คุณ : แค้น

พระพุทธจี้กง

   คุณกับแค้นเป็นอารมณ์สามัญของมนุษย์ ท่องไปในโลกท่ามกลางกิเลสย่อมมีทั้งราบรื่นและติดขัด ที่ติดขัดก็อาจกลายเป็นแค้น ที่ราบรื่นก็กลายเป็นคุณ ปุถุชนแต่ละคนตั้งแต่เกิดจนตาย ดำเนินชีวิตในสังคมจะไม่มีคุณเลยก็ไม่ได้ จะไม่มีแค้นเลยก็ไม่ได้เช่นกัน ดังนั้นคุณและแค้นจึงเป็นอีกหน้าหนึ่งบนวิถีชีวิตของมนุษย์ ในบรรดาคุณแค้นก็มีแบ่งแยกกันหลายรูปแบบ รับบุญคุณของเขาจะลืมเลือนไม่ได้ แต่ให้บุญคุณเขาไม่ควรจดจำไว้ ถ้าเขามาแค้นเราควรหาเหตุผลแก้ไข ถ้าเราแค้นเขาต้องรู้จักขจัดให้หายไป การโกรธแค้นส่วนบุคคล ผูกเจ็บร้อยปียาก กาลเวลาจะช่วยระบายคลายร้อน แปรเปลี่ยนเป็นเย็น ใจที่มีคุณธรรม จะไม่เหลือคุณแค้น ผู้ที่เจ็บแค้นจะซ่อนลึกในใจ ง่ายต่อการกำเริบจะทำลายจิตตนโบราณจึงว่าความแค้นควรแก้ไม่ควรผูก ไม่มีความแค้นที่ไม่ดับตลอดไปและก็ไม่มีบุญคุณที่ไม่หมดตลอดไปเช่นกัน เมื่อชีวิตจบสิ้นลงก็จะมลายสูญกหายไป

    หวังชาวโลกที่อยู่บนโลกกิเลสของคุณ ๆ แค้น ๆ นี้ ถ้าพบกับความติดขัด ก็ให้รับด้วยใจราบรื่น อย่าหยุดที่จะแก้ไขความเจ็บแค้นทั้งหมด สรรสร้างสภาวะที่ปรองดองให้ดี สุดท้ายก็ให้ความแค้นเคืองลดลงสู่ใต้ศูนย์องศา แล้วสังคมก็จะมีความสามัคคีกันได้

    เจริญพร ! การนำคุณแค้นมาเป็นหัวข้อธรรม เป็นมนุษย์ต้องน้อมนำชาวโลก ให้เข้าใจถึงที่มาที่ไปของชีวิตให้ชัดเจน ทำไมต้องไปถือสาเรื่องติดขัดราบรื่นเกียรติยศและอัปยศเล่า ให้ยึดมั่นจิตคุณธรรมไว้ ก็จะถึงที่สุดของคนดี