้านักการพนันต้องสั่งให้คุมไปเฆี่ยนเสียหนึ่งร้อยหวายก่อนแล้วจึงพิจารณาคดี ท่านว่าก้นของนักการพนันนั้นแข็งแกร่งมาก เพราะว่านั่งอยู่กับโต๊ะพนันทุกวีวัน ขาดการออกกำลังกายท่านยมบาลจึงได้ใช้ไม้กระดานเฆี่ยนตีที่ก้น เพื่อเป็นการออกกำลังกาย การถูกกระเช่นนี้ไม่เพียงแต่รับความอดสู และยังต้องเจ็บตัวด้วย โอย ผมเจ็บปวดทรมานจริงๆ ขอท่านอาจารย์โปรดช่วยเหลือด้วย

อรหันต์จี้กง :พวกนักการพนันเมื่อลงมือแล้วไม่เคยมีการปราณีใครเลย แกจะใช้มือข้างไหนขอความช่วยเหลือจากฉัน? รับโทษแต่โดยดีไปเถอะอย่าคิดเพ้อเจ้อไปเลย!

พัศดี :ห้ามขอความช่วยเหลือส่งเดชนะ "ใจรักการพนัน" รักษาให้แกหายดีแล้วยังจะต้องส่งไปลงโทษที่ "นรกไฟนาบมือ" อีกใครใช้ให้แกชอบเล่นการพนันตอนมีชีวิตอยู่เล่า เมื่อตายแล้วก็ต้องได้รับการสนองอย่างนี้แหละ อย่าไปโทษฟ้าโทษคนเลยวิญญาณโทษตนที่ 2 รีบสารภาพมาว่าปางก่อนได้ทำอะไรน่าอดสูไว้บ้าง

วิญญาณโทษ :คนมากหน้าหลายตาอย่างนี้ พูดไปก็อายละซี…. ฉันได้แต่งงานแล้ว เนื่องจากมีนิสัยสำส่อนมาแต่เดิม จึงได้เที่ยวไปคบหาเพื่อนชายทั่วไปหมด เพื่อหาความสนุกตื่นเต้น ตอนมีชีวิตอยู่ได้คบชาย 5 คนแอบไปสมสู่กันนอกบ้านเสมอๆ สามีไม่มีทางจะรู้ได้เลย ตอนที่อายุได้ 54 ปี เกิดเป็นโรคหัวใจวายถึงกับตายลง วิญญาณถูกนายทหารขาวดำคุมเอาไว้ ผ่านหอกระจก (กรรม) วิเศษฉายเอาความบัดสีในปางก่อนออกมาจึงได้รับสารภาพ โดยส่งมอบให้ขุมที่ 5 ตัดสินเข้าอยู่ใน "นรกพร่าหัวใจ" 20 ปี แต่ละวันถูกพร่าเฉือนหัวใจแสนเจ็บปวดจะสำนึกผิดได้ก็สายเสียแล้ว ขอท่านอาจารย์โปรดช่วยขอร้องต่อท่านยมบาล ให้ความปรานีอภัยฉันพ้นจากความทรมานนี้เถิด

อรหันต์จี้กง :เธอเป็นเมียคน แต่ไม่รักษาสงวนประเพณีแห่งสตรีเพศ หลงในกาม ใฝ่หาสิ่งฟุ้งเฟ้อไร้แก่นสาร และก็ไม่เคยมีการทำบุญสร้างกุศล ฉันก็ไม่สามารถจะช่วยได้

พัศดี :ท่านอาจารย์อย่าได้ใส่ใจมันเลย ตอนมีชีวิตอยู่ชอบมั่วกาม จึงต้องพร่าเฉือนเอา "ใจมักมากในกาม" ออก นี่คือการทำเองรับเอง จะขอให้พุทธเทพอภัยโทษให้ ตอนมีชีวิตอยู่ควรวางมือจากมีดฆ่าสัตว์ (คือสร้างบุญสร้างกุศล) เช่นนั้นแล้วจึงมาขอพุทธขอเทพช่วยก็จะได้อภัยโทษให้ทันที ถ้ายังไม่สำนึกตัวจนวันตาย จะอภัยก็ไม่มีทางเสียแล้วล่ะ

อรหันต์จี้กง :ท่านพัศดีพูดสมเหตุสมผลมาก บรรดาผู้ที่ชอบเล่นการพนันหรือชอบมั่วกามนั้น ควรรีบสำนึกตัว แล้วตั้งต้นกันใหม่ ทำบุญกุศลให้มาก หากว่าสามารถไปบนบานต่อหน้าสิ่งศักดิ์สิทธิ์แล้วพิมพ์แจก "เที่ยวเมืองนรก" ให้มากเข้าโทษนั้นก็จะอภัยให้ได้ วันนี้เวลาดึกมากแล้ว เจ้าหยางเซิงเราเตรียมกลับสำนักกันเถอะ

หยางเซิง :ขอรับคำบัญชา ขอบคุณท่านพัศดีและนายทหารที่ให้การรับรอง ขอลาก่อนละ

พัศดี :ให้นายทหารตั้งแถวนมัสการส่งท่านอาจารย์

อรหันต์จี้กง :เจ้าหยางเซิงรีบขึ้นดอกบัวเร็ว เตรียมเดินทางกลับ

หยางเซิง :กระผมนั่งลงเรียบร้อยแล้ว เชิญอาจารย์ท่านกลับได้แล้ว…..

อรหันต์จี้กง :สำนักเซี้ยเฮี้ยงตึ้งถึงแล้ว

หยางเซิงลงจากดอกบัว วิญญาณกลับเข้าสู่ร่างดังเดิม