สวรรค์ : นรก
พระเจ้ากิ่วเทียงก่าห่วยจิงกุง
พื้นจิตสดใสอยู่สวรรค์สบาย คนใจร้ายตอบสนองในนรก
ยากดีมีจนทำเองอย่าวิตก โสธก*ล้างใจสร้างเหตุปัจจัย
สวรรค์หมายถึงความสว่าง ภูมิที่มีความสบาย นรกหมายถึงความมืดแดนที่มีทุกข์ ใจคนที่สว่างทำสิ่งที่โปร่งใส เพื่อสำเร็จพุทธสำเร็จเซียนก็จะขึ้นสู่ภูมิที่สว่าง ใจคนที่มืดทำสิ่งที่ปกปิดมิดชิด กลายเป็นผีเป็นเดรัจฉานย่อมตกสู่ภูมิที่มืด ดังนั้นจึงกล่าวว่า “คนดีขึ้นสวรรค์คนชั่วตกนรก”
แต่ชาวโลกที่ยังไม่เชื่อก็กล่าวว่า คนมีชีวิตเป็นเช่นนี้ตายแล้วก็เป็นเช่นนี้ จะมีสวรรค์หรือนรกกันที่ไหน ช่างไม่รู้ว่าเป็นการกล่าวที่โง่เขลาถ้าหากเป็นเช่นนี้ คนที่ร่ำรวยก็ร่ำรวยตลอด แล้วยามมีชีวิตเป็นเสนาบดีตายแล้วไปเป็นควายไถ่นา อินไกวในราชวงศ์ซ่ง ยามมีชีวิตเป็นจอหงวนตายแล้วไปเป็นสุนัข หากเป็นเช่นที่ว่า ผู้ยากจนต้องยากจนตลอดหรือแล้วทำไมท่านอาจารย์ฮุ้ยเหนง (เว่ยหล่าง) ยามมีชีวิตเป็นชายตัดฟืนเมื่อมรณภาพเป็นพุทธอริยะ นายเจียะอิมยามมีชีวิตเป็นขอทาน เมื่อมรณะแล้วเป็นเซียน
ผู้ไม่เชื่อว่ามีนรก วันหนึ่งคงได้เห็นนรก ไม่เชื่อดูโลกมนุษย์ซิมีสัสดีควบคุมคุกมีศาลตุลาการ ดูเป็นสง่าราศรีมีผู้อารักขาหน้าหลังแถมติดตามซ้ายขวา พอข้างบนออกคำสั่งผู้น้อยเป็นร้อยรับสนอง ในโลกเป็นคนอะไร เป็นข้าราชการ ผู้เป็นข้าราชการเพราะสั่งสมกุศลจึงได้เป็นนั่นแหละสวรรค์ ดูในคุกตารางซิ หัวยุ่งหน้าโสมม ได้รับโทษลงทัณฑ์มือใส่กุญแจขาล่ามโซ่ กินอยู่ลำบากมาก ที่ร้องโอดโอยน้ำตานองเป็นใครหรือ เป็นนักโทษนะซิ นักโทษนะหรือ เพราะทำชั่วมา นั่นแหละนรกละ
ถ้าไม่ยกตัวอย่างนี้ ดูที่บ้านร่ำรวยอยู่ตึกโอ่โถงหลังใหญ่ การกินอยู่เสื้อผ้าสมบูรณ์ นี่แหละสวรรค์ แล้วบ้านที่ยากจนค้นแค้น สกปรกรุงรังขาดแคลนเสื้อผ้าและอาหาร นี่แหละนรก ไม่เพียงมีเท่านี้ คนที่เกิดมามีความฉลาดหลักแหลมคล่องแคล่ว หน้าตาที่สง่ายำเกรง มีราศีสดใสนี่แหละสวรรค์ ถ้าเกิดมาพิการหูหนวกเป็นใบ้ อาการไม่ครบสมบูรณ์ผิวพรรณเหม็นสาป นี่แหละนรก สมมติว่าความสะอาดคือสวรรค์ พวกพิการคือนรก ผู้เคารพกฎบัญญัติคือสวรรค์ ฝ่าฝืนกฎหมายคือนรก สร้างกุศลคือสวรรค์ ทำบาปคือนรก มั่งมีศรีสุขคือสวรรค์ ประสบเคราะห์ภัยคือนรก ตรวจสอบได้หมดมีหลักฐานมากพอ
มนุษย์หากต้องการหลีกเลี่ยงนรกขึ้นสู่สวรรค์ ควรต้องสนใจการทำงาน อริยเจ้ากล่าวว่า “กุลชนมุ่งสูง อันธพาลมุ่งต่ำ” เป็นประจักษ์แน่ชัดแต่โบราณกาล
*โสธก : ผู้ชำระสะอาด
