ครั้งที่ 6 ท่องหอกระจกวิเศษ

ครั้งที่ 6 วันพุธที่ 29 กันยายน พ.ศ. 2519

ตอน ท่องหอกระจกวิเศษ

ชมวิญญาณบาปปรากฏร่างเดิม

ท่านอรหันต์จี้กงเสด็จลงตรัสเป็นกลอนมีความว่า :

หอกระจก ส่องวิญญาณ เห็นร่างเดิม

ลักแก้เติม ทอนอักษร สวดไม่พัก

ยมกฎ เที่ยงธรรม ลงทัณฑ์หนัก

โทษมหันต์ คนในโลก ที่ทำบาป

อรหันต์จี้กง :วันนี้เตรียมท่องนรก ได้เวลาแล้ว เจ้าจงเตรียมตัวเดินทาง

หยางเซิง :กระผมเตรียมการเรียบร้อยแล้ว เชิญท่านอาจารย์เริ่มการได้แล้ว

อรหันต์จี้กง :ถึงแล้ว รีบลงจากดอกบัวเสีย

หยางเซิง :ที่นี่เป็นแห่งหนตำบลใด ? เหตุใดจึงมีฝูงชนแออัดยัดเยียด ด้านหลังมียมทูตควบคุมไปยังหอข้างหน้า ?

อรหันต์จี้กง :ที่นี้คือ "หอกระจกวิเศษ" (หอกระจกสะท้อนบาปกรรม) ชนเหล่านี้ล้วนก่อกรรมทำเข็ญในขณะอยู่เมืองมนุษย์หรือไม่มีศีลธรรม วิญญาณของผู้กระทำบาป เมื่อตายลงแล้วไปรายงานตัวที่ขุมที่หนึ่ง แล้วก็ถูกคุมตัวมาขึ้นที่หอกระจกนี้ ให้ปรากฏร่างกายเดิมเหมือนตอนมีชีวิตอยู่ว่าได้ทำบาปอย่างไร ? ทำให้วิญญาณโทษรู้เห็นการทำบาปในมนุษย์โลกนั้น ไม่สามารถรอดพ้นกฎของยมโลก เมื่อวิญญาณโทษเหล่านี้ขึ้นไปยังหอแล้วล้วนใจสั่นขวัญเสีย กลัวเกรงเรื่องไม่ดีที่ตนทำไว้ในเมืองมนุษย์จะปรากฏขึ้น อับอายชาวบ้าน เราเดินตามหลังขึ้นไปชมดูบนหอกันเถิด

หยางเซิง :ยินดีครับ ดูให้ถึงที่สุด เข้าใจให้ถ่องแท้

นายพลคุมหอ :ขอต้อนรับท่านอาจารย์และท่านหยางเซิงแห่งสำนักเซี้ยเฮี้ยงตึ้ง เมืองไถ่ตง

อรหันต์จี้กง : โปรดอย่าได้มีการแสดงคารวะ เราศิษย์อาจารย์ได้รับเทวโองการให้แต่งหนังสือเรื่องเที่ยวเมืองนรก วันนี้เลยมาเยี่ยมชม เชิญท่านนายพลนำพาหยางเซิงขึ้นไปตรวจชมบนหอ

หยางเซิง :ท่านอาจารย์ต้องไปกับกระผมด้วยนะครับ มิฉะนั้นกระผมคนเดียวอยู่ในถิ่นที่แปลกใหม่อย่างนี้ ไม่กล้าเดินเหินด้วยตัวคนเดียว

อรหันต์จี้กง :ก็ได้ เราตามนายพลขึ้นไปบนหอเถิด….ยืนชมอยู่ข้างๆ ก่อนเถอะ

หยางเซิง :โอ้ !!! ผู้เฒ่าคนนั้นถูกยมทูตคุมตัวอยู่หน้ากระจกไฉนเงาที่ปากฏกลายเป็นคนหนุ่ม กำลังปีนข้ามกำแพงบ้านของชาวบ้านแล้วลงไปเปิดหน้าต่าง โดดเข้าไปในบ้าน ในบ้านมีสามีภรรยาวัยกลางคนกำลังนอนหลับ คนหนุ่มผู้นั้นทำการเปิดตู้เปิดหีบ คล้ายกับว่ากำลังค้นหาสิ่งของอะไร ! ชายวัยกลางคนผู้นอนหลับเกิดตื่นขึ้น ตกใจร้องเสียงดังสนั่น หนุ่มคนนั้นชักมีดสั้นโดยพลันและจ้วงแทงคนวัยกลางคนผู้ตื่นขึ้นโอย !! เลือดสดๆ ไหลทั่วร่างกาย กระผมไม่กล้าดู

