ครั้งที่ 23 ตอน ท่องแดนกรอกยานรกน้อย

ครั้งที่ 23 วันที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2520

ตอน ท่องแดนกรอกยานรกน้อย

ท่านอรหันต์จี้กงเสด็จลงตรัสมีกลอนความว่า :

ขายยาปลอม เป็นหมอเถื่อน บาปหนักหนา

โลกเงินตรา บาปติดตน ทุกแห่งหน

แพทย์ฮั้วท้อ เมตตาจิต รักษาคน

ทิพย์สุคนธ์ โพธิสัตว์ พรมแผ่นดิน

 

อรหันต์จี้กง :ในโลกนี้มีคนไม่น้อยที่จิตใจโหดเหี้ยมปราศจากความสำนึกผิดชอบ หลงระเริงแต่เงินๆ ทองๆ ไม่คำนึงถึงศีลธรรมเช่นหมอเถื่อนทำลายชีวิตคน จนกระทั่งทำยาปลอมจำหน่าย เห็นชีวิตคนเป็นผักเป็นปลาเวรกรรมหนักหนา แม้ยมกฎจะเข้มงวดกวดขัน ก็ยังมีแมลงเม่าบินสู่กองไฟ จงใจเสี่ยงกฎหมาย เมื่อตายลงแล้วไปสู่นรก ก็ต้องระทมอย่างมีปากก็พูดไม่ออก หากผู้ใดไม่เชื่อข้าฯ จะพาหยางเซิงไปท่องนรกเพียงเที่ยวเดียว ก็จะพิสูจน์ได้ว่าที่กล่าวไปนั้นมิได้มดเท็จเพ้อเจ้อวันนี้เตรียมท่องนรก เจ้าหยางเซิงขึ้นบนดอกบัวเถอะ

หยางเซิง :มิทราบว่าการเดินทางวันนี้จะมุ่งสู่แห่งใด ?

อรหันต์จี้กง :ขุมนรกที่ขึ้นกับขุมที่ 4 รีบเตรียมตัวออกเดินทาง

หยางเซิง :กระผมนั่งลงเรียบร้อยแล้ว เชิญท่านอาจารย์ได้……

อรหันต์จี้กง :ถึงแล้วละ รีบลงจากดอกบัวเสีย

หยางเซิง :คุกที่อยู่เบื้องหน้าส่งเสียงอาเจียนโอดครวญระงมไป บนประตูคุกเขียนว่า "แดนกรอกยานรกน้อย" นายทหารหัวควายหน้าม้าต่างคุมตัววิญญาณโทษหญิงชายเข้าไปในคุก อ้อ ! พัศดีและนายทหารออกมาจากประตูใหญ่แล้ว ประหนึ่งรู้ว่าเราได้มาถึงที่นี่แล้ว

อรหันต์จี้กง :ถูกต้อง พัศดีและนายทหารได้มาต้อนรับเราอยู่เบื้องหน้าแล้ว เจ้าจงรีบเข้าไปแสดงความเคารพ

พัศดี :ขอต้อนรับท่านอาจารย์และอาจารย์แห่งสำนักเซี้ยเฮี้ยงตึ้งที่มาเยี่ยมชมถึงคุกนี้ ก่อนหน้านี้ครู่หนึ่งได้รับคำสั่งจากเจ้านายทราบว่าท่านทั้งสองจะมาคุกนี้ สำรวจสภาวะที่แท้จริง เพื่อลงตีพิมพ์ในหนังสือ "เที่ยวเมืองนรก" ทำให้ชาวมนุษย์เชื่อว่ามีนรกอยู่จริง ท่านทั้งสองเชิญตามสบายเถิด

หยางเซิง :ขอบคุณท่านพัศดีที่ได้ให้การต้อนรับอย่างดี สองข้างประตูของนรกแดนกรอกยา มียาชนิดต่างๆ กองเต็มไปหมดเข้าไปอยู่ใกล้ๆ เครื่องหมายการค้ามีทั้งภาษาจีน อังกฤษ ญี่ปุ่น การห่อหุ้มบรรจุก็สวยงามมาก ขอเรียนถามท่านพัศดี คุกของท่านก็ค้าขายเครื่องยาด้วยหรือไฉน ? มิเช่นนั้นแล้วจะตั้งแสดงประดับด้วยเครื่องยามากมายอย่างนี้ ? ร้านขายยาในแดนมนุษย์ยังไม่มียามากมายเช่นนี้วางจำหน่ายเลย ?

