อกัตญญูเป็นเหตุ
วันที่ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2528 ชายวัยกลางคนคนหนึ่ง พร้อมด้วยภรรยามีนิวาสสถานอยู่ในเมืองไทเป ได้เดินทางมากราบขอความกระจ่างของชีวิตจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ณ ศาลเจ้าเมืองจีถัง จอมเทพชีวารักษ์ (เปาเชิงต้าตี้) ได้โปรดประทับทรงประทานความกระจ่างดังนี้
นายเฉินจินมีความร้อนใจในกิจการค้า สิบกว่าปีมาจนระยะนี้ การค้าที่เคยเฟื่องฟูได้ตกต่ำลงทุกวัน เหตุที่เป็นดังนี้เพราะพื้นดวงชะตาชีวิตเดิมของนายเฉินจินสองสามีภรรยากำหนดไว้ว่า จะต้องมีลูกชายห้าคนอยู่ร่วมกันเป็นปึกแผ่นให้บารมีเสริมรับกัน แต่แล้วลูกชายคนที่สามเสียชีวิตไป ทำให้กระทบกระเทือนดวงชะตา ฉะนั้นในวัยชราจะขาดที่พึ่ง ทั้งนี้ล้วนเกิดแต่ผลกรรมที่ทำไว้ในชาติที่แล้ว กล่าวคือ ในชาติที่แล้วมา นายเฉินจินและภรรยาเกิดมาเป็นพี่สาวและน้องชายกัน ทั้งสองพี่น้องกำพร้าพ่อมาตั้งแต่เล็กๆ จากการบีบคั้นของชีวิตความเป็นอยู่ แม่จำเป็นต้องแต่งงานใหม่ เด็กทั้งสองจึงได้รับอุปการะเลี้ยงดูจากพ่อเลี้ยงจนเติบโตเป็นผู้ใหญ่ พ่อเลี้ยงให้ความรักอุ้มชูลูกทั้งสองของภรรยา ดั่งหนึ่งสายเลือดของตัวนับได้ว่าพระคุณนั้นยิ่งใหญ่นัก ดังคำกล่าวที่ว่า "ผู้ให้กำเนิดทิ้งไปไม่อุ้มชู คนเลี้ยงดูคุณเสมอเหมือนนภาลัย"
แต่สองพี่น้องหาได้สำนึกไม่ มิได้เคารพนับถือพ่อเลี้ยงในฐานะบิดาหรือผู้มีพระคุณเลย แสดงกิริยาอาการกระทบกระทั่งเกลียดแค้นชิงชังเสมอมา หลังที่แม่ตาย เมื่อพ่อเลี้ยงถึงกาลชราวัยทำมาหากินไม่ได้ สองพี่น้องก็ทอดทิ้งพ่อเลี้ยงไว้ให้เจ็บป่วย ทุกข์ยากอนาถา อยู่เพียงคนเดียวโดยไม่เหลียวแล พ่อเลี้ยงตายไปพร้อมกับความเจ็บแค้นเสียใจ และนี่เป็นหนี้กรรมที่พ่อเลี้ยงผูกใจเจ็บอาฆาตไว้
ในชาตินี้ เมื่อคนทั้งสองเกิดมาเป็นสามีภรรยากันหนี้เวรกรรมแต่ชาติปางก่อนก็เริ่มตามติดทวงถามทันที พ่อเลี้ยงเกิดเป็นลูกชายคนที่สาม ของคนทั้งสองเด็กคนนี้เกิดมาน่ารัก เฉลียวฉลาด แข็งแรง ทำให้พ่อแม่หลงรักชื่นชมยินดีเป็นที่สุด (ตอบสนองผลกรรมเก่าที่คนทั้งสองจงเกลียดจงชังและอกตัญญู) นี่เป็นกฏแห่งกรรมที่หมุนเวียนมาบรรจบเหตุรอบใหม่โดยที่คนทั้งสองมิรู้ความเป็นมา ลูกคนนี้เกิดมาด้วยแรงอาฆาตเติบโตขึ้นจะทำลายทรัพย์สินของคนทั้งสองให้ฉิบหายวอดวาย จนกว่าจะบ้านแตกสาแหรกขาด สิ้นเนื้อประดาตัว
นั่นแหละจึงจะสิ้นสุดสมแค้น แต่เหตุที่ชาตินี้คนทั้งสองได้บังเกิดศรัทธาทำบุญสุนทานประกอบกรรมดีไว้ไม่น้อย กำหนดการใช้กรรมจึงได้เปลี่ยนแปลงไป ก่อนที่ลูกชายคนที่สามของทั้งสองสองสามีภรรยาจะโตเป็นหนุ่ม และเริ่มต้นล้างผลาญกฏแห่งกรรมก็ตัดทอนให้เขาต้องจบชีวิตลงไปก่อน มิฉะนั้น ผลเสียหายที่เกิดขึ้นจากเขาจะประมาณมิได้เลย แม้เขาจะตายไปก่อน โดยมิได้อยู่ล้างผลาญเป็นการใหญ่ แต่หนี้กรรมก็ยังมิได้หมดสิ้นไป
ฉะนั้นจึงมีผลทำให้การค้าของสามีภรรยาตกต่ำลงไปทุกวัน จอมเทพฯ ชีวารักษ์ ได้โปรดในที่สุดว่า
"ฉะนั้น จากวันนี้เป็นต้นไป เจ้าทั้งสองจงเร่งสร้างบุญกุศลทำบุญให้ทาน อุทิศให้เจ้ากรรมนายเวรโดยเร็วทุกอย่างก็จะค่อยคลี่คลายลงได้ อีกทั้งให้ถวายคำขอขมาสำนึกผิดต่อ พระพุทธธรณีตี้จั้งอ๋วง ตั้งปณิธานสร้างบุญใหญ่ต่อไป ทุกอย่างก็จะเปลี่ยนจากร้ายให้กลายเป็นดีได้"
และด้วยพระเมตตาคุณจากจอมเทพฯ ชีวารักษ์นี่เองกำหนดชะตากรรมของสองสามีภรรยาจึงได้เปลี่ยนไป บัดนี้ ทั้งสองมีความเป็นอยู่อย่างปกติสุขทั้งในทางโลกและทางธรรม เงินทองที่หามาได้ก็ไม่ลืมที่จะแบ่งส่วนออกมาสร้างบุญกุศล เพื่อชดใช้กรรมเก่าและเป็นทุนสำหรับตนต่อไปในภพหน้าโน้น
