ชีวิตคนในโลก เต็มไปด้วย ดีใจ เสียใจ โกรธ และสบาย เศร้าใจ จากกัน พอใจ พบกัน เป็นการฝึกฝนผู้ปฏิบัติธรรมขับความอยากได้ที่ไม่มีหยุดของมนุษยชาติ ด้วยเหตุนี้ มนุษย์ควรขอบคุณ การจู่โจมของอุปสรรค ให้มันปลุกให้เจ้าตื่น ให้เจ้าได้รู้จักตนเอง
หนทางที่คนเดิน มันเป็นทางแคบๆ เพื่อให้ได้อิ่มท้องให้พอใจกับกามตัณหา และสิ่งนี้เองที่เป็นเครื่องสร้างปุถุชน กายเนื้อขอให้เจ้ามองกาลไกล มีความคิด สรรหาเส้นทางใหญ่ที่สดใสจงเดินสู่ “เส้นทางอริย” ทางสายใหญ่ มีความอัศจรรย์คณานับทิวทัศน์อันสวยงาม บรรยากาศ