กุมารกระเรียนขาว ไป๋เฮ่อถงจื่อ

คำนำ

หวนคิดถึงปีกุ่ยไฮ่  หลังจากที่สำนักธรรมเราได้รับพระโองการให้ประพันธ์หนังสือธรรมะ “ท่องนรกอเวจี” และ “ท่องแดนสุขาวดี” ด้วยเหตุนี้พึงรู้ว่าฟ้าเบื้องบนไว้วางใจสำนักธรรมของพวกเราเป็นอย่างมาก  เชื่อว่าในช่วงเวลานี้ศิษย์ทั้งหลายในสำนักคงได้ลิ้มรสชาติของความทุกข์ลำบากกันอย่างอิ่มหนำ  ทั้งความเหน็ดเหนื่อย  ความเจ็บปวดรวดร้าว  ความทุกข์ยาก  ความโหดร้าย  เหล่านี้เป็นการฝึกฝนเคี่ยวกรำ  ในตอนที่เพิ่งรับพระโองการให้เปิดสำนักธรรมก็ย่อมที่จะต้องพบเจอกับประสบการณ์เช่นนี้  แต่มีคำกล่าวว่า “หมดทุกข์ สุขมา” แรงกายแรงใจที่ทุกคนได้ทุ่มเทเสียสละออกไปในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมานี้ย่อมไม่สูญเปล่า  เราเห็นแล้วปลื้มปีติเป็นอย่างยิ่ง

เราได้รับหน้าที่ให้ใช้ตาทิพย์ส่องดูสภาพเหตุการณ์ที่พระพุทธจี้กงนำพาไฉ้เซิงไปจาริกแดนสุขาวดีแล้วนำสภาพเหตุการณ์จริงที่ได้เห็นได้ยินแต่ละอย่างๆเขียนถ่ายทอดเปิดเผยออกมาโดยไม่ให้ตกหล่น  เราเชื่อว่าหลังจากที่หนังสือเล่มนี้ได้รับการตีพิมพ์  แสงสว่างอันโชติช่วงแห่งแดนสุขาวดีวิสุทธิภูมิจะต้องสาดส่องไปทั่ว  ทำให้ผู้คนหันมาสวดท่องพุทธนาม สรรเสริญพุทธนามกันมากขึ้น  พระพุทธะโพธิสัตว์ทั้งหลายในแดนสุขาวดีก็จะมารับคนไปเกิดแดนสุขาวดีเพิ่มมากขึ้น  เซิ่งเทียนถังก็จะมีชื่อเสียงขจรไกลยิ่งขึ้น  คนที่อยากได้หนังสือก็จะทยอยกันมาไม่ขาดสาย

ดังนั้นเราหวังว่าคนที่มีจิตใจใฝ่ธรรมจะช่วยออกทรัพย์สนับสนุนให้หนังสือท่องแดนสุขาวดีเล่มนี้สามารถแพร่หลายออกไปได้อย่างกว้างขวางให้ชาวโลกได้รู้กันโดยทั่ว  หากทุกคนได้อ่านกันคนละเล่มก็จะสามารถแปรเปลี่ยนสหาโลกธาตุแห่งนี้ให้เป็นแดนสุขาวดีได้ในเร็ววัน

เนื่องในโอกาสที่หนังสือท่องแดนสุขาวดีกำลังจะส่งเรียงพิมพ์ เราจึงมาให้คำนำเพื่อเป็นกำลังใจ

 

ปีเจี๋ยจื่อ เดือน 8 วันที่ 22 ค.ศ.1984 (ตรงกับวันที่ 17 กันยายน พ.ศ.2527)