แต่ปางก่อน
..... หากผู้ใดเคยได้นำหนังสือออกแจกจ่ายไปตามวัด โรง
เรียนโรงพยาบาล เรือนจำ ฯลฯ เพื่อให้ผู้คนได้อ่านได้ศึกษา
ได้เพิ่มพูนความรู้ความเข้าใจ ไม่ว่าจะเป็นการบริจาคหนังสือที่
ใช้แล้วหรือร่วมสมทบทุนพิมพ์หนังสือธรรมะ หนังสือที่มีสาระ
ประโยชน์ อีกทั้ง ได้เสียสละแรงกายออกไปบอกบุญเพื่อหาทุน
ในการพิมพ์เผยแพร่แจกจ่ายเป็นธรรมทานอยู่อย่างสม่ำเสมอ
ในชาตินี้
.... คนผู้นั้นจึงเป็นบุคคลที่มีคุณธรรมในจิตใจเหนือกว่า
คนทั่วไป รู้จักที่จะแยกแยะผิดชอบชั่วดีต่อบุคคลหรือเรื่องราว
ต่างๆได้ชัดเจน กล่าวได้ว่าเป็นผู้ที่มีวิสัยทัศน์และสายตาที่
กว้างไกล คิดอ่านเรืองราวเหตุการณ์ต่างๆ ได้อย่างแยบยล
ดำเนินชีวิตด้วยความผาสุกโดยไม่ตัองมาเป็นทุกข์เป็นกังวลใน
เรื่องการเป็นอยู่อาศัย บุคคลเช่นนี้เองที่จะเป็นที่พึ่งและนำความ
หวังอันสันติสุขมาสู่โลก