พระจริยวัตวรของอริยสงฆ์นิกายรหัสยานในจีน 3 รูป ได้แก่ พระดีไม่กลัว (เสียงบ่ออุ่ย) พระวัชรปัญญา (กิมกังตี่) พระไม่ว่าง(ปุกคง) อยู่ในสมัยราชวงศ์ถัง
พระสงฆ์ปุกคงไต้ซือ เที่ยวโปรดสัตว์ไปทั่วตลอดชีวิตของท่านมีอยู่ครั้งหนึ่ง พระเจ้าเฮียงจงฮ่องเต้ได้นำนักมายากลมาแข่งกับท่านพระปุกคงพระปุกคงไต่ซือเสกให้คฑาหยกของฮ่องเต้แตกหักตอหน้าพระพักตร์ เสร็จแล้วก็เสกให้คฑาต่อเข้าหากันให้ดีดังเดิมอยู่บนมือนักมายากลผู้นี้ปกติก็เป็นผู้เชี่ยวชาญเสกนั่นนี่ได้เก่งกาจ แต่พออยู่ต่อหน้าอาจารย์ปุกคงกลับแสดงไม่ได้เลย
ที่ป่าทางทิศเหนือมีงูใหญ่ตัวหนึ่ง ชายเก็บฟืนเคยเห็นอยู่บ่อยๆ เวลามันชูหัวพ่นน้ำลาย ตัวของมันจะสูงชันขนาดเนินเขา ตอนกลางคืนมันจะกินน้ำค้างสูดลม วันหนึ่งเจ้างูตัวนั้นก็เลื้อยมาพบกับอาจารย์ มันพูดภาษาคนกับอาจารย์ “ศิษย์มีกายเป็นงู รู้ว่าเป็นบาปกรรมสนองขอให้ท่านอาจารย์ให้ท่านอาจารย์ช่วยเหลือ ให้หลุดพ้นจากร่างสัตว์เดรัจฉานด้วยตอนที่ฉันพิโรธโกรธและขยับตัวแต่ละครั้งทน้ำในแม่น้ำไหลทะลักปานจะท่วมเมืองลั้วหยางจนเกิดความเสียหาย ทำให้ควบคุมตนเองไม่ได้” อาจารย์ปุกคงรู้สึกสงสารอยากให้งูตั้งใจแก้ไขจึงให้งูรับพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นสรณะ ให้ถือศีลห้า แล้วก็พูดเรื่องกฎแห่งกรรมตอบสนองว่า “ด้วยเจ้ามีแรงโกรธมหาศาล จึงได้รับกรรมเกิดเป็นงู ปัจจุบันหากยังไม่สำนึกผิดคิดแก้ไขความโกรธแล้วต้องเกิดมาอีกหลายชาติก็ยังไม่หลุดพ้นหากไม่เชื่อฟังวาจาของข้าที่พูดกับเจ้าอย่างจริงใจแล้วภิกษุจนอย่างข้าก็ไม่มีแรงที่จะช่วยได้ ถ้าหากเชื่อถือยอมฟังคำข้า เจ้าก็สามารถละทิ้งกายนี้ได้ทันที!” เจ้างูเหลือมฟังวาจาเหมือนกับเข้าใจแล้วผละจากไป ไม่นานชายเก็บฟืนก็พบเห็นงูใหญ่ได้ตายอยู่กลางลำคลอง มีกลิ่นเหม็นตลบไกลถึงหลายลี้ เจ้างูใหญ่ละร่างหลุดพ้นออกไป!
ในรัชสมัยจักรพรรดิ์เทียนป้อ พวกฮวนทิศตะวันตกได้ยกกองทัพเข้ามาล้อมนครซีอาน แผ่นดินลือลั่นสนั่นหวั่นไหว จักรพรรดิ์เรียกอาจารย์ปุกคงเข้าวังเพื่อให้ช่วยหาวิธีกอบกู้ อาจารย์จึงตั้งมณฑลพิธีขึ้นตั้งกระถางธูปเชิงเทียน แล้วสวดรหัสคาถายี่สิบเจ็ด จำนวน 14 รอบจักรพรดิ์แลเห็นเหล่าทหารฟ้าประมาณ 500 นาย ลงมาสู่บริเวณแท่นพิธี จึงรับสั่งถามอาจารย์ว่า พวกนี้เป็นใคร อาจารย์ตอบว่า “นั่นคือโอรสท้าวกุเวร(เป็นเทพปกปักรักษาธรรม เป็นจอมยักษ์ประจำทิศเหนือหรือหนึ่งในจตุมหาราชิกา) นำเหล่าทหารมาช่วยนครซีอาน ให้รีบจัดอาหารมาถวายบูชาแล้วก็จะไป” ก็ให้จริงดั่งที่มา มีทหารมารายงานที่ควรซีอานว่า “วันที่ 1 เดือนยี่ ห่างจากเมืองไปทางตะวันตก 30 ลี้ ในเมฆหมอกได้เห็นพวกทหารฟ้ารูปร่างสูงใหญ่ เสียงกลองรบดังสนั่นไสวปานแผ่นดินจะถล่มทลาย พวกฮวนแม้จะโหดเหี้ยม พอได้เห็นทหารยักษ์ก็หวาดกลัวจนแตกทัพหนีไป คันธนูก็หักเสียหายใช้การไม่ได้ ทางด้านเหนือของเมืองก็เห็นท้าวกุเวรทำตาโกรธเห็นชัดเจน พวกนายทหารต่างหนีเอาตัวรอด” จักรพรรดิ์ฟังรายงานแล้ว หน้าตาก็คลายกังวลเป็นดีใจ จึงรีบมาขอบคุณอาจารย์ปุกคง แล้วก็มีโองการให้อัญเชิญธรรมขึ้นบนอาคารและจากนั้นมาก็เริ่มสร้างรูปท้าวจตุมหาราชิกาไว้บูชา