ท้ายบท โดย พระอรหันต์จี้กง
บันทึกปรากฎการณ์นรกนรกคนเป็น
ทอดพระเนตรสู่เบื้องลางเห็นเวไนยสัตว์มากมาย แตกต่างที่หลงและเข้าใจคือนรกหรือสวรรค์
ใจคนไม่คร่ำครึ ติดตาข่ายไม่เคลื่อนไหวเป็นเนืองนิจ อันเป็นเหตุปัจจัยทำให้สังคมมีคุณธรรมเสื่อมลงทุกวัน หากคนๆหนึ่งประพฤติไม่ถูกทำนองคลองธรรมไร้คุณธรรม ก็จะมีอะไรต่างไปจากสัตว์เดรัจฉานเล่า ควรรู้ว่า คุณธรรมและสัทธรรมเป็นคาถาศักดิ์สิทธิ์ที่ช่วยหล่อเลี้ยงและส่งเสริมให้จิตใจรุ่งโรจน์เป็นมงคล นับเป็นตำรับยาที่ช่วยรักษาคนที่ไร้โรคร้องครวญครางดีที่สุด น่าเสียดายชาวโลกยอมรับนับถือกลับเหินห่าง ปล่อยปละละเลยจนเจ็บป่วยยิ่งนานยิ่งหนัก จนในที่สุดก็สูญเสียโอกาสรักษาไป น่าสมเพชยิ่งนัก
ในกาลสมัยแห่งยุคปลายธรรมนี้ สถานธรรมเกิดขึ้นมากมายที่ได้รับโองการเบื้องบนให้แต่งหนังสือกล่อมเกลาชาวโลกกลับคืนสู่ฝั่ง(นิพพาน) ซึ่งจะพบเห็นได้ทั่วๆไป
เป็นเพราะเบื้องบนเมตตา เพื่อเป็นการโปรดเหล่าเวไนยสัตว์จึงได้แพร่งพรายสิ่งที่ไม่เปิดเผยได้ง่ายมาก่อน ให้มนุษย์ได้มีโอกาสได้รู้เข้าใจ โดยมือทรงแห่งโรงเจศักดิ์สิทธิ์ที่ได้รับโองการเบื้องบนนำวิญญาณไปท่องแต่งหนังสืออย่างละเอียด เพื่อสนองบุญตาของชาวโลก
การที่หนังสือ “บันทึกปรากฏการณ์นรกคนเป็น” ได้ออกสู่ชาวโลก ก็เป็นเพราะเบื้องบนมีคุณธรรมที่ให้สรรพสิ่งกำเนิดขึ้นเวไนยสัตว์เบื้องล่างจึงมีโอกาสได้รู้ได้ฟังรัตนคัมภีร์เล่มนี้ แต่ก็ขอให้เมื่อหนังสือเล่มนี้พิมพ์ออกเผยแผ่แล้ว จะสามารถนำความสุขมาสู่เวไนยสัตว์เบื้องล่างได้ และยิ่งหวังเป็นอย่างมากว่า เหล่าแพะจำนวนมากที่หลงทางนี้จะได้กลับ (ได้รับการโปรด)อันเป็นความปรารถนาของอาตมา อีกทั้งจะได้ไม่เสียแรงลำบากในการพาเฟยหลวนเข้าไปใน “นรกคนเป็น” เพื่อแต่งหนังสือ
วันนี้เป็นวันที่หนังสือ “บันทึกปรากฎการณ์นรกคนเป็น” ได้สำเร็จลง อาตมาก็นำเอาหน้านี้เป็นคำท้ายบท+
พระเต้าจี้ แห่งหนานผิง
ให้ไว้ ณ โรงเจจ๋วงเซินถัง เมืองไถจง ขึ้นตรงต่อ สวรรค์ทักษิณ
