ใจกว้างต่อสรรพสิ่ง

พระโพธิสัตว์กวนอิม

      1. รักผู้อื่นได้ ย่อมรักตนเองแน่ แต่ผู้ที่รักตนเอง ไม่แน่ที่จะรักผู้อื่นได้

          2. ใจคอคับแคบ ก็เหมือนกับปิดประตูหน้าต่าง การหายใจจะไม่ได้รับอากาศที่ใหม่ได้ และก็เป็นการปิดกั้นไม่ให้ติดต่อกับข่าวสารภายนอก

          3. คุณค่าของการบำเพ็ญ (การรับมือ) คือเมื่อเผชิญกับสภาวะก็สามารถหลุดพ้นจากอารมณ์ปุถุชน ความคิดปุถุชน จะทุกข์ลำบากหรืออันตรายก็ไม่เปลี่ยนใจ เอาความเมตตาปราณีของพุทธโพธิสัตว์มาเป็นความเมตตาปราณี เอาปัญญาของพุทธโพธิสัตว์เป็นปัญญา เอาพลังปณิธานของพุทธโพธิสัตว์มาเป็นพลังปณิธาน

          4. ให้กล้าหาญมีใจเมตตาเสมอ เห็นสรรพสิ่งกับฉันเป็นกายเดียวกันรวมกายเป็นมหาพลังเมตตา รวมใจเป็นมหาใจ เพราะเมตตาจึงสามารถร่าเริงได้เมตตาสามารถถอนทุกข์ได้ เช่นนี้แล้วโลกนี้ก็ไม่มีอัตตาไม่มีคนที่ไม่น่ารักเห็นศัตรูและญาติเสมอภาพไม่แบ่งแยก ก็จะไม่มีเกิดดับและวงวัฏฏ์

          5. เอาปัญญาเป็นที่สุด มีความคิดชอบเป็นศาสนา สนองต่อสิ่งต่าง ๆ ตามรูปการณ์ แม้ว่าเขาและเราไม่ใช่มีพระคุณหรือความแค้นมากพอที่จะกระทบกระเทือนต่อจิตที่ใสสะอาดดั้งเดิมแล้ว เกิดมาก็ไม่มีอะไรที่เจ็บทุกข์กังวลหรือยึดถือ เมื่อแรงกรรมปรากฏออกมา ก็ควรตัดละทิ้งไป อย่าเกิดความเกลียดชังหรือความรัก จะได้ไม่ต้องล่วงสู่ทะเลทุกข์ที่ไร้ฝั่งอีก

          6. ให้นึกถึงแรงปณิธานเสมอ ให้เจริญใจเสมอ ๆ ก็จะสามารถฟันผ่าอุปสรรคไปเปลี่ยนหมุนแรงกรรม แรงปณิธานดุจสว่านเพชร ผลักดันความแข็งแกร่ง ยืดได้หดได้ คนหากตั้งใจรักษาใจเริ่มแรกไว้เสมอ ๆ ไม่ว่าจะทวนหรือตามกระแสก็ไม่อาจขัดขวางใจของเรา การทดสอบทั้งหลาย ล้วนจะกลายเป็นแรงธรรมที่สนับสนุนที่ไม่อาจคาดคิดได้

          7. อวดอ้างคนอื่น นินทาผู้อื่น อิจฉาผู้อื่น ทำให้ผู้อื่นขยับขยายไม่ได้ความสำเร็จก็ล่องลอยไป เธอจะได้ประโยชน์อันใดเล่า ลองคิดดู ตนเองยินยอมให้ผู้อื่นทำกับตนเช่นนี้หรือ? แต่ละคนกรรมสัมพันธ์ไม่เหมือนกัน การตั้งใจที่ไม่เหมือนกัน แรงใจก็ใช่ว่าเท่ากัน ผลที่ได้จึงหลากหลาย สิ่งเหล่านี้ล้วนไม่อาจทำให้ตนสงบสุขได้ ดังนั้นหากมีคำโกรธแค้นแล้ว หากชาวโลกต้องการจะขจัด ต้องการความสำเร็จ ก็ต้องมีใจที่อวยพร มีใจที่รู้สึกเป็นพระคุณอยู่เสมอ ฟ้าดินกว้างไพศาลทำไมจะไม่มีที่ให้พำนักกาย?

          8.อยากจะหลุดพ้นอยู่สบาย ต้องสยบจิตใจก่อน อยากโปรดสรรพสัตว์ต้องไโปรดคนที่เราโกรธแค้น ญาติสนิทเสียก่อน หากสยบตนเองไม่ได้แล้วจะไปโปรดสรรพสัตว์ได้อย่างไร ญาติมิตรทั้งหลาย ผู้มีกรรมสัมพันธ์ทั้งหลายเพื่อสรรพสัตว์จึงยอมแสดงออกอีกรูปแบบหนึ่ง หากสามารถเอาความเมตตาที่โปรดสรรพสัตว์ กับความถ่อมตนไปเผชิญหน้ากับพ่อแม่ สามีภรรยา ลูกชายหญิง เพื่อนร่วมงาน เกี่ยวข้องสนิทสนมได้แล้วเช่นนั้น แม้จะได้ชื่อว่าโปรดสรรพสัตว์ก็ตาม แท้ที่จริงคือโปรดตนเอง เป็นการกล่อมเกลาจิตตนเองนั่นเอง

          9. การเจ็บป่วยมาจากกรรม กรรมเกิดจากใจ ตามกันใจเกิดขึ้นเลิกตามกันก็ใจดับลง เอาใจที่ไม่ติดยึดไปเผชิญหน้ากับหมู่ชนและเรื่องราวการพิจารณาดูด้วยความโปร่งใส ทั้งหมดล้วนทำเพื่อผู้มีอารมณ์