ข้อ 8. ความสุขคือ อย่าให้มีความมักมากอยากได้เป็นกรรมสิทธิ์มากเกินไป

อย่าเข้าใจว่าเรื่องราวทุกอย่าง ขาดเราไม่ได้ เจ้ามีความรู้ความสามารถของเจ้า คนอื่นก็มีความรอบรู้ความสามารถของเขา แม่ย่ากับสะใภ้ทำไมจึงไม่ปรองดองกัน ท่านคิดว่าเจ้าแย่งลูกชายเขาไป ลูกชายตอนที่ยังไม่แต่งงานอยู่ใกล้ชิดกับแม่ทุกวัน พอแต่งงานแล้วก็เหินห่างไป แต่ละคนก็มีความอยากที่จะได้สิ่งต่างๆเป็นของตน แม่ย่าอยากได้ลูกชายเป็นของตน เจ้าอยากได้สามีเป็นของตน เพราะฉะนั้น ต่างก็อย่าทำให้คนที่สาม (คือสามี) ต้องลำบากใจ ต่างต้องเข้าใจกัน รู้จักเอาใจเขามาใส่ใจเรา ต้องยืนอยู่ในจุดยืนของผู้อื่น ต้องคิดแทนเขา อย่าไปแสดงอาการออเซาะ ฉอเลาะกันต่อหน้าแม่ย่าอย่างเด็ดขาด ท่านอาจจะรู้สึกเจ็บปวดหัวใจ ดังนั้นความอยากได้เป็นกรรมสิทธิ์ของตนนั้นก็อย่ารุนแรงนัก

สุภาพบุรุษบางคนเวลาดูโทรทัศน์ จะต้องให้แฟนมาดูเป็นเพื่อน ไม่มาไม่ได้ รู้สึกมากเกินไป ภรรยาก็เช่นกัน พอสามีออกไปข้างนอกหน่อยก็คิดระแวงสงสัยต่างๆนานา เพราะฉะนั้น สามใจไม่ตัด (สามใจคือ ใจอดีต ใจปัจจุบัน ใจอนาคต) จะทำให้หยดน้ำแห้งยาก คือทำให้มีเรื่องไม่จบสิ้น สงสัยสามีว่ามีอดีตเป็นอย่างไร ทุกคนล้วนมีอดีต เรื่องอดีตก็ผ่านไปแล้ว ปัจจุบันก็เป็นของเจ้าแล้ว เดี๋ยวนี้เขาว่านอนสอนง่ายก็ดีแล้ว อย่าไปขุดคุ้ยแผลเก่าของเขา อย่าให้เรื่องอดีตที่ผ่านไปแล้วนั้นมาทำลายความสุขของพวกเจ้า เจ้าอยากฟังเรื่องราวในอดีต เจ้าต้องมีใจคอกว้างขวางพอรับได้ หากไม่มีใจคอกว้างขวางพอก็อย่าไปฟัง ไม่ต้องระแวง มีมิตรสหายอยู่คุยกัน เจ้าก็ระแวงว่า เขานินทาเราหรือเปล่า เวไนยล้วนไม่รู้จักแก้ไขรักษาโรคขี้ระแวง ปล่อยให้มันมาทำลายมิตรสัมพันธ์ เดี๋ยวนี้ใจต้องปกติเป็นกลางมีแต่ใจเป็นกลาง เช่นภรรยา ในอดีตเคยมีอาชีพไม่ดีมาก่อน เดี๋ยวนี้เธอกลับตัวกลับใจมาเป็นแม่ศรีเรือนแล้ว เจ้าก็ต้องอภัยให้เธอ คนเราล้วนมีอดีต ใช่ไหม? เดี๋ยวนี้ที่สำคัญคือยึดถือปัจจุบัน