ครั้งที่ 52 ตอน ท่องแดนน้ำมันลวกกายนรกน้อย

ครั้งที่ 52 วันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2521

ตอน ท่องแดนน้ำมันลวกกายนรกน้อย

ท่านอรหันต์จี้กงเสด็จลงตรัสเป็นกลอนความว่า :

ภูหิมะ มีหนทาง ถึงสวรรค์

ใต้สนนั้น ฉันรำพึง จนลืมคํ่า

ฉันเสแสร้ง เป็นคนบ้า เอาไม้คํ้า

ทั้งโลกคลํ้า จะได้พบ ในนํ้าเต้า

 

อรหันต์จี้กง :อากาศร้อนทุกขณะ รู้สึกอึดอัดตามห้างสรรพสินค้าป้านรถต่างๆ มีผู้คนเบียดเสียดยัดเยียด ทำให้หายใจติดขัด จนกระทั่งหนทางนรกอันกันดารที่เต็มไปด้วยโคลนตรมแห่งนี้ ก็พลอยเกิดความคึกคักขึ้น ชุลมุนผิดปกติ กลับมามองดูทางวัดวอารามสถานที่ศักดิ์สิทธิ์กลับเดียวดายเงียบเหงา สิ่งลวงตาต่างๆ การเสพสมกินเหล้าเมายา ได้เกลือกกลั้วในโลกมนุษย์มาเป็นเวลาช้านาน ทำให้ผู้คนค่อยๆ จมอยู่ในห้วงแห่งหายนะ ดังนั้นหนทางในแดนนรกจึงแออัดเต็มไปด้วยผู้คน ชาวโลกจึงตื่นขึ้นมาจากความหลับใหลเถิด วันนี้เตรียมท่องนรก เจ้าหยางเซิงรีบขึ้นดกบัวเถิด

หยางเซิง :ขอรับคำบัญชา กระผมได้นั่งลงเรียบร้อยแล้ว เชิญท่านอาจารย์รีบออกเดินทางครับ

อรหันต์จี้กง :ถึงแล้วละ เจ้าหยางเซิงรีบลงจากดอกบัวเร็ว

หยางเซิง :ผู้ที่เดินมาหาเรานั้นเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์จากแห่งหนตำบลใดมิทราบ?

อรหันต์จี้กง :พวกเขาคือพัศดี และนายทหารแห่ง "แดนน้ำมันร้อนลวกตัวนรกน้อย" พวกเขากำลังจะมาต้อนรับเราอยู่

หยางเซิง :ที่แท้เป็นเช่นนี้เอง ขอแสดงความคารวะต่อท่านพัศดีและนายทหารทั้งหลาย

พัศดี :มิต้อง….ท่านทั้งสองมาตามเทวโองการ ข้าพเจ้าขอแสดงความยินดีต้อนรับที่ท่านมาเยี่ยมชม

หยางเซิง :ขอบคุณมาก ! บริษัทและโรงงานต่างๆ ของแดนมนุษย์ล้วนแล้วแต่ปิดประกาศ "ไม่ต้อนรับผู้เยี่ยมชม" ไว้หน้าประตูแต่ท่านกลับยินดีต้อนรับ!

อรหันต์จี้กง :ฮา ! ฮา ! โรงงานเป็นที่สำคัญยิ่งห้ามผู้ไม่เกี่ยวข้องเข้า ในนรกไม่มีประตู และไม่ต้อนรับผู้คนมาเยือนด้วย แต่ชาวโลก มักจะไม่อ่านดูตัวอักษรห้ามเตือน ก็ยังหลับหูหลับตาบุกกันเข้าไป มิน่าเล่า พวกนั้นพอมาถึงที่นี่จึงต้องถึงกับเลือดตกยางออกหัวร้างข้างแตก ต้องร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวดไม่หยุดยั้ง !