พัศดี :คุกนี้มิได้ขายยาแต่ประการใด เครื่องยาเหล่านี้เป็นยาปลอมที่ชาวโลกออกจำหน่ายในแดนมนุษย์ เมื่อทำอะไรขึ้นมาสิ่งหนึ่ง แดนนรกก็จะถ่ายทอดปรากฏภาพออกมาทันที ดังนั้นทำยาปลอมขึ้นขวดหนึ่งยมโลกก็สะท้อนภาพจริงออกมาด้วยหลักฐานแห่งการทำผิดก็เลยวางอยู่ที่นี่โดยปริยายไม่มีขาดเกินผิดพลาดแม้แต่น้อยนิด ดังที่ดวงอาทิตย์กับดวงจันทร์ส่องแสงต่อกันฉันนั้น สิ่งเหล่านี้ชาวโลกควรเข้าใจเอาไว้ อย่าคิดว่าทำในที่มืดจะทำการผิดศีลธรรมย่อมทำได้ แต่หารู้ไม่ว่าภูตผีเทวดาได้ควบคุมดูแลอยู่แล้ว มิเช่นนั้นแล้วบาปเวรของผู้คนจะได้รับสนองตอบคืนได้อย่างไร พระเจ้าทรงตรัสไว้ว่า "เคราะห์กรรมโชคลาภมิได้มาเองอยู่ที่ผู้คนจะใฝ่หาเองต่างหาก การตอบสนองแห่งบุญบาป อุปมาเหมือนเงาตามตัว" ก็คือเหตุผลอันนี้แหละ

อรหันต์จี้กง :ชาวมนุษย์ส่วนมากไม่เชื่อในเรื่องของการก่อเหตุก่อผล ควรรู้ไว้ว่าการสนองตอบแห่งบุญบาปนั้น เหมือนเงาตามตัวเช่นการอยู่ใต้แสงสว่าง ผู้คนจะมองเห็นเงาของตนเองเมื่อเข้าไปอยู่ในห้องมืด ก็จะไม่มีเงาให้เห็น เลยคิดว่าไม่มีผีสางเทวดาที่ไหนมารู้เห็น แต่ไม่รู้หลอกว่าในห้องมืดนั้นที่จริงแล้วเป็นแหล่งที่มีผีมาก อยากตกเข้าไปในบ่วงเองแล้วจะมาโทษใครเล่า ?

พัศดี :เชิญท่านทั้งสองรีบเข้าไปชมดูภายใน

หยางเซิง :ในคุกล้วนล้อมด้วยเส้นเหล็กกล้าสามารถมองเห็นวิญญาณโทษแต่ละตนร้องเสียงครวญครางเจ็บปวดอยู่ภายในนั้น พวกยมทูตกำลังเทของเหลวสีดำเป็นถังๆ กรอกเข้าไปในปาก แต่ละตนก็ดิ้นรนหลบหลีกการกรอกยาของยมทูต

อรหันต์จี้กง :ฉันจะพามาทางนี้ ดูวิญญาณโทษตนที่วันก่อนนั้นถูกตัดสินให้มารับโทษในคุกนี้ว่า สภาพการณ์ทำโทษเป็นอย่างไรบ้าง

พัศดี :ได้ครับ ข้าพเจ้าจะพาท่านไปตรวจชมภายในคุก

หยางเซิง :น่าสงสารเสียจริงๆ วิญญาณโทษตนนี้วันก่อนขณะที่อยู่ในขุมที่ 4 หน้าตายังเป็นน้ำเป็นนวลผ่านมาแค่สามวันเท่านั้นเวลานี้หน้าคล้ำไปแล้ว ทั้งหน้าตาจมูกเต็มไปด้วยของเหลวสีดำมิทราบว่าเป็นของอะไร ?

พัศดี :วิญญาณโทษตนนี้ เพราะเหตุว่าทำยาปลอมขายที่โลกมนุษย์ทำลายล้างชีวิตคนมาไม่น้อย เมื่อตายลงแล้วคุกเราก็ใช้ยาน้ำสีดำและมีสารพิษษปนอยู่ด้วยกรอกปากมันเข้าไป ยาชนิดนี้ขมนักกลืนกินยากเหลือหลาย พอเข้าปากไปเท่านั้น ท้องไส้ถูกกัดกร่อนบีบเฉือน ทั้งเจ็บปวดทั้งจะรากแต่ก็รากไม่ออก นี่แหละเป็นการสนองตอบจากการกระทำยาปลอมละ

หยางเซิง :ชุดสากลของวิญญาณโทษตนนี้เปรอะเปื้อนยาน้ำสีดำเต็มไปหมด สกปรกสิ้นดี ตาทั้งสองข้างก็เหม่อลอยไม่มีแวว

วิญญาณโทษ :ช่วยด้วย! ช่วยชีวิตฉันด้วย! พระอรหันต์ใหญ่รูปนี้กับท่านมนุษย์ผู้นี้ รีบช่วยเหลือฉันด้วย ฉันทนไม่ไหวแล้วขอกราบละ! ถ้าสามารถช่วยฉันได้ชาติหน้าฉันจะเกิดเป็นควายเป็นสุนัขมาตอบสนองบุญคุณของท่าน ฉันมีเงินทองมากมายทิ้งไว้ในโลกมนุษย์ จะให้ลูกๆ มอบให้ท่านก็ย่อมได้