นายพลคุมหอ :ไม่เป็นไร ! ไม่ต้องกลัว นี้แหละเป็นความแยบยลพิสดารของหอกระจกวิเศษ ผู้เฒ่านี้เมื่อสมัยเป็นคนหนุ่มเคยเข้าไปลักทรัพย์ของผู้อื่น เจ้าบ้านรู้สึกตัวก็เลยชักมีดแทงเจ้าบ้านตาย มาบัดนี้วิญญาณโทษนี้ตายลงแล้ว มายังยมโลกต่อหน้าหอกระจกวิเศษเรื่องบาปที่ก่อไว้ก็ปรากฏออกทันที

หยางเซิง :หอกระจกวิเศษนี้สร้างขึ้นจากวัสดุอันใด ? ไฉนจึงวิเศษพิสดารถึงปานนี้

อรหันต์จี้กง :กระจกวิเศษนี้ สร้างขึ้นโดยพลังแห่งสวรรค์และธรณี จากการรวบรวมของสิ่งศักดิ์สิทธิ์แห่งสากลโลก วิญญาณของปุถุชนเมื่อลอยมาถึงที่นี้ ก็จะฉายร่างเดิมให้ปรากฏออกไม่มีการแอบแฝงแต่อย่างใดแม้แต่นิด ที่แท้แล้วนั้นไม่เกี่ยวกับความศักดิ์สิทธิ์ของกระจกวิเศษนี้หรอก เพราะเหตุว่าชาวโลกจากวัยเด็กถึงวัยแก่ ในชีวิตของตนสร้างบาปหนักหนา แต่มนุษย์นั้นเป็นสัตว์ประเสริฐ การกระทำของตนเองตัวเองย่อมรู้จิตใจของตัวเอง ก็คือกล้องถ่ายรูปกล้องหนึ่ง เก็บเอาการกระทำต่างๆ ในขณะที่อยู่ในมนุษยโลกเอาไว้ นี่แหละคือ "กระจกใจ" ถึงแม้ว่าชาวโลกแอบกระทำความผิด โดยผู้อื่นไม่สามารถรู้เห็น แต่ทุกคนถามใจตัวเอง ตัวเองย่อมรู้ การใช้มือเท้า การเดินเหินก็ไม่อาจพ้นจากการบัญชาของหัวใจ เครื่องนี้คือเจ้าแห่งสามแดน สถิตอยู่ในที่ลับ คอยลอบบันทึกเก็บภาพใหญ่น้อยทุกๆ เหตุการณ์ เมมื่อคนตายลงมาถึงหน้าหอกระจกวิเศษเนื่องจากหอกระจกนี้เป็นที่รวมแห่งกระแสบวกและกระแสลบพอสัมผัสกับกลิ่นไอแห่งวิญญาณ - ร่างกายของมนุษย์กระแสไฟจะรวมเข้าสู่วงจรทันที ทำการฉายออกซึ่งภาพของมนุษย์นั้นๆ ที่ได้กระทำไว้ในปางก่อน ดังนั้นผู้กระทำบาป เมื่อมาถึงหอกระจกวิเศษแล้ว ความจริงต่างๆ ก็จะปรากฏออกทันที โดยมิอาจจะปิดบังอำพรางได้ ดังที่คำพุทธท่านกล่าว "กฎทุกกฎล้วนเกิดจากใจ" ก็คือเหตุผลที่แท้จริงของสิ่งนี้

หยางเซิง :ที่แท้เป็นดังนี้เอง แต่ว่าวิญญาณของผู้ทรงธรรมมาถึงที่นี่ หอกระจกวิเศษจะใช้การได้หรือเปล่ามิทราบ

นายพลคุมหอ :วิญญาณผู้ทรงธรรมไม่ต้องหลุดมาสู่หอกระจกวิเศษนี้ คุณดูที่หน้าหอเขียนไว้ว่า หอกระจกวิเศษจะไม่มีคนดีเลย ผู้ทรงธรรมเมื่อตายลง วิญญาณท่านผ่องแผ้วใสสะอาดหน้าหอกระจกวิเศษมีแต่ขาวใสว่างเปล่าเสมือนฟิล์มว่างไปแล้วเพราะเหตุว่าในจิตใจไม่มีสิ่งชั่วร้ายแออัดอยู่ด้วย จึงมองไม่เห็นร่างเดิมของเขา หากว่าวิญญาณผู้ทรงธรรมยิ่งสดใสสะอาดบุญกุศลยิ่งทวีคูณ ก็มุ่งไปแดนสวรรค์ หรือให้ขุมอื่นๆ ตรวจสอบบุญบาปโดยตรงโดยมิต้องมายังที่นี้ ดังนั้นกระจกวิเศษนี้จึงมีอีกชื่อว่า "กระจกเวรกรรม" ผู้ใดที่สร้างบาปในแดนมนุษย์เมื่อตกมาถึงที่นี้แล้วก็จะปรากฏร่างเดิมขึ้นทันที เจ้าจงเยี่ยมชมอีกครั้งเถิด !

