ครั้งที่ 24 ตอน ท่องแดนน้ำร้อนลวกมือนรกน้อย

ครั้งที่ 24 วันที่ 12 มีนาคม พ.ศ. 2520

ตอน ท่องแดนน้ำร้อนลวกมือนรกน้อย

ท่านอรหันต์จี้กงเสด็จลงตรัสเป็นกลอนมีความว่า :

การปล้นจี้ ขโมยทรัพย์ สุดบัดสี

เงินไม่ดี แม้รํ่ารวย ก็ไร้เกียรติ

เลี้ยงลูกชั่ว ทำจัญไร โคตรถูกเหยียด

บ้านเหงาเงียบ อยู่เดี่ยวโดด สุดเศร้าเอย

 

อรหันต์จี้กง :การค้าทุกกิ่งก้านสาขาของโลกมนุษย์ล้วนดำเนินการได้ ภาษิตกล่าวว่า "แต่ละวิชาชีพผลิตบัณฑิตได้ทั้งนั้น" ขอแต่ว่ารู้ช่องทางหาเงิน ที่ไม่ผิดกฎหมายของประเทศชาติเท่านั้น เช่นนี้แล้วในแดนมนุษย์จะไม่มีคนอดตาย มองดูรอบด้านของสังคม ปรากฏว่ามีพวกมิจฉาชีพยึดเฉพาะในทางตัดช่องย่องเบาลักขโมยหรือฉ้อฉลคดโกงหลอกลวงเป็นอาชีพ จนกระทั่งแย่งชิงทรัพย์สมบัติ แอบเอามือที่โหดเหี้ยมล้างผลาญฆ่าคน เลี้ยงลูกแล้วไม่สั่งสอนเป็นความผิดของใครเล่า ? น่าสงสารจิตใจผู้เป็นพ่อแม่ทั่วพิภพ สูญสิ้นแล้วซึ่งพลังใจพลังกายอย่างมหาศาลเลี้ยงลูกขึ้นมาเป็นนักเลงอันธพาล ก่อกรรมทำเข็ญผิดกฎผิดเกณฑ์ ทำลายความสงบสุขของสังคม โทษทัณฑ์นั้นน่าจะฆ่าทิ้งเสียนี่กระไร เมื่อตอนที่มีชีวิตอยู่ ยกตัวเองเป็นนักเลงโตออกตระเวนครองความเป็นใหญ่เป็นถิ่นๆ แต่เมื่อตกมาถึงในคุกแห่งแดนนรกแล้ว จึงต้องชูมือยอมแพ้ (ยื่นมือให้มัด) โดนยมทูตดุด่าเฆี่ยนตีน่าสงสารมาก ถ้าชาวโลกไม่เชื่อ วันนี้อาตมาจะนำหยางเซิงไปเยี่ยมชมยมโลกสักครั้ง ก็จะทราบดีถึงแก่นแท้เจ้าหยางเซิงเตรียมท่องนรก รีบขึ้นดอกบัวเร็ว

หยางเซิง :ขอขอบคุณท่านอาจารย์เป็นการตักเตือนสั่งสอนชาวโลกเมื่อได้ยินคำพูดของท่านก็คงจะมีความรู้สึกเช่นเดียวกัน กระผมมีปัญหาอยู่ข้อหนึ่ง ขอให้ชี้แจงด้วยคือ มีผู้คนหลายคนถามถึงเหตุการณ์ตอนท่องนรกโดยบอกว่า บางขณะที่ท่านพากระผมไปท่องนรก และในขณะเดียวกันก็มีคนขอเชิญท่านลงประทับทรงท่านจะสามารถแบ่งกายได้หรือไฉน ? ขอได้คลายความกังขาแก่มวลชนด้วย