พัศดี :ท่านอาจารย์พูดถูกต้องทีเดียว ที่ไม่ต้อนรับ จงอย่าไปเสียแหละดี มิเช่นนั้นแล้วจะตกลงในหลุมพราง แล้วจะเสียใจในภายหลัง สำหรับวันนี้เรายินดีต้อนรับท่าน ขอให้วางใจด้วย คุกนี้มีชื่อว่า "แดนน้ำมันร้อนลวกตัวนรกน้อย" ขึ้นกับขุมที่ 9 เชิญท่านทั้งสองตามข้าพเจ้าเข้าไปเยี่ยมชมได้

หยางเซิง :ขอบคุณท่านพัศดีที่ให้การชี้แจง ภายในคุกส่งเสียงระทมไปหมด มีกระทะใบโตๆ ที่มีน้ำมันเดือดพล่านเต็มไปทั่วทุกแห่งหนประหนึ่งว่าจะทการทดลองปาท่องโก๋ มีไฟโหมแดงโชติช่วงอยู่ใต้กระทะ พวกยมทูตก็ง่วนอยู่กับเพิ่มเติมน้ำมันบ้าง โหมไฟให้แรงขึ้นบ้าง พวกวิญญาณถูกล่ามติดอยู่กับหลักไม้ข้างกระทะน้ำมัน น้ำมันเดือดพล่านกระเพื่อมขึ้นกระเพื่อมลงอยู่ตลอดเวลา พวกยมทูตสาดน้ำเย็นเข้าไปในกระทะ ทันใดนั้นน้ำมันร้อนๆ และเปลวไฟก็แตกกระเด็นออก ลวกเอาผิวกายของพวกวิญญาณโทษแหลกเละไม่มีชิ้นดี ร่างกายที่เปลือยเน่าล่อนจ้อนอยู่นั้น เกิดเป็นปุ่มขึ้นเต็มไปหมด แต่ละตนแผดร้องขึ้นด้วยความอเนจอนาถ มิทราบว่าพวกเขาได้ทำผิดโทษฐานประการใดบ้าง?

พัศดี :ข้าพเจ้าจะให้วิญญาณโทษสองตนมาให้ปากคำ เพื่อเป็นการตักเตือนชาวโลก

หยางเซิง :ดีมากครับ

พัศดี :ได้คุกตัวออกมาแล้ว พวกวิญญาณโทษจงฟังคำสั่งทางนี้คือท่านอาจารย์จี้กงและท่านหยางเซิง แห่งสำนักเซี้ยเฮี้ยงตึ้งเมือไถ่ตง ในแดนมนุษย์ ได้รับโองการให้มาเยี่ยมยมโลก เพื่อรวบรวมหลักฐานแห่งความผิด จงรีบสารภาพความจริงตอนมีชีวิตอยู่ได้ทำผิดอะไรบ้าง

 

วิญญาณโทษ :พูดไปแล้วก็เป็นที่น่าอดสูมาก ตอนที่มีชีวิตอยู่นั้นผมมีอาชีพเกี่ยวกับการขีดๆ เขียนๆ ตอนนั้นในใจคิดว่าถ้าเขียนเรื่องเฉพาะมีคุณธรรมก็คงจะขายไม่ได้มากนัก สู้เขียนพวกเรื่องลามกไม่ได้ คงจะหารายได้อย่างมหาศาล จากนั้นก็แอบเขียนและพิมพ์ออกจำหน่ายได้รับผลกำไรมาก แต่ว่าตอนนั้นเกิดผิดใจกับภรรยาและได้หย่าขาดจากกัน ตอนอายุมากเข้าได้เกิดป่วยเป็นโรคอัมพาต ควรที่จะนับได้ว่ากรรมมันตามมาสนอง เมื่อตายลงแล้วโดนยมทูตคุมตัวมายังแดนนรก ได้ไปปรากฏร่างเดิมต่อหน้าหอกระจกกรรม (วิเศษ) ได้ฉายเอาความชั่วช้าออกตามความเป็นจริง และได้ผ่านการลงโทษอย่างหนักจากขุมต่างๆ ผ่านจากการแหวกพร่าหัวใจ ตัดมือมาแล้ว และเวลานี้ถูกส่งมายังขุมที่ 9 ถูกตัดสินให้เอาน้ำมันร้อนๆ สาดลวกตามร่างกาย ทุกวี่วันต้องทนทุกข์ทรมานร้องขออภัยโทษจากฟ้าดิน ก็ไม่มีใครเลยที่จะเห็นใจและปราณีให้ จึงอยากฝากไปยังชาวโลกด้วยวาจา อย่าลิเขียนหนังสือลามกทำลายผู้คนเพื่อที่หลีกเลี่ยงมารับโทษอย่างไม่เห็นดาวเห็นตะวันเช่นผมในทุกวันนี้ด้วย

