ท่านขงจื่อว่า “เซ่นเหมือนอยู่ เซ่นเจ้าเหมือนเจ้าอยู่” ความหมายของการเซ่นไหว้เจ้า คือการสรรเสริญคุณงามความดีของท่านในขณะมีชีวิตอยู่ ทำให้เราเอาอย่างจิตวิญญาณของท่านไปสร้างสรรค์สังคม มวลชน ขณะกราบไหว้ท่าน ต้องมีใจคิดว่าเหมือนท่านยังอยู่ กริยาของเราจึงต้องศรัทธาตั้งใจ จึงจะบรรลุถึง “การเซ่นไหว้เจ้าเหมือนเจ้าอยู่” การเซ่นไหว้มีคนบอกว่าต้องเอาผลไม้สามอย่างจึงถือว่าศรัทธา จึงพูดกันว่าไม่ครบสามไม่สำเร็จการบุชา ก็มีคนบอกว่าต้องมีสี่อย่าง เป็นมหาบูชา ด้วยเหตุนี้จึงมีคนเลือกสรรค์จนทำให้เกิดกังวลอย่างนี้ก็เลยเสียศรัทธา การมุ่งหมายของศรัทธาคือคลายทุกข์เพื่อจิตใจสบาย ที่ว่าต้องสี่อย่างไม่ได้หมายความว่ามีผลไม้มากชนิด หากหมายถึงในหนึ่งฤดูกาลคือเรียกเต็มๆว่า “ผลไม้สี่ฤดู” อันนี้หมายถึง “ความสดใหม่” เรียกได้ว่า “ศรัทธา"”เพราะฉะนั้นการเซ่นไหว้มิใช่อยู่ที่ผลไม้มากหรือน้อยอยู่ที่ใจศรัทธาหรือไม่ ถ้าศรัทธาเซ่นไหว้พระจริงแล้ว การใช้ของเซ่นไหว้ก็เป็นของที่เกินเลย ที่สำคัญอยู่ที่เธอกระทำตัวอย่างไร กับคนอื่นค่อยระมัดระวังตัวให้ดีหรือไม่ให้กลับมาแสวงหาสิ่งต่างๆ ในตัวเราดู อันที่จริงจะเป็นผีหรือเจ้าไม่ถือเป็นญาติกัน มีคุณธรรมเท่านั้นที่ค้ำชู พอเจ็บป่วยมาไหว้พระจะมีประโยชน์อันใดหรือ