ครั้งที่ 11 ท่องนรกย่อยตมอุจจาระ - ปัสสาวะ

ครั้งที่ 11 วันจันทร์ที่ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2519

ตอน ท่องนรกย่อยตมอุจจาระ - ปัสสาวะ

ท่านอรหันต์จี้กงเสด็จลงตรัสเป็นกลอนมีความว่า :

สันติกร พลิกหน้า อ่านพระธรรม

จิตดื่มดํ่า รสพระธรรม ไร้ยาพิษ

ฝุ่นโคลนตม บ่เคล้า ปทุมทิพย์

พุทธพิชิต หลุดพ้น การเกิด-ตาย

 

อรหันต์จี้กง :การเกิดหรือตายเป็นเรื่องใหญ่ของมนุษย์ แต่ว่ามนุษย์นั้นหนีไม่พ้นการเกิด - ตาย "จังจื้อ" (ปราชญ์จีนโบราณผู้ได้สำเร็จเป็นเทวดา) กล่าวไว้ว่า "ฉันเองไม่อยากเกิด ฉับพลันก็เกิดมา ฉันเองไม่อยากตาย ฉับพลันความตายก็มาถึง" เห็นได้ว่ามนุษย์ไม่สามารถกำหนดการเกิด - ตายได้ แต่ก็ไม่เชิงนักที่คนไม่สามารถกำหนดการเกิด - ตาย ก็เพราะเหตุว่าชาวโลกไม่ซาบซึ้งถึงความเป็นไปแห่งการเกิด - ตาย เกิดขึ้นมาจากไหน? ตายแล้วไปทางใด? เมื่อไม่รู้แล้วก็ต้องรับการควบคุมจากยมบาล ที่เรียกว่า "ยมบาลกำหนดให้ตายในเวลาเที่ยงคืนจึงไม่สามารถมีชีวิตอยู่ถึงอรุณ" ขณะนี้กำลังอยู่ในเทศกาลช่วยวิญญาณต่างๆ ถ้ามนุษย์สามารถจดจำหลักธรรมที่แท้จริงกลับคืนสู่ดั้งเดิม เข้าสู่ทางธรรมโดยทั่วหน้ากัน บำเพ็ญตัวและจิตใจ ดวงวิญญาณก็จะหลีกเลี่ยงความตาย อยู่ยงคงกระพันได้ไม่ต้องตกไปทางเวียนว่ายตายเกิดกันอีก มวลมนุษย์ควรที่จะถนอมรักตนเองที่เกิดมาเป็นมนุษย์และอยู่ในเมืองมนุษย์ในยามนี้ สำนึกตัวรู้จักบำเพ็ญธรรมก็ยังไม่สายเกินไป เจ้า หยางเซิงเตรียมท่องนรกได้

หยางเซิง :ครับ ครับ ท่านอาจารย์ไม่หวั่นต่อความยากลำบาก พร่ำอบรมสั่งสอนมวลชนรู้สึกซาบซึ้งใจเป็นยิ่งนัก

อรหันต์จี้กง :การช่วยเหลือกอบกู้คนให้ตลอดรอดฝั่งเป็นหน้าที่ของข้าฯโดยตรง พระพุทธ เทวดาแผ่เมตตา ก็คือช่วยแก้ทุกข์กอบกู้ชาวมนุษย์อยู่แล้ว รีบขึ้นบนดอกบัวเร็ว

หยางเซิง :กระผมนั่งเรียบร้อยแล้ว เริ่มได้แล้วครับ

อรหันต์จี้กง :ถึงขุมที่ 2 แล้ว ลงจากดอกบัวเร็ว

หยางเซิง :ไฉนวันนี้จึงมาที่นี่อีก ?

