แต่ปางก่อน
.....หากผู้ใดเคยนึกคิดอย่างเป็นสุขใจเสมอทุกคราวที่ได้
พบเห็น หรือได้ยินได้ฟังเรื่องราวอันทุกข์เศร้าของผู้ที่ตกระกำ
ลำบากหรือประสบเคราะห์กรรมจนทุกข์เข็ญ ถ้ามีชาวบ้านพบ
ความหายนะหรืออยู่ในสภาพน่าเวทนา แทนที่ตนจะแสดง
ความเห็นใจ แต่กลับรู้สึกยินดีและสาสมใจที่มีคนตกทุกข์ได้ยาก
เช่นนั้นเสมอ
ในชาตินี้
..... คนผู้นั้นจึงมักจะประสบกับโรคภัยสารพัดที่มารุม
ล้อมคุกคาม ให้เกิดความทุกข์ทรมานทั้งร่างกายและจิตใจอยู่
เสมอๆ ไม่ว่าวันนี้จะมีฐานะร่ำรวยหรือยากจนก็ตาม แต่จะต้อง
ประสบกับโรคที่หมอหมดทางรักษาเยียวยา กล่าวได้ว่าตั้งแต่
เล็กจนถึงวัยชรามีแต่โรคภัยไข้เจ็บเบียดเบียนจนหมดความสุข
สุนัขดำครวญครางถึงเวรกรรมที่ตนก่อไว้ สัตว์เลี้ยงทุกข์ทรมานเพราะชาติก่อนได้ทำชั่ว