พัศดี :พูดเหลวไหล! ท่านนี้คือพระอรหันต์จี้กง มิใช่พระธรรมดาในแดนมนุษย์ แกจะให้เงินท่านมีประโยชน์อันใด ? ปลดแกออกมา ให้รีบเล่าเรื่องความผิดที่แกได้กระทำไว้ สารภาพต่อท่านมนุษย์ผู้นี้ ท่านคือหยางเซิงแห่งสำนักเซี้ยเฮี้ยงตึ้งเมืองไถ่ตงศิษย์ท่านพระเจ้ากวนอูผู้ศักดิ์สิทธิ์ ตามพระราชโองการให้มาท่องนรก เพื่อแสดงหนังสือปลอบเตือนชาวโลก แกสารภาพให้หมดเปลือกจะได้ลดโทษให้บ้าง

วิญญาณโทษ :ขอขอบพระคุณใต้เท้า พูดแล้วก็อับอายขายขี้หน้าและทำให้พวกลูกหลานต้องอัปยศด้วย ฉันเปิดร้านขายยาแผนปัจจุบันที่เมืองมนุษย์ ขายทั้งยาในประเทศและต่างประเทศเพราะเหตุว่าตาได้เห็นหูได้ยิน มิช้ามินานก็มีความรู้ทางเรื่องยาอยู่บ้าง ใจเกิดคิดจะหาเงินทางลัด (ทางที่ไม่มีศีลธรรม) คิดจะเสี่ยงกับมัน จึงซื้อเครื่องจักรเล็กๆ เครื่องหนึ่ง ใช้แป้งสาลีทำยาปลอมที่ขายดีชนิดต่างๆ ขึ้น และเลียนแบบบรรจุหุ้มห่อเหมือนยาขนานแท้ แล้วผลิตออกจำหน่ายอย่างใหญ่โตมโหฬาร นอกจากขายในร้านเองแล้วยังขายให้กับร้านขายยาอื่นๆ อีกได้เงินมามิใช่น้อย มาตอนต้นฤดูใบไม่ผลินี้ เกิดโรคร้ายป่วยไข้ตายมีอายุขัย 52 ปี ตอนตายโดนทหารหน้าควายม้าคุมตัวไปยังหอกระจก (กรรม) วิเศษฉายภาพการทำยาปลอมและภาพของการจำหน่ายปรากฏออกมา ทำให้ฉันตกตลึงกลัวจนหน้าถอดสี ที่แท้ยมโลกก็มีเครื่องมือร้ายกาจฉมังถึงขนาดนี้ ดังนั้นฉันจึงไม่สามารถปฏิเสธได้ เมื่อสามวันก่อนโดนโหงวกัวอ๊วงแห่งขุมที่ 4 ตัดสินให้ตกเข้ามายัง แดนนรกกรอกยา 30 ปี ในขณะที่ทำการลงโทษ ยิ่งทำให้ฉันขวัญหาย วิญญาณกระเจิงไปหมด เพราะเหตุว่ายาปลอมที่ฉันทำขึ้นในตอนอยู่ในแดนมนุษย์ มีสภาพเรียบร้อยทุกอย่างตั้งอยู่ที่หน้าคุกยมโลก มีฤทธิ์เดชกว้างใหญ่ไพศาลเสียจริงๆ หลักฐานความผิดพร้อมมูล แล้วจะให้พูดอะไรได้อีกเล่า สามวันมาแล้ว โดนภูตผีบังคับกรอกน้ำยาดำ มันช่างกินยากเกินทน จะไม่กินหรือก็ต้องโดนเฆี่ยนตีอีกเมื่อบังคับกรอกเข้าปากไป ก็เจ็บปวดทรมานเหลือที่จะกล่าว เมื่อดื่มเข้าไปท้องไส้ก็เจ็บปวดเหมือนลำไส้จะขาดจะรากก็รากไม่ออกเมื่อสำนึกตัวได้ก็สายเสียแล้ว ผู้ที่ขายยาในแดนมนุษย์ อย่าได้เลียนแบบฉันเป็นอันขาดหากรู้ว่าทำผิดแล้ว ให้รีบแก้ไขสำนึกบาป มิเช่นนั้นเมื่อตายลงแล้วจะมีความทุกข์ทรมานมาหยิบยื่นให้

พัศดี :ไอ้เวร ! แกยังมีความผิดอีกมาก รีบสารภาพมาอย่าปิดบังมิเช่นนั้นจะเพิ่มโทษให้หนักยิ่งขึ้น

วิญญาณโทษ :ขอรับ! ขอรับ! ฉันจะพูดก็แล้วกันตอนที่ฉันเปิดร้านขายยา เพราะโลภอยากได้เงินมากๆ ก็เลยแอบขายยาประเภทกล่อมประสาท ให้แก่พวกหนุ่มสาวไปทำให้พวกเขาสะลึมสะลือ บ