หนังสือเล่มนี้บันทึกถึงเรื่องราวเกี่ยวกับกรรมดีกรรมชั่ว บาปบุญคุณโทษ พร้อมมีสูตรยารักษาสรรพโรค แนะนำชาวโลกควรมีจิตเมตตาช่วยสรรพชีวิต เป็นหนังสือที่อ่านแล้วเกิดประโยชน์ยิ่งนัก
เนื่องจากข้าพเจ้าศรัทธาหนังสือเล่มนี้ หลายปีมานี้ได้บริจาคทุนทรัพย์จัดพิมพ์หนังสือ พร้อมเขียนจดหมายเหตุแนะนำคนเดินกุศลมรรค
ช่วงแรก ข้าพเจ้าเข้าใจว่าเรื่องบันทึกบาปบุญคุณโทษในหนังสือเทวราชโองการเป็นฝีมือเขียนของนักเขียน เนื่องจากมีกุศลจิตที่จะตักเตือนชาวโลก จึงแต่งเรื่องต่างๆ เพื่อให้คนอ่านระทึก คงจะไม่ใช่เรื่องที่เกิดขึ้นจริง แต่แล้วเรื่องจริงก็เกิดขึ้นในครอบครัวของข้าพเจ้า
บุตรสาวคนรองของข้าพเจ้าแต่งงานกับบุตรชายคนโตชื่อจ้งชิง บุตรท่านหลิงซันเจี้ยน คนเหาเหอโถว ท่านหลิงซันเจี้ยนเป็นบัณฑิตเก่าปลายราชวงศ์ชิง เป็นครูสอนพิเศษ และเป็นที่ปรึกษาของท่านเส้าจือเซียง และทั้งครอบครัวได้พักอาศัยอยู่ในบ้านพักชนบทของเส้าจือเซียง
วันที่ 12 เดือน 2 ของฤดูวสันต์ปีนั้น บุตรสาวคนรองของข้าพเจ้าจู่ๆ เกิดอาการปวดท้องฉับพลัน อาการปวดสาหัสมากจนลูกสาวต้องร้องไห้โฮ เสียงดังจนคนฟังแล้วอดนึกสงสารไม่ได้ พ่อสามีลูกสาวท่านหลิงซันเจี้ยนก็เป็นผู้เชี่ยวชาญการแพทย์ จึงเขียนสูตรยา และจัดยาให้ลูกสาวทาน แต่ไม่ได้ผล
บุตรเขยจ้งชิงเห็นภรรยาเจ็บปวดเหลือทน ตัวเองก็อดที่จะน้ำตาร่วงตามภรรยาไม่ได้
ภรรยาข้าพเจ้าได้ยินข่าวลูกสาวป่วยหนัก จึงพาลูกชายคนที่สามร่วมเดินทางไปเยี่ยมลูกสาวที่ชนบท ไปถึงบ้านลูกสาวก็ตกบ่าย เห็นสภาพความเจ็บป่วยของลูกสาวแล้วแม่ร้องไห้ตามลูก สามีระทมตามภรรยาน้องชายสะอื้นแทนพี่สาว เห็นเหตุการณ์เช่นนี้แล้ว ถึงใจจะทำด้วยหินเหล็กก็อดที่จะสงสารไม่ได้
ช่วงนั้นตะวันใกล้ตกดิน อาการลูกสาวยิ่งหนักขึ้น บุตรเขยข้าพเจ้าอยากจะเชิญข้าพเจ้า ไปตรวจอาการลูกอีกคนก็เดินทางไม่ทัน ในช่วงที่สับสนอยู่นั้น บุตรเขยบังเอิญคิดถึงคำพูดของข้าพเจ้าที่ว่า “หนังสือเทวราชโองการโอสถทิพย์สามารถช่วยคนในยามคับขัน” จึงรีบไปจุดธูปหน้าเทพเจ้าเตาอธิษฐานให้เทพเจ้าช่วยรักษาอาการปวดท้องของภรรยาจะถวายหนังสือ 60 เล่ม