อรหันต์จี้กง :ปัญหานี้ซึ่งความจริงแล้วเป็นที่สนใจแก่ชาวโลกมาก วันนี้ฉันจะอธิบายให้รู้พอสังเขปดังนี้ ดวงจันทร์ลอยอยู่เหนือสระน้ำใสสะอาดแวววาวแต่เมื่อผู้คนไปจับต้องเข้าแล้วจะกลายเป็นฟองน้ำ ที่ว่า "ดอกไม้ในกระจก ดวงจันทร์ในนที (คือน้ำ) ล้วนเลื่อนลอยไม่แน่นอน" พุทธท่านว่า "พุทธเดชไม่มีที่สิ้นสุด" ทางเทพว่า "เทวฤทธิ์กว้างใหญ่มหาศาล" พุทธและเทพก็คือสิ่งศักดิ์สิทธิ์โปร่งใสดั่งแสงทองดวงหนึ่งเท่านั้น แต่สามารถแปรธาตุแปลงกายเปลี่ยนตัวสารพัด พุทธเทพเมื่ออยู่บนฟ้าก็เหมือนพระจันทร์ดวงหนึ่งบรรดาแม่น้ำลำธาร ทะเล มหาสมุทร ในที่มีน้ำแล้วล้วนมีดวงจันทร์สถิตอยู่ ดังที่ว่า "แม่น้ำพันสายพันดวงจันทร์หมื่นลี้ไร้เมฆหมอกเห็นฟ้าหมื่นลี้" พระจันทร์มีเพียงดวงเดียวจะสามารถแปรเปลี่ยนสารพัดได้อย่างไร ทั้งนี้ก็เพราะเหตุว่าดวงจันทร์นั้นทั้งสูงทั้งสว่างสมเทียมฟ้านั่นเอง ถ้าผู้คนสามารถสร้างบุญ สร้างกุศล ขยันหมั่นบำเพ็ญในธรรม เช่น "สำนักเซี้ยเฮี้ยงตึ้ง" อักษร 3 ตัวนี้เพียงแต่เป็นตัวแทนของสำนักทรงที่ปลอบเตือนชาวโลกเท่านั้นเอง แต่ในใจของผู้คนนับพันนับหมื่นทั่วโลกล้วนมือ "สำนักเซี้ยเฮี้ยงตึ้ง" อักษร 3 ตัวนี้ สถิตอยู่ในดวงใจ นี่แหละคือสำนักเดียวพิมพ์ (ตึง) ใจคนพันคน พระจันทร์ดวงเดียวฉายทั่วพันแม่น้ำ ยกมาเปรียบเทียบอีกทางหนึ่ง ก็เหมือนกับการส่งโทรทัศน์ในทุกวันนี้ ในสถานที่ทำการปัจจุบัน มีเพียงผู้จัดรายการคนเดียว แต่ละบ้าน ขอให้มีความถี่เหมือนกันก็จะมีภาพเป็นพันเป็นหมื่นปรากฏตัวออกมา ความมหัศจรรย์พิสดารเป็นเช่นนี้แหละ ล้วนขึ้นอยู่กับการสัมผัสสัมพันธ์ในความนึกคิดชั่ววูบหนึ่งเมื่อชาวมนุษย์จะจองให้ฉันลงประทับ เพียงแต่ให้มีจิตนึกคิดเหมือนฉัน เกิดความสัมผัสต่อเชื่อมกัน ฉันก็จะลงประทับทันทีในความนึกคิดของเขา สิ่งนี้ขอให้ชาวโลกจงเข้าใจรู้ตัวไว้ด้วย อรหันต์จี้กงแม้ว่ามีเพียงรูปเดียว ฉันอยู่บนฟ้าผู้ที่นับถือเคารพในตัวข้าฯ ก็จะแปรสภาพเป็นพันเป็นหมื่นให้ทุกๆ คนสามารถมองเห็น คัมภีร์ท่านว่า "พระพุทธสถิตอยู่ภูผาอันศักดิ์สิทธิ์ ภูผาศักดิ์สิทธิ์สถิตอยู่ในจิต ภูผาศักดิ์สิทธิ์เปรียบเสมือนพระเจดีย์ ทุกผู้ทุกนามล้วนมีพระเจดีย์อยู่ในจิต จงบำเพ็ญธรรมภายใต้พระเจดีย์เทอญ" ทั้งหมดนี้ก็คือมีความหมายดังที่กล่าวไว้นั่นแหละ ได้เสียเวลาท่องนรกไปแล้วเจ้าหยางเซิงรีบขึ้นดอกบัว เตรียมเที่ยวชมนรกเถิด