หยางเซิง :หญิงสาวผู้นี้ยมทูตควบคุมตัวไปหน้าหอ เธอไม่กล้าเข้าไป ออดอ้อนร่ำไห้อยู่ไม่หยุดยั้ง ท่าทีน่าสมเพชเวทนามากทำให้เกิดความสงสารยิ่งนัก แต่ยมทูตก็ไม่มีการปรานีสงสารเอ็นดู หญิงงามเลยต้องถูกปฏิบัติเช่นเดียวกันกับนักโทษอื่น โดยใช้ง่ามเหล็กคุมให้เข้าไปหน้าหอ โอย !! สถานที่นี้มีผู้ชายมากหน้าหลายตาเข้าๆ ออกๆ ในห้องมีแสงไฟแสงสีต่างๆ คล้ายแหล่งโลกีย์ของแดนมนุษย์

นายพลคุมหอ :ใช่แล้ว ที่นี้คือ "แหล่งโลกีย์" แห่งแดนมมนุษย์เจ้าจงสังเกตให้รอบคอบละเอียดถี่ถ้วนเถิด

หยางเซิง :แต่ละห้องมีแต่เสียงอ่อนหวานของสตรีเพศ เป็นสถานที่น่าหลงใหลยิ่งนัก กระผมมิกล้าดูชมมากนัก ท่านอาจารย์ครับ ! เรากลับกันเถิดครับ !

อรหันต์จี้กง :เจ้ายังมีความรู้สึกว่าไม่สมควรจะเยี่ยมชม ก็ยังนับว่ามีความเหนียมอายมีมารยาทและศีลธรรมอยู่ในใจ ไม่ขายหน้าศิษย์โปรดของท่านกวงเฮง (เจ้าสำนักแห่งเซี้ยเฮี้ยงตึ้ง) ดังหญิงงามเมืองผู้นี้ขายทั้งร่างกายและวิญญาณ หลอกลวงฉ้อฉลทรัพย์สินเงินทองของผู้อื่น พูดจาหยาบคายต่ำช้า มารยาทคุณสมบัติประจำของสตรีเพศไม่มีเหลือไว้ในตัวเลยแม้แต่น้อยโทษทัณฑ์ใหญ่หลวงเป็นยิ่งนัก ซ้ำยังเป็นกามโรคทำให้คนตายลงก่อนที่ควร เมื่อวิญญาณตกถึงยมโลกจึงยากที่จะรอดพ้นจากการลงทัณฑ์ที่ทรมานได้ ขอเตือนเพศหญิงแห่งมนุษยโลกควรที่จะรักถนอมตัว ไม่สมควรอย่างยิ่งที่จะทำตัวเป็นหญิงงามเมืองขายตัว มืออันอ่อนนุ่มเป็นที่รองหนุนของผู้ชายนับเป็นพันๆ คน ให้ผู้คนเหยียบย่ำตามชอบใจ ไม่มีราคาแม้แต่สตางค์แดงเดียว และยังสร้างเวรกรรมอันหนักหนาด้วย ส่วนผู้ชายที่ชอบเที่ยวผู้หญิงก็ผิดในเรื่องลามกด้วย ขอให้กลับตัวโดยเร็วเจ้าหยางเซิงเราเตรียมตัวกลับสำนักกันเถิด

นายพลคุมหอ :ท่านทั้งสองจะไม่รอสักครู่หรือขอรับ ?

หยางเซิง :ต่อหน้ากระจกวิเศษ ทุกสิ่งทุกอย่างก็รู้เห็นปรุโปร่งตลอดแล้วไม่กล้าจะดูอีกต่อไป มีวิญญาณบาปมากหลายเหล่าแสดงออกถึงความชั่วร้ายต่างๆ ข้าพเจ้ายังเป็นมนุษย์ปุถุชนอยู่ต่อหน้ายิ่งทำให้พวกนั้นอับอายมมากขึ้น สู้ขอลากลับไปก่อนดีกว่า

อรหันต์จี้กง :ขอบคุณมากที่ท่านนายพลได้กรุณาชี้แจงอธิบายเราจะเตรียมตัวกลับสำนักแล้ววันอื่นค่อยเยี่ยมชม "โรงซ่อมพระสูตร" รีบไปเถิดเจ้าหยางเซิงขึ้นบนดอกบัวเร็ว เตรียมตัวกลับสำนัก

หยางเซิง :กระผมกลัวมาก !

อรหันต์จี้กง :เหตุใดจึงต้องกลัว ปฏิบัติตัวเองให้เป็นคนดีก็จะสามารถหลีกเลี่ยงการอับอายขายหน้ายังที่นี่…สำนักเซี้ยเฮี้ยงตึ้งถึงแล้ว

หยางเซิงลงจากดอกบัว วิญญาณกลับเข้าสู่ร่างเดิม