อรหันต์จี้กง :ไปทำการคารวะท่านยมบาล "ฉอกังอ๊วง" ก่อนเถิดแล้วค่อยตรวจชมแดนต่างๆ

หยางเซิง :ท่านยมบาลออกมาอยู่ที่หน้าปราสาทแล้ว เราเข้าไปกันเถิด….คำนับมายังท่านฉอกัง- อ๊วงและยมทูตทั้งหลาย

ฉอกังอ๊วง :มิต้อง…..ลุกขึ้นเร็ว เชิญท่านอาจารย์กับหยางเซิงเข้ามาพักในปราสาทก่อน

อรหันต์จี้กง :เนื่องด้วยเวลาจำกัด อาตมาว่าไม่ต้องพักแล้วละพาหยางเซิงชมนรกแดนลงทัณฑ์กันก่อนก็แล้วกัน

ฉอกังอ๊วง :ก็ดีเหมือนกัน นายพลนำท่านอาจารย์กับหยางเซิงไปชมดูได้

นายพล :ขอรับคำบัญชา ท่านทั้งสองเชิญเดินตามข้าพเจ้ามา

หยางเซิง :สถานที่นี่ไฉนจึงมีกลิ่นเหม็นมากนัก กลิ่นมันคล้ายกลิ่นของปัสสาวะอุจจาระ

นายพล :ข้างหน้าคือ "แดนนรกตมอุจจาระปัสสาวะ" ฉะนั้นกลิ่นไอที่นี่จึงไม่สู้ดีนัก ขออภัยด้วย

หยางเซิง :กลิ่นนั้นเหม็นยิ่งนัก รู้สึกการหายใจจะลำบากขึ้นท่านอาจารย์ครับผมทนไม่ไหวแล้ว ! กระผมไม่อยากไปแล้ว !

อรหันต์จี้กง :ไม่ต้องกลัว ฉันมีของวิเศษ เจ้ารีบรับไปเร็ว

หยางเซิง :สิ่งนี้เป็นวัตถุอะไรนะ ?

อรหันต์จี้กง :ที่กรองอากาศละอองผง เจ้ารีบสวมเข้าไปเร็วอากาศจะสดชื่นขึ้นเอง ไม่ว่ากลิ่นเหม็นใดๆ ก็จะอันตรธานหายไปหมด

หยางเซิง :ใช้การได้ดีจริงๆ เป็นความจริงที่กลิ่นเหม็นเหล่านั้นสูญหายไปแล้ว อ้อ ! ข้างหน้ามีไม้กระดานแผ่นหนึ่งตั้งไว้ด้านบนเขียนตัวอักษรว่า "นรกแดนอุจจาระ - ปัสสาวะ" ภายในนั้นมีเสียงร่ำไห้คร่ำครวญน่าเวทนา หัวคนผลุบโผล่ดูสลอนมือสองข้างก็แหวกว่ายไปมาราวกับว่ากำลังว่ายน้ำ

นายพล :อันนี้แหละคือ "นรกแดนอุจจาระ - ปัสสาวะ" เราขึ้นหน้าไปดูกันเร็ว

หยางเซิง :ครับผม ท่านอาจารย์ครับ ท่านไม่ได้กลิ่นเหม็นบ้างเลยหรือครับ

อรหันต์จี้กง :ไม่มีกลิ่น ข้าฯสำเร็จเป็นอรหันต์แล้วสิ่งสกปรกเช่นนี้อาตมาเห็นแล้วแต่เท่ากับไม่ได้เห็น ได้กลิ่นแต่มิได้สัมผัสกับจมูก ผิดกับเจ้าซึ่งเป็นปุถุชน เมื่อเห็นรูป, รส, กลิ่น, เสียง, ก็ถูกมอมเมาหลงใหลแล้ว

หยางเซิง :บ่อใหญ่นี้กว้างใหญ่มากเหมือนทะเล ไม่เห็นฟากไม่เห็นฝั่ง ภายในนั้นมีทั้งหญิงชายแก่หนุ่ม ในบ่อมีอุจจาระเป็นทางๆ กับน้ำปัสสาวะทั้งนั้น คนเหล่านั้นผลุบโผล่เรียกร้องพออ้าปากก็กลืนเอาอุจจาระ - ปัสสาวะเข้าไป รู้สึกขยะแขยงใจยิ่ง ท่านอาจารย์ครับ กระผมจะอาเจียน