หยางเซิง :กระผมขึ้นอยู่บนดอกบัวแล้วครับท่านอาจารย์เชิญเริ่มเดินทางได้

อรหันต์จี้กง :ถึงแล้วละ เจ้าหยางเซิงรีบลงจากดอกบัวเร็ว

หยางเซิง :ขอรับคำบัญชา หูได้แว่วเสียงร้องอย่างเจ็บปวด คุกนรกข้างหน้า บนประตูเขียนว่า "แดนน้ำร้อนลวกมือนรกน้อย"

อรหันต์จี้กง :ที่นี่แหละคือ "แดนน้ำร้อนลวกมือนรกน้อย" ซึ่งขึ้นต่อขุมที่ 4 เรารีบรุดไปข้างหน้า เตรียมการเยี่ยมชม

หยางเซิง :ข้างในนั้นมีข้าราชการหมู่หนึ่งเดินออกมา คงจะเป็นพัศดีของคุก…ขอแสดงความคารวะต่อท่านพัศดีและนายทหารทั้งหลาย วันนี้เราศิษย์อาจารย์ได้รับคำสั่งมาเยี่ยมชมคุกของท่านขอได้โปรดให้การแนะนำด้วยเถิด

พัศดี :มิต้อง ยินดีต้อนรับท่านอาจารย์และท่านหยางเซิงแห่งสำนักเซี้ยเฮี้ยงตึ้ง ที่ได้มาเยี่ยมชมถึงคุกนี้ ข้าพเจ้าพึ่งได้รับคำสั่งจากท่านยมบาล ทราบว่าท่านทั้งสองจะมาเยี่ยมชมคุกนี้มีอะไรขาดตกบกพร่องแล้ว ขอได้โปรดอภัยให้ด้วย

อรหันต์จี้กง :ได้เสียเวลาไปไม่น้อยแล้ว การมาถึงล่าช้าลง ขอท่านพัศดีจงให้อภัย เจ้าหยางเซิงรีบตามพัศดีเข้าไปชมในคุกเร็ว

พัศดี :ท่านทั้งสองตามข้าพเจ้าเข้าชมในคุก ก็จะได้ทราบเหตุการณ์ต่างๆ โดยละเอียด

หยางเซิง:ขอบคุณมาก ทั่วเรือนจำ เต็ไปด้วยไอน้ำร้อนเสียงหวีดร้องร่ำไห้ดังลั่นปกคลุมทุกแห่งหน วิญญาณโทษในคุก มือทั้งสองข้างล้วนถูกตอกตรึงอยู่กับรางไม้ ยมทูตต่างยกเอาน้ำร้อนที่เดือดพล่านอยู่เป็นถังๆใช้กระบวยตักราดลงบนมือทั้งสองข้างของวิญญาณโทษ แต่ละตนโดนลวกจนคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวด ยมทูตอีกตนหนึ่งก็ถือแส พอได้ยินเสียงร้องก็หวดลงทีหนึ่งสภาพนั้นน่าเวทนายิ่ง มิทราบว่าพวกนั้นทำผิดโทษฐานอะไรบ้าง บางตนอายุยังอ่อนอยู่ก็โดนทำโทษอย่างทรมานด้วย

