นักเลงคนหนึ่งตาย ถูกลากคอลงนรกไปพบพญายม เขาตกใจสุดขีดเข่าอ่อนทรุดลงกับพื้น เพราะไม่เคยเห็นใครร่างใหญ่ เสียงดัง นัยน์ตาดุคมวาว มีอำนาจน่ากลัวอย่างนี้มาก่อนเลย
เมื่อครั้งมีชีวิค เขาทำชั่วผิดบาปมามาก ไม่เคยกลัวเกรงใคร เพิ่งจะมาเข่าอ่อนตรงนี้เอง
พญายมตวาดว่า “ลืมไปแล้วหรือ ให้เจ้าไปเกิดใหม่ หวังจะให้เอาดีสักชาติ ครั้งนี้กลับมาชั่วช้ากว่าเก่า...
เจ้าไม่เกรงอาญาบ้านเมือง ด่าทอพ่อแม่ ข่มเหงรังแกเขาไปทั่ว...ข้าจะส่งเจ้าไปเกิดใหม่เป็นอะไรดี”
ชายคนนั้นรีบทำใจกล้า วอนขอต่อพญายมทันทีว่า “ได้โปรดส่งลูกไปเกิดเป็นคนเถิด และได้โปรดลบล้างความจำชั่วช้าของลูกทุกชาติด้วย ที่สำคัญ...
ได้โปรดจารึกความน่ากลัวของท่านลงบนความจำของลูกไว้ อย่าให้ลบลืมตลอดไป รับรองว่าลูกจะไม่กล้าทำชั่วอีก”
สัญญาจำ ทำชั่วมา พาเวียนไป
อนุสัย ไม่ลบล้าง ต่างผิโซ้ำ
ควรลืมได้ ไม่ลืมทั้ง ยังกลับจำ
ที่ควรจำ ไม่จำทั้ง ยังกลับลืม