อรหันต์จี้กง :ทำใจให้มั่นคง อย่าให้สิ่งสกปรกมรบกวนบั่นทอนจิตใจเลย

หยางเซิง :กระผมทนไม่ไหวจริงๆ ขอถามท่านนายพลว่าพวกนั้นความจริงแล้วได้ทำความผิดประเภทไหน ? ไฉนจึงตัดสินให้มารับโทษยังที่นี้ ?

นายพล :บรรดาหญิงโสเภณีในแดนมนุษย์เมื่อครั้งมีชีวิตอยู่ขายตัวหาเงินที่สกปรก หรือผู้ที่หลอกลวงผู้หญิงคนดีๆ ไปขายซ่อง บังคับให้ขายทั้งร่างกายและจิตใจ หรือผู้ที่มีอาชีพทางขนของเถื่อนหนีภาษี หรือผู้ที่ชอบกิน "รก" (เยื่อที่หุ้มห่อตัวเด็กเพิ่งเกิดออกใหม่ๆ) เพื่อบำรุงตน หรือในขณะที่มีชีวิตอยู่ตีนไม่ยันพื้น ทำการงานด้วยวิธีโกหกหลอกลวงเงินทองของชาวบ้าน หรือผู้ที่ชอบเที่ยวหญิงโสเภณีมั่วโลกีย์มักมากในกามบ้างก็เป็นมือปืนในแดนมนุษย์ ทำแบบเกลือจิ้มเกลือ (หักหลังกัน) บ้างก็เรียกหุ้นเล่นแชร์แล้วล้มมันเสีย และที่ทำการค้าแล้วเจตนาล้มเพื่อฮุบเงิน บ้างก็เป็นข้าราชการผู้คอร์รัปชั้น เรียกร้องเอาเปอร์เซ็นต์ บ้างก็รับเหมาก่อสร้าง แล้วลักตัดทอนวัสดุและแรงงาน เพราะเหตุว่าเขาเหล่านั้นมีจิตใจร่างกายสกปรกหรือติดยาเสพติด ปากไม่สะอาดพอในมนุษยโลก เมื่อตายลงแล้วก็ตกมายังที่นี่ ให้ชิมสัมผัสกลิ่นรสชนิดนี้ วิญญาณผีที่อยู่ในแดนนรกนี้แสนที่จะทรมาน การหายใจเข้าออกแต่ละที ล้วนเป็นรสของอุจจาระ - ปัสสาวะ พออ้าปาก ของสกปรกเป็นกองก็หลุดเข้าไปภายในท้องไส้ ทั้งหิวทั้งกระหาย จะกินก็ไม่มีอะไรให้กิน มันอยู่ในแดนมนุษย์ล้วนกินของสกปรกยังชีพดังนั้นต้องตกนรกรับการสนองตอบสาสมแก่โทษแล้ว เพราะเหตุว่าอุจจาระ - ปัสสาวะเหลวเป็นโคลนตม เมื่อยิ่งดิ้น ก็ยิ่งจมลง

หยางเซิง :น่าสงสารมาก โลกมนุษย์ทุกวันนี้กลายเป็นบ่ออุจจาระเสียแล้ว พอมีกลิ่นเหม็นเกิดขึ้นเพียงเล็กน้อย ก็ใช้กรดเกลือล้างทำลาย ผู้ที่มั่งมีก็ใช้น้ำหอมพ่นใส่ แต่หากว่าเงินทองที่ได้มาโดยไม่สะอาด ร่างกายแม้จะสวยงามน่าชม แต่ในใจเหม็นราวกับอุจจาระ - ปัสสาวะ ก็ต้องตกลงมายังนรกนี้พูดไปแล้วมันก็เหมาะสมดีแล้ว

