นิทานเหตุต้นผลกรรม

     นานมาแล้วมีภิกษุเฒ่ารูปหนึ่ง ทำการเรี่ยไรบอกบุญเพื่อซ่อมฐานพระพุทธรูป ออกบอกบุญอยู่หลายวันก็คงหาไม่ค่อยได้ ก็มีเด็กหัวเน่าพุพองคนหนึ่งมีอาชีพขายขนมปิ้ง เห็นแล้วก็อดทนไม่ไหว้ก็เลยเอาเงินที่ขายขนมได้ทั้งหมดบริจาคให้หลวงพ่อไป ด้วยเหตุนี้ก็ทำให้หลายคนเกิดซาบซึ้งใจยินยอมที่จะควักเงินออกมาทำบุญบ้าง หวงพ่อจึงพอที่จะรวบรวมเงินได้พอที่จะบูรณะฐานพระพุทธรูปได้ แต่เด็กที่ขายขนมปิ้งนี้กลับมีอันต้องเป็นไป เริ่มแรกตาก็ให้บอด ต่อมาอีกไม่นานก็ตกบ่อตาย ด้วยเหตุนี้ชาวบ้านก็โจษขานกันทั่วว่าทำบุญทำกุศลไม่ได้อะไร บาปบุญไม่ตอบสนอง หลวงพ่ออยู่ที่วัดเห็นว่าเด็กขายขนมปิ้งตายแล้วก็เลยทำป้ายวิญญาณไว้ให้ แล้วทำการสมโภชด้วยว่าเด็กคนนี้ตายอย่างอัศจรรย์หลวงพ่อได้อธิบายแก่ประชาชนทั่วไปว่า เด็กคนนี้ได้อานิสงส์จากการทำบุญสร้างฐานพระพุทธรุป คือเด็กคนนี้มีเวรกรรมมาก ชาตินี้เป็นเด็กหัวเน่าพุพอง ชาติต่อไปก็จะเกิดเป็นเด็กตาบอด และอีกชาติถัดไปก็ต้องตกน้ำตาย ด้วยอานิสส์การทำบุญครั้งนี้ ทำให้เวรกรรมในสามชาติถูกรวบเป็นชาติเดียว เมื่อชาตินี้เวรตอบลสนองหมดแล้ว ต่อไปก็ไม่มีเวรชั่วอีกแล้ว

        ในวาระกาลปลายธรรมนี้ กรรมเวรที่สั่งสมมาหลายชาติตอบสนองหมดในหนึ่งชาติ นับเป็นเรื่องดีเป็นโอกาสที่หาได้ยาก สิ่งที่พวกเราต้องการก็คือการมีชีวิตนิรันดร์ ไม่ใช่ชีวิตเป็นชาติๆ ไป และก็ไม่เห็นเฉพาะหน้าเท่านั้นหากแต่เป็นสิ่งแท้จริง พวกเราไม่อาจต้องจำเพาะเจาะจงว่าหรือมีตรรกะว่าคนที่มีคุณธรรมที่ดีนั้นจะต้องมีร่างกายแข็งแรง และมีชีวิตยืนยาวหรือต้องตายดี เพราะเกี่ยวข้องเรื่องกฎแห่งกรรม ผู้มีคุณธรรมก็มีเหตุต้นผลกรรมทางคุณธรรม ด้วยการแพทย์ก็มีเหตุต้นผลกรรมทางการแพทย์ อย่างอื่นเช่นวิชาฟิสิกส์ วิชาเคมี ก็มีเหตุผลอย่างเดียวกันไม่อาจนำเอาเหตุต้นผลกรรมที่ไม่เหมือนกันมาวิจารณ์หรือพูดปนกันมิฉะนั้นผลสรุปก็จะสูญเปล่าไม่เป็นความจริง ยิ่งผลการตอบสนองของกรรมด้วยแล้ว ใช่ว่าทุกๆ เรื่องจะปรากฎเห็นชัด บางเรื่องระยะยาวก็ห่างกันหลายสิบปี บางอย่างก็ถึงร้อยปีก็มี เรื่องของขุนพลเหย่เฟยที่ตายอย่างป่าเถื่อนโหดร้ายจากอำนาจกังฉินที่ศาลาคลื่นลมนั้น ต่อมานานกว่าร้อปปีจึงถูกสถาปนาเป็นเหย่อู๋มู่ กลายเป็นวีระบุรุษนักรบองค์หนึ่ง ซึ่งป็นเรื่องที่เห็นได้ประจักษ์ชัดเรื่องหนึ่ง แต่เรื่องกฎแห่งกรรมเป็นเรื่องที่พูดถึงสามชาติ เป็นเรื่องที่ควรระมัดระวัง

        เรื่องปรัชญาที่ว่าด้วยเหตุต้นผลกรรมนั้น จะไม่ขัดกับหลักสัจธรรม “ปลูกแตงได้แตง ปลูกถั่วได้ถั่ว” เป็นหลักธรรมแน่นอน เพียงแต่เวลาจะช้าหรือเร็วเท่านั้นเอง ดังคำกล่าวว่า “บาปบุญย่อมมีตอบสนอง จะช้าหรือเร็วเท่านั้น” ชาวโลกที่ยากดีมีจน อายุสั้นยาว โชคดีโชคร้าย ส่วนใหญ่ก็เกี่ยวพันกับที่ผ่านมาหรือยังมาไม่ถึง ในพระสูตรว่า “อยากรู้เหตุชาติที่แล้ว ก็ดูที่ได้รับในปัจจุบัน อยากรู้ผลอนาคต ก็อยู่ที่การกระทำในชาตินี้” มีเรื่องเล่ากันมาว่า เมื่อก่อนมีพ่อค้าคนหนึ่งยืมเงินทองจากเพื่อนไม่น้อย ซื้อสินค้าไว้จำนวนมาก สินค้าขนไม่ไหว้ก็ซื้อม้ามาตัวเหนึ่งเพื่อมาขนของ พอเดินมาได้ 10 ลี้ ม้าก็หยุดไม่ยอมเดินต่อ พ่อค้าโกรธถึงกับลงแส้ เอาขาถีบ มันก็ไม่ยอมไป โกรธจนพ่อค้าคว้ามีดออกมาขู่ตะคอกม้าก็เปิดปากพูดว่า เมื่อก่อนข้ายืมเงินท่านมา 10 ก้อนเงิน วันนี้แบกมาให้ 10 ลี้ ยังไม่พออีกหรือ เล่นเอาพ่อค้าตกใจ หลังจากนั้นเขาก็ไม่กล้าที่จะติดค้างหนี้อีกเลย