พัศดี :วิญญาณโทษเหล่านี้ ล้วนต้องโทษด้วยความผิดที่ลักขโมยหรือคดโกงในแดนมนุษย์ เมื่อตายลงแล้วจึงตกมายังคุกนี้รับการลงโทษ ข้าพเจ้าจะเรียกมาสัก 2-3 คน ให้มาเล่าเรื่องชั่วร้ายที่ตนก่อขึ้นในแดนมนุษย์ให้ท่านฟัง

หยางเซิง :นั่นก็ดีซิครับ กระผมจะได้ถามสภาพการณ์ทำชั่วของเขา เพื่อลงพิมพ์ “เที่ยวเมืองนก” จะได้ปลอบเตือนกอบกู้มวลมนุษย์

พัศดี :ข้าพเจ้าได้ปลดวิญญาณโทษ 3 ตนออกแล้ว สั่งให้ตนที่ 1 เล่าเหตุการณ์ที่ตนทำชั่วอย่างไรบ้าง ในขณะที่เป็นมนุษย์อยู่ในแดนมนุษย์ให้ท่านหยางเซิงแห่งเมืองไถ่ตงฟัง

วิญญาณโทษ :โอย โอย มือของผมใกล้จะแหลกเหลวแล้วขอให้ท่านอาจารย์รีบช่วยผมด้วย ขอทายาให้ด้วย

หยางเซิง :ดูมือทั้งสองข้าง ได้มีน้ำเหลืองไหลออกมาแล้ว คล้ายกับเนื้อหมูเละๆอยางนั้น เชิญท่านอาจารย์ช่วยทายาให้มันด้วย

อรหันต์จี้กง :เจ้าอย่าได้พูดมาก มือสองข้างของมันสร้างบาปขึ้นเอง หยูกยาก็ช่วยรักษามือที่โหดร้ายนี้ได้ยาก

พัศดี:ไอ้เวร ห้ามร้องทุกข์ขอความช่วยเหลือส่งเดชนะรีบสารภาพทำบาปชั่วร้ายอย่างไร ในเมืองมนุษย์ออกมาโดยเร็ว

วิญญาณโทษ :: เอาครับ เนื่องจากผมได้เกิดอยู่ในครอบครัวที่มั่งคั่งมาก อยู่ดีกินดีทุกอย่างคบค้ากับพวกจิ๊กโก๋อย่างสนิทสนมแบบเพื่อนฝูง กินแล้วไม่คิดจะทำงานทำการ ชอบไปมั่วอยู่ในค็อฟฟี่ช็อฟ ไปมั่วหยอกเย้ากับพวกผู้หญิงโสเภณี หรือพวกจิ๊กกี๋หญิงใจแตก รวมพวกกันสุมหัวเสพสุข พ่อแม่จะตักเตือนเท่าไหร่ก็ไม่ฟังในที่สุดโดนตัดขาดจากความสัมพันธ์ทางบ้านโดยถูกประกาศไว้ในหนังสือพิมพ์ ตัดการเป็นพ่อเป็นลูกกันจากนั้นผมก็พกความแค้นอยู่ในใจ ไม่ยอมกลับเข้าบ้านอีก ก็เลยตระเวนเที่ยวไปทั่วทุกแห่งหนเข้าเป็นพวกของสังคมมืดรับการชักชวนเสี้ยมสอนจากเพื่อนวายร้ายทั้งหลาย เรียนจบวิชาขโมยลักทรัพย์ มักจะอยู่บนรถประจำทางหรือท่ารถสถานที่สาธารณะต่างๆ แสดง “มือเซียน” (ล้วงกระเป๋า)”