อรหันต์จี้กง :หยางเซิงพูดถูก แต่ละครอบครัวในแดนมนุษย์ตกแต่งอย่างวิจิตสง่างาม ตัวตนก็นุ่งห่มอาภรณ์ที่งามหรู มองดูภายนอกก็หมดจดเรียบร้อยดี แต่ในใจนั้นมีกลอุบายร้อยแปดพันประการ คิดแต่จะหาช่องฉวยโอกาส โดยไม่ดำเนินไปในทางที่ชอบ นับได้ว่าดังอุจจาระ - ปัสสาวะที่มีกลิ่น - รูปตรงตามกัน แม้ว่าจะได้เสพสุขตอนที่มีชีวิตอยู่ แต่เมื่อตกมาถึงนรกก็จะกลายเป็นคนละเรื่อง กินเอาพวกอุจจาระไปวันๆ อย่างสม่ำเสมอ

นายพล :ไม่ต้องไปเห็นใจพวกนี้ เหล่านี้ล้วนเป็นตัวหนอนที่อนาถ เป็นหนอนอุจจาระ เติบโตโดยการกินเฉพาะสิ่งสกปรกขอเตือนชาวโลกทั้งหลาย ทำการใดต้องมีจิตเปิดเผยบริสุทธิ์ยุติธรรม อย่าเห็นแก่ได้ (เงิน) โดยฉกฉวยไม่เลือกวิธีการลอบหาเรื่องใส่ร้ายคนหรือยึดอาชีพที่ไม่สุจริต หาเงินสกปรกเมื่อตายลงแล้วต้องมารายงานตัวที่นี่อย่างแน่นอน

หยางเซิง :มิทราบว่าวิญญาณโทษเหล่านี้ จะพ้นทุกข์เมื่อใด ?

นายพล :ก็ต้องดูที่โทษหนักเบากันแค่ไหน แต่อย่างต่ำที่สุดก็ต้องขังจนกระทั่งเนื้อหนังเน่าเปื่อย เมื่อหมดโทษแล้วจึงส่งไปขุมอื่น เพื่อพิจารณากรรมอื่นที่ก่อไว้?

หยางเซิง :นรกนั้นน่าสะพรึงกลัวเป็นยิ่งนัก

อรหันต์จี้กง :เวลาก็ดึกมากแล้ว ฉันว่าเราท่องชมกันเท่านี้ก่อนเถิดสำหรับวันนี้ เจ้าหยางเซิงเตรียมตัวกลับสำนัก ขอบคุณมากที่ท่านนายพลช่วยอธิบาย และฝากขอบคุณท่านยมบาลที่ได้กรุณาเอื้อเฟื้อ

หยางเซิง :ที่กรองอากาศอันนี้เอาออกได้ไหมครับ ?

อรหันต์จี้กง :นั่งเรียบร้อยบนดอกบัวก่อน ค่อยเอาออก มิเช่นนั้นแล้วเจ้าจะทนไม่ไหว

หยางเซิง :กระผมนั่งเรียบร้อยแล้ว

อรหันต์จี้กง :เอาออกได้แล้ว เริ่มเดินทางกลับสำนักได้ ลมเย็นโบกโชย กลิ่นเหม็นอบอวล ฝุ่นไอแห่งมนุษยโลกยาวเหยียดหนาแน่น กลบกลื่นแล้วซึ่งวีรบุรุษผู้กล้าหาญจำนวนนับไม่ถ้วนขอเตือนชักชวนชาวโลกควรรีบบำเพ็ญตนแต่เนิ่นๆ โดดพ้นนรกมิต้องระทมตรอมใจ…..ถึงเซี้ยเฮี้ยงตึ้งแล้ว

หยางเซิงลงจากดอกบัว วิญญาณกลับเข้าสู่ร่างดังเดิม