หลังบนบานต่อเทพเจ้าแล้ว เวลาผ่านไปครึ่งชั่วยามอาการของลูกสาวดูดีขึ้น แต่เรื่องปวดท้องยังไม่หาย ลูกเขยข้าพเจ้ากำลังนึกสงสัยที่อธิษฐานมาจะได้ผลหรือเปล่า? จู่ๆก็ได้ยินลูกสาวข้าพเจ้าพูดขึ้นมาว่า ใครเอายามาให้ข้ากิน?ทำไมมีอะไรมาจุกอยู่ที่ลำคอข้า?” พูดยังไม่ทันจบ ยาก็เข้าไปในท้องแล้ว เวลาผ่านไปชั่วครู่ อาการปวดท้องของลูกสาวก็ทุเลา
ในเวลานั้น นั่งห้อมล้อมอยู่ข้างเตียงของลูกสาว มีแต่ญาติพี่น้องเท่านั้น ไม่มีใครเอายาให้ลูกสาวข้าพเจ้ากินเลยวันรุ่งขึ้นอาการลูกสาวก็หายเป็นปกติ ลูกเขยข้าพเจ้ามาเล่าเรื่องทั้งหมดให้ข้าพเจ้าฟัง ข้าพเจ้าจึงตอบเขาว่า “นี่คือความศักดิ์สิทธิ์ของหนังสือเทวราชโองการ เทพประทานโอสถทิพย์ให้เจ้า เจ้าสมควรตั้งจิตขอบพระคุณเทพเจ้า”ลูกเขยรับปากว่าจะปฏิบัติตาม
เนื่องจากหนังสือเทวราชโองการ เล่มนี้มีอิทธิฤทธิ์ ผลบุญยังครอบคลุมไปถึงบ้านของบุตรเขย ข้าพเจ้าจึงกล้าเขียนบทความนี้ให้ทุกท่านทราบ ณ ที่นี้ เพื่อยืนยันถึงความศักดิ์สิทธิ์ของหนังสือเล่มนี้ และเพื่อให้ผู้อ่านอ่านแล้วเกิดความศรัทธาจากใจจริง เลือกเดินหนทางกุศล ฟ้าย่อมคุ้มครองฟ้าย่อมประทานพร หนังสือเล่มนี้มิใช่หนังสือธรรมะธรรมดาที่จะเปรียบเทียบได้
นายแพทย์หวังจิ่งซัน กราบเรียน ณ วสันต์เดือน 2สาธารณรัฐจีนปี่ที่ 5 (ค.ศ. 1916)
ที่อำเภออิ๋นเสี้ยน แม่นางเปาสื้อ ภรรยาของเฉิงเต้าเมิ่งตั้งท้องได้ 5 เดือน วันแรม 5 ค่ำ ของเดือนอ้ายปีนี้ จู่ๆเกิดแท้งลูก เวลานั้นเขาไม่มีอาการปวดท้องเลย แต่สายสะดือเด็กปรากฏออกมาให้เห็นก่อน การณ์เช่นนี้อันตราย และคับขันยิ่งนัก ข้าพเจ้าจนปัญญา จึงรีบไปจุดธูปอธิษฐานต่อเทพเจ้าเตา ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยภรรยาให้ปลอดภัยจะถวายหนังสือเทวราชโองการ 200 เล่ม
ไม่นานเด็กก็คลอดออกมา และภรรยาข้าพเจ้าปลอดภัย ข้าพเจ้าจึงถวายหนังสือ 200 เล่มตามที่บนบานไว้และเขียนข้อความนี้ เพื่อยืนยันถึงความศักดิ์สิทธิ์ของหนังสือเทวราชโองการ
เขียน ณ วันขึ้น 8 ค่ำ เดือน 6 ปีจี่เว่ย สาธารณรัฐจีนปีที่8 (ค.ศ.1919)