ลี่ไท้แปะโจ้วซือ
ตั้งใจต้องแน่วแน่ ชื่อทรัพย์แย่พาเคราะห์ภัย
อยากวัตถุลดบุญไป กุศลสร้างไว้ดีที่สุด
ทั้งกุศลและอกุศลล้วนใจสร้าง ใจร้ายเป็นอกุศล ใจตรงเป็นกุศลคิดร้ายพาภัยมา คิดดีกุศลงอกขึ้น แก้บาปด้วยกุศล ให้รู้สำนึกบาปต้องแก้ที่ใจ ใจต้องคิดดี ความใคร่อยากในทางชั่วลดละ ให้เข้าใจในคุณธรรมเข้าถึงหลักธรรมงอกเงยขึ้น ใจที่สงบหลักธรรมก็ได้
ถ้าความคิดชั่วสั่งสมเอาไว้มาก มโนธรรมก็จะสูญเสียหมด หากไม่เอาคุณธรรมเข้าข่มความคิดชั่วก็จะรุนแรงขึ้นใจถูกทำลายก็จะฝืนธรรม
การขจัดความคิดชั่วดุจฟันต้นไม้พิษ มีดต้องฟันฉับลงที่รากจะได้ไม่ฟื้นขึ้นมาอีก หากปล่อยให้ต้นพิษแตกกิ่งออกใบ เมื่อไรจะขจัดได้หมดก็เหมือนตัดหญ้าไม่ถอนโคน พอฤดูฝนมาก็งอกขึ้เนมาใหม่ แล้วจะขจัดได้หมดอย่างไร
อนิจจา! ข้าส่องดูกิเลสโลก ปุถุชนคนโง่เขลา สตรีที่หลงเหล่านี้หากต้องการละความคิดชั่วก็ลำบาก บ้างคนปากก็ว่าทำกุศลแต่ใจตยากที่จะทำกุศลได้จริง แบบนี้ก็ไม่ได้กุศลจริง
ดังนั้น หากจะประจักษ์ธรรมของข้า ต้องหลีกจากชื่อและผลประโยชน์ ขจัดความคิดวัตถุกาม การบำเพ็ญกุศลแท้ต้องมีใจสว่าง การสั่งสมบุญบารมีก็เพื่อประจักษ์ในธรรม เหมือนโค่นต้นไม้พิษตัดที่รากไฉนต้องไปฟันกิ่งเด็ดใบด้วยเล่า?