พัศดี :ไอ้เวร ห้ามพูดจาละเมิดเทพ-พุทธ ที่ยื่นออกไปนั้นเป็น “มือผี” ต่างหาก

วิญญาณโทษ :ทำการล้วงกระเป๋าลักทรัพย์มาเรื่อย ตอนหลังมาคิดได้ว่า ทำเช่นนี้ได้เงินน้อย จนก้าวถึงขั้นเข้าไปลักขโมยทรัพย์สินในบ้านพักหรือในแฟลต ชั่วชีวิตนั้น ได้ทรัพย์สินมาเป็นล้าน ครั้งหนึ่งในขณะที่ทำการลักทรัพย์นั้นเกิดเรื่องแตกขึ้นถูกชาวบ้านไล่ต้อน เคราะห์ร้ายโดนจับไปดำเนินคดี ถูกศาลตัดสินจำคุกส่งไปทำโทษในเรือนจำ เมื่อพ้นโทษออกจากคุกก็ไม่สำนึกกลับตัวล้างเท้าล้างมือเสีย ยังแอบขโมยตามอาชีพเก่าเมื่ออายุได้ 41 ปี เนื่องจากเสพสุรานารีมากเกินควร เลยเกิดเป็นมะเร็งถึงแก่ความตาย ในระหว่างป่วยไข้ต้องใช้เงินทองของตัวเองรักษา เพื่อนฝูงในสังคมมืดนั้นเห็นว่าผมไม่มีความสามารถใดๆ แล้วจึงไม่เข้ามาแยแสด้วย ดังนั้นจึงตรอมใจตายเมื่อตายลงก็ถูกนายทหารหัวควายม้าคุมมายังนรกโดนเฆี่ยนตีตลอดทาง ตอนหลังถูกตัดสินเข้ามาอยู่คุกนี้จึงรู้ว่าตนถูกตัดอายุขันไป 9 ปี เป็การสนองตอบจากความชั่วโดยแท้ ผมก็ไม่มีอะไรจะพูดอีกแล้ว

พัศดี : เมื่อแกสำนึกตัวได้ก็สายเสียแล้ว หากว่าตอนพ้นโทษออกจากคุกแล้วรู้จักสำนึกตัวใหม่ ทำตัวเป็นพลเมืองดี สร้างกุศลชดใช้เวรบาปที่ก่อไว้ จะไม่ต้องถูกหักอายุขัย และตกลงในนรกรับการทรมาน แกน่ะไม่เพียงแต่ผิดฐานขโมยลักทรัพย์ ยังผิดฐานอกตัญญูซึ่งเป็นโทษใหญ่อีกด้วย ยมบาลท่านตัดสินให้แก่มาอยู่คุกนรกนี้ 32 ปี โทษฐานนี้พอที่จะให้แกชดใช้กรรมอยู่แล้ววิญญาณโทษตนที่ 2 รีบสาธยายบาปเวรที่สร้างไว้ในเมืองมนุษย์ให้ท่านหยางเซิงแห่งสำนักเซี้ยเฮี้ยงตึ้งชาวมนุษย์ฟังโดยเร็ว