พัศดี :หนังสือลามกได้ทำลายคนมานักต่อนักแล้ว พอเด็กหนุ่มๆ ในแดนมนุษย์มีจำนวนมากที่ได้อ่านหนังสือลามกแล้วติดนิสัยการสำเร็จความใคร่ด้วยตนเอง หรือหลบไปเสพสมกับหญิงโสเภณี จนกระทั่งทำการข่มขืนและฆ่าทิ้ง ซึ่งเป็นการให้ร้ายแก่สังคมกาลนาน ผู้ที่เขียนแต่งหนังสือลามก นอกจากต้องโดนทำโทษอย่างหนักจากขุมต่างๆ แล้ว ในขั้นสุดท้ายยังต้องตกเข้าไปในแดนนรก "อาปี้" (นรกโลกันตร์) รอจนกว่าหนังสือลามกเหล่านั้นจะสูญสิ้นหมดลงแล้ว จึงสามารถหลุดพ้นจากการถูกทรมาน แล้วจึงหลุดเข้าไปทางเวียนว่ายตายเกิด รับสนองจากกรรมนั้นๆ วิญญาณโทษตนที่ 2 รีบเล่าเรื่องที่ทำชั่วอย่างไรบ้างในตอนที่มีชีวิตเลว

วิญญาณโทษ :ตอนมีชีวิตอยู่กระผมตั้งร้านถ่ายรูป มีฝีมือไม่เลวทีเดียว แต่การค้ากลับไม่เจริญ ต่อมาเพื่อนฝูงชักชวนให้แอบถ่ายรูปโป๊ออกจำหน่าย และได้ผลกำไรมหาศาล ต่อมาเรื่องมันแตกโดนตำรวจจับส่งฟ้องศาลลงโทษจำคุก ตลอดเวลาที่มีชีวิตอยู่ กระผมก็ทำความผิดเรื่องนี้เรื่องเดียว เมื่อตายลงแล้วได้ผ่านการลงโทษเฆี่ยนตีจากขุมต่างๆ และเวลานี้ได้ถูกส่งตัวมายังขุมนี้ให้มารับโทษความทุกข์ทรมานนั้นเหลือที่จะทนทานได้

พัศดี :บรรดานักเขียนหนังสือลามก ถ่ายรูปโป๊แพร่ตำรายาปลุกเซ็กส์ผลิตยาปลุกเซ็กส์ หรือที่รับพิมพ์หนังสือลามกหรือบนแผงหนังสือที่ขายหนังสือเซ็กส์ ต้องรับโทษฐานเท่าๆ กัน ทางแดนนรกจะลงโทษอย่างหนักยิ่ง เพราะเหตุเรื่องลามกเป็นที่สุดยอดแห่งความชั่วร้ายทั้งหลาย คนพวกนี้ทำให้เสียจรรยาบรรณโดยสิ้นเชิง สร้างความใคร่ขึ้นอย่างหลอกๆ พูดแบบเพ้อเจ้อไม่มีเหตุผล ทำให้วิญญาณผู้คนแปดเปื้อนมีราคี โทษฐานนั้นใหญ่ยิ่งสุดขีด ชาวโลกนั้นก็ไม่ควรที่จะไปอ่านชมหนังสือรูปภาพอันสกปรกโสมมเหล่านั้น เพื่อที่การหลีกเลี่ยงการที่ทำให้มีราคีต่อวิญญาณอันบริสุทธิ์ของตน เมื่อไปทำให้เจ้าแห่ง 3ภพเกิดความพิโรธจะสร้างกรรมชั่วให้กับตัวเอง โดยประการเช่นนี้แล

อรหันต์จี้กง :วันนี้ได้หมดเวลาลงแล้ว เราเตรียมจะกลับสำนักขอขอบคุณท่านพัศดีที่ได้ให้การชี้แจงแนะนำ

หยางเซิง :ขอลาท่านพัศดีและนายทหาร และขอขอบคุณที่กรุณาให้ความสะดวกด้วย

พัศดี :มิต้องเกรงใจ ให้นายทหารทั้งหลายตั้งแถวนมัสการส่งท่านอาจารย์…

อรหันต์จี้กง :ถึงสำนักเซี้ยเฮี้ยงตึ้งแล้ว

หยางเซิงลงจากดอกบัว วิญญาณกลับเข้าสู่ร่างดังเดิม