เจ้าอวี้ฮู่เซียนซ้วย
ที่มาของจิตเลวขาดบำเพ็ญถูกต้อง
ฐานญาณของเจดีย์รัตน์ญาณมัวจาง
ควบคุมสอนกระทำเฝ้ารู้กระจ่าง
ดีเลวติดร่างอย่าข่มตนเอง
คนที่ไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ ที่มักชอบพูดเรื่องฟ้าดิน เพื่อให้เขารู้ว่าตนเป็นผู้มีความรู้เหนือธรรมชาติคนพวกนี้พูดได้แต่ทำไม่ได้ชอบโจมตีความสำเร็จของผู้อื่น ใส่ร้ายป้ายสี ขาดเมตตาธรรม คนที่ไม่รู้กระจ่างแจ้งในหลักธรรม มักเกิดความอิจฉาเกิดความเกียจ กล่าวหาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้ร้ายความดี เป็นผู้ทำลายตนเอง ขาดการอบรมอย่างที่สุด เวลาพบปะผู้คนก็ชอบวิจารณ์การอบรมว่าเยี่ยมยอด ยกตนเป็นผู้สะอาดสูงไม่มีเรื่องละอายขายหน้า คนที่ทำดีเพียงเล็กน้อยก็มักชอบคุยโอ้อวดการทำบุญต่อหน้าธารกำนัลโดยไม่รู้ตัวว่าน่าละอายต่อรูปลักษณ์อันสกปรกดุจหมอผีพิลึกพิลั่น
เหล่านี้คือปุถุชนผู้สูญความสัจหลงเท็จ ฟุ้งซ่านหลงยกตนอันเพราะพื้นจิตเลวซึ่งเป็นสิ่งที่ชาวโลกละเมิดฝืนมโนธรรมหรือจิตสำนึกที่ดีเป็นการข่มเหงตนและผู้อื่น เป็นผู้ปิดบังจิตเดิม เป็นผู้สร้างไหม ผูกมัดตนเอง เป็นผู้สร้างเหตุวิบากนรกมืดเอง
อาตมานอบน้อมตักเตือนชาวโลก เป็นคนพึงปฏิบัติต่อโลกด้วยความจริงใจ มีเมตตาเป็นใจ มีปีติหรรษาเป็นศาสนา ที่แสวงหาคือบุญกุศล จงอย่ารู้พอลวก ๆ ก็พอใจแล้ว ต้องร่วมกันการุณย์ต่อชาวโลกที่รู้ไม่เสมอตน ที่สรรพสัตว์ผู้ทุกข์เพราะยังขาดความเห็นชอบมีความจริงใจของฟ้าเป็นเมตตา ดังนั้น บัณฑิตเป็นคนตรงควรต้องเอาความเมตตาของฟ้ามาสงสารคนด้วยการุณยธรรมที่สูง ตั้งใจช่วยเหลือโลกให้รู้สึกตัวปฏิบัติ ตั้งใจฉุดช่วยคนเป็นมหาปณิธาน ตั้งใจอุทิศทำงานเป็นพื้นฐานเพื่อสิ้นสุดเคราะห์กรรม ต้องสลักจิตว่า “ถ้าลมหายใจยังอยู่ ไม่เกียจคร้านแม้แต่น้อย นิ้วทั้งสิบจ่อจิต ใจข้าสุขจักข่มเหงหรือ” โดยนับถือตนและสนับสนุนตน เมื่อบารมีถึงก็จะมีอภิญญาได้เอง เมื่อปฏิบัติยิ่งลึกยิ่งให้กลไกแท้เอย
โอวาทอาจารย์ : ทำดีแล้วยังไม่ได้ดี สาเหตุเพราะ
1.เวลายังมาไม่ถึง
2.ด้านหนึ่งทำดีอีกด้านหนึ่งทำชั่ว
3.ขณะทำดี ใจไม่ยินยอม(จำใจทำ)
4.ขณะทำดี ใจก็คิดผลตอบแทน
5.รู้จักให้ทาน แต่ไม่รักษาศีลปาก ไม่รักษาอารมณ์ เกิดโทสะ
6.หลังจากทำดีแล้ว รู้สึกเสียดาย