วิญญาณโทษ:ฉันทำการค้าเครื่องเหล็กและเครื่องอะไหล่กลไกต่างๆ ในแดนมนุษย์ เริ่มต้น 2-3 ปี ด้วยความอดทนขยัยหมั่นเพียรมีผลกำไรได้เงินทองไม่น้อย ต่อมาค่อยๆหัดเล่นการพนันและดื่มเหล้าเที่ยวหาความสุข เที่ยวหาผู้หญิงนางบำเรอนอกบ้าน รับเลี้ยงเมียน้อยอยู่คนหนึ่ง ส่วนเมียหลวงไม่มีทางรู้ได้เลย ดังนี้นการหมุนเวียนทางการเงินจึงค่อยๆ ฝืดลง ต่อมาเพื่อที่จะปรับค่าใช้จ่ายให้สมดุล จึงสั่งซื้อสินค้าวัสดุจำนวนมากจากโรงงาน 2 แห่งโดยเขียนเช็คให้ไว้เป็นจำนวนเงินมหาศาลแล้วก็เอาเครื่องเหล็กเครื่องกลนั้นไปขายที่ต่างถิ่น ด้วยราคาต่ำๆ เป็นพเศษ ในธนาคารคงเหลือยอดเงินเพียงนิดเดียวเสร็จแล้วก็หลบหนีหายตัวไป บรรดาเจ้าหนี้เมื่อได้เวลาเก็บเงินตามใบสั่ง ก็เก็บเงินไม่ได้ จึงรู้ว่าโดนเช็คสปริงเสียแล้ว แก่กันมาคิดบัญชีกับฉัน และฟ้องร้องไปยังศาลสถิตยุติธรรมตำรวจก็ประกาศจับตัวไปทั่วทุกทิศ ต่อมาจึงโดนจับตัวได้ขณะอยู่บ้านญาติแห่งหนึ่ง ส่งตัวไปดำเนินคดี เพราะเหตุว่าฉันฝากเงินไว้กับเพื่อนหญิงคนหนึ่งเมื่อหลุดพ้นจากการจองจำออกมา การดำเนินชีวิตก็ยังสุขสมบูรณ์มาก แต่ว่าพวกเจ้าหนี้ล้วนผูกใจเจ็บแค้นด่าฉัน “ไอ้ชั่วชาติ ไอ้ขี้โกง ใจอำมหิต” 6 ปีก่อนฉันตายลงด้วยโรคหัวใจ ถูกนายทหารหน้าควาย-ม้า คุมตัวส่งไปขุมที่ 2 แห่งแดนนรก ฉอกังอ๊วง ดุด่าว่าฉันโกงเงินค่าสินค้าของชาวบ้าน หากินทางสกปรกไร้ศีลธรรม ตัดสินให้ตกเข้าไปอยู่ใน “แดนนรกอุจจาระ-ปัสสาวะ” รับการลงโทษเมื่อหมดโทษแล้ว จึงย้ายมาขุมที่ 4 ในปัจจุบันนี้แหละ โหงวกัวอ๊วงว่าฉันจ่ายเช็คหลอกลวงเขา มือทั้งสองข้างเป็นต้นเหตุแห่งกรรมชั่วนั้นๆทำลายให้ร้ายผู้อื่นมากมาย ตัดสินเข้าอยุ่ใน “นรกน้ำร้อยลวกมือ”  10 ปี รับเลี้ยงเมียน้อย ความประพฤติไม่เหมาะสมนั้น ต้องตัดสินลงโทษอีกต่างหาก ยมบาลท่านยังบอกอีกว่า เมื่อรับการลงโทษทุกกรรมทุกกรณีเสร็จสิ้นแล้วจะต้องส่งไปหมุนเวียน “เวียนไปเกิดครั้งที่ 1 เป็นมนุษย์มีร่างกายพิการแต่มีความสามารถฝีมือดีโดยกำเนิด ไปรับจ้างจากเจ้าหนี้ หาเงินให้เขา ตนเองเพียงมีข้าวกินพอยังชีพเท่านั้นเพื่อชดใช้หนี้ในชาติก่อน เวียนไปเกิดครั้งที่ 2 ไปเกิดในครอบครัวที่มั่งคั่งมีเงิน แต่เงินนั้นได้มาโดยไม่สุจริต เกิดมาก็ไม่แข็งแรงอมโรคมากหลายต้องเสียเงินทองหาหมอรักษาแม้จะมั่งมี แต่ต้องกินยาทุกวัน หมอผู้นั้นคือเจ้าหนี้แห่งชาติก่อน เป็นหมอประจำพิเศษเพื่อที่จะเรียกคืนหนี้ที่ค้างชำระ นี่แหละคือการสนองตอบของคนรวยที่ไม่มีเมตตาธรรมประการหนึ่งละ ประการที่สอลคือเมื่อไปโกงกินเงินทองคนอื่น ต้องสนองตอบด้วยการกินยาใช้หนี้ เหตุและผลสนองรับต่อกันต่างลบล้างกันไป” ชาวโลกที่ทำการค้าขายต้องยึดมั่นในศีลธรรมแห่งการค้าขาย เงินที่ได้มาจากใจหินชาตินั้นไม่อาจตกทอดไปถึงมือลูกหลานได้ดังตัวอย่างฉันนี้เป็นต้น

พัศดี :ไอ้เวร ทำการค้าไม่มีศีลธรรม เครื่องโลหะก็จะกลายเป็นละอองดินในที่สุด คดโกงเงินทองผู้อื่น ชาติหน้าต้องจ่ายคืนพร้อมต้นและดอกเบี้ย แล้วยังพลอยให้คนรุ่นหลังด่างพร้อยเสียชื่อเสียงไปด้วย ลูกหลานจะลึมตาอ้าปากได้อย่างไรเล่าวิญญาณโทษที่พูดเรื่องครู่นี้เป็นเรื่องจริง เหตุและผลสนองตอบรับกันไม่มีผิดเพี้ยนแม้แต่น้อย ตามความสำรวจของกรมกองในยมโลก พวกเจ้าหนี้ในชาติก่อนล้วนมีผลบุญกุศลชาติหลังจึงได้เวียนไปทวงหนี้สินที่ตกค้างคืนมาก เหตุและผลของโลกมนุษย์เป็นการวนเวียนมาตอบสนิงกัน มีความละเอียดอ่อนไหวมากคล้ายกับข่ายใยแมลงมุมเชื่อมต่อเนื่องกัน ทุกสิ่งทุกส่วนที่เกี่ยวข้องกันแล้ว ล้วนยากที่จะรอดพ้นจากการตอบสนอง ชาวโลกควรถือเรื่องนี้เป็นอุทาหรณ์ อย่าได้ใจร้ายต่อไปการกระทำทุกกรณีที่ทำให้ผู้อื่นเสียหาย แต่ตนเองได้รับผลประโยชน์นั้น ล้วนแต่เป็นการก่อเวรสร้างกรรมทั้งสิ้น ก็น่าเห็นใจชาวโลกส่วนใหญ่มักจะพบเจอแต่สิ่งอุปสรรคกีดขวางแล้วมาถอนใจบ่นกันว่ามนุษย์นั้นมีกรรมเวรหนักหนา

อรหันต์จี้กง :เพราะว่าเวลาดึกมากแล้ว ข้าฯ ว่าดูแค่วิญญาณโทษ 2 ตนก็พอแล้ว

หยางเซิง :ก็ดีครับ ขอถามท่านพัศดีอีกนิดเถิดว่าปัจจุบันนี้ในแดนมนุษย์มีคดีปล้นทรัพย์ บางรายถูกตัดสินให้ยิ่งเป้า เมื่อถูกยิงเป้าไปแล้วไม่ทราบว่าไปคุมขังอยู่ ณ แห่งใด

พัศดี :เกี่ยวกับวิญญาณโทษที่ถูกประหารแล้วนั้นได้ขังอยู่ที่อื่นที่มีการลงโทษร้ายแรงกว่าคุกนี้อีก วันอื่นจะพาท่านไปตรวจเยี่ยมอีกครั้ง

หยางเซิง :ขอขอบคุณท่านพัศดีและนายทหารทุกท่านที่ให้การชี้แจงแนะนำ เราเตรียมตัวกลับสำนักแล้วโอกาสหน้าพบกันใหม่

อรหันต์จี้กง :ออกมาเร็ว รีบขึ้นบนดอกบัวเร็ว เตรียมตัวกลับสำนัก

หยางเซิง :กระผมได้นั่งเรียบร้อยแล้ว เชิญท่านอาจารย์ออกเดินทางเถิด.............

อรหันต์จี้กง :สำนักเซี้ยเฮี้ยงตึ้งถึงแล้ว

หยางเซิงลงจากดอกบัว วิญญาณกลับเข้าสู่ร่างเดิม