ทำร้ายตนเองโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์

โดย เซียนฮั่งเจ็งหลี

       ประทับทรงวันอาทิตย์ที่ 4 ธันวาคม 2532

 

     สังคมทุกวันนี้ ศีลธรรมเสื่อมทรามลงมาก ที่แย่ที่สุดก็ไม่มีอะไรเกินกว่าสิ่งลามก ไม่ว่าจะเป็นหนังสือนิตยสาร ของลามก ฯลฯ จะมีให้เห็นทุกซอกทุกมุม หนุ่มสาวที่อ่อนหัดจะถูกสิ่งของพวกนี้ยั่วยุจนสูญเสียสุขภาพ อนาคตอันไกลและสดใสก็จะพังทลายลง ซึ่งมีให้เห็นอยู่บ่อย ๆ ข้าจึงขอเตือนเหล่าวัยรุ่นทั้งหลาย ต้องตั้งมั่นในศีลธรรม มีความคิดที่ถูกต้อง ไม่หวั่นไหวต่อสิ่งยั่วยวนเหล่านั้นจึงจะรักษาอนาคตของตัวเองได้

     โลกได้วิวัฒนาการก้าวหน้าไปมาก พ่อค้าที่เห็นแก่ได้และอาศัยเทคโนโลยีที่ทันสมัยผลิตหนังสือ นิตยสาร วีดีโอเทปลามกออกสู่สังคม หนุ่มสาวกำลังอยู่ในวัยคึกคะนองจึงง่ายต่อการเป็นเหยื่อของพ่อค้าชั่วเหล่านั้นได้ ถึงแม้ผู้ใหญ่บางท่านก็ยังพลอยลุ่มหลงสิ่งยั่วยวนเหล่านี้จนโงหัวไม่ขึ้นก็มีถมไป ยิ่งหนุ่ม ๆแล้วต้องสูญเสียอนาคต สาว ๆ ต้องสูญเสียพรหมจารีจนยากที่จะหาสิ่งอื่นทดแทนได้ ถึงตอนนั้นจะมาสำนึกบาปทุกสิ่งทุกอย่างก็สายเกินแก้แล้ว

     เรื่องคาวโลกีย์ในสังคมมีให้เห็นบ่อย ๆ ยากที่จะหยิบขึ้นมาพูดให้หมดได้ เวลานี้กามารมณ์ได้แทรกเข้าไปหมู่นักศึกษาที่กำลังศึกษาอยู่ชั้นมัธยม หรือ ปวช. หรือ ปวส. ตลอดจนในมหาวิทยาลัย เรื่องบัดสีบัดเถลิงก็มีให้เห็นบ่อย ๆ บัดนี้ข้าขอยกตัวอย่าง 2 เรื่อง เป็นการตักเตือนให้หนุ่มสาวทั้งหลายจงสังวร

เรื่องที่ 1

     ที่เมืองไถจง มีหนุ่มคนหนึ่งแซ่เจียง กำลังเรียนอยู่ชั้นมัธยมปีที่ 2 วันหนึ่งเก็บหนังสือภาพลามกชื่อในปกว่า “เริงกามในฤดูใบไม้ผลิ” 1 เล่ม เขารีบเก็บเข้ากระเป๋ายังไม่กล้าหยิบออกมาดู กลับถึงบ้านแอบอยู่ในห้องคนเดียว ความชั่วร้ายได้เริ่มต้นในวินาทีนี่เอง ถ้าหากเขาดูแล้วรีบทำลายเสีย ทุกสิ่งทุกอย่างก็จะจบลงบัดนั้น แต่เขากลับนำหนังสือเล่มนี้ไปให้เพื่อน ๆ ในโรงเรียนดู หนึ่งในนั้นบอกว่า ภาพวาดอย่างนั้นไม่เห็นพิสดารอย่างไร ถ้าจะดูฉันจะพาไปดูหนังลามกจะมันกว่า แล้วทั้งสองก็รอโอกาสผู้ใหญ่ออกจากบ้านไป ก็เอาวิดีโอลามกออกมาฉาย คนหนุ่มอย่างเจียงไหนจะทนต่อการยั่วยุได้ เจียงเริ่มสำเร็จความใคร่ด้วยตนเอง ยังแอบไปเที่ยวโสเภณี สูญเสียพลังงานมาก การเรียนตกต่ำ พออายุ 19 ปีเท่านั้น กลายเป็นคนเฉื่อยชา เซื่องซึม ง่วงเหงาหาวนอนตลอดเวลา จะมาสำนึกผิดก็สายเสียแล้ว

     นอกจากตัวเองต้องตัดสินใจอย่างเด็ดเดี่ยวว่า นับจากนี้ไปฉันจะไม่ขอยุ่งและคิดถึงเรื่องนี้อีก ยังพอมีโอกาสแก้ตัวบ้าง มิฉะนั้น ถ้าปล่อยปละละเลยลงไป คงอีกไม่กี่ปี ชีวิตเขาคงจบลงอย่างง่าย ๆ ตัวอย่างเช่นนี้จะไม่ทำให้เสียใจได้หรือ ฉะนั้น ขอให้หนุ่มสาวทั้งหลายจดจำเป็นอุทาหรณ์

เรื่องที่ 2

     เรื่องเกิดขึ้นที่เมืองไถจงเช่นกัน เจ้าของเรื่องเป็นหญิงสาวแซ่ลก กำลังศึกษาอยู่มัธยมปีที่ 3 ปกติเธอก็ไม่ขยันการเรียนอยู่แล้ว ชอบมั่วสุมกับเพื่อนนักเรียนชาย และก็ชอบไปเต้นรำกับหนุ่ม ๆ คืนหนึ่งถูกนักเรียนภาคค่ำของโรงเรียนแห่งหนึ่งหลอกลวงและเสียความเป็นสาวไป เรื่องที่เกิดขึ้นตอนแรกรู้เพียง 2 คนเท่านั้น และถ้าเธอสำนึกผิดรีบยับยั้งความประพฤติที่ผิด ๆ จึงจะถูก แต่เพียงเวลาผ่านไปสั้น ๆ เท่านั้น เธอก็เริ่ม ออกเที่ยวเตร่อีก จนได้พบกับหนุ่มสังคมคนหนึ่งในดิสโก้เธค ถูกหนุ่มสังคมใช้กลอุบายจนได้เสียกัน ในที่สุดเธอก็ตั้งครรภ์ ถึงแม้จะถูกพ่อแม่ดุด่า แต่ทุกสิ่งทุกอย่างก็สายเกินแก้แล้ว

     ในที่สุดเธอต้องลาออกจากโรงเรียนและตัวเธอเองก็ไม่อยากอยู่สู้หน้ากับพ่อแม่ จึงเดินทางขึ้นเหนือลองคิดดูซิ ผู้หญิงสาวตัวคนเดียว ไม่มีญาติมิตร ความรู้ความสามารถพิเศษประจำตัวก็ไม่มี เพื่อความอยู่รอด เลยยอมขายตัวในสถานเริงรมย์ จนบัดนี้เธอยังคงจมปรักอยู่ในทะเลทุกข์ ตัวอย่างนี้พอที่จะเป็นอุทาหรณ์แก่เด็กสาวอื่น ๆได้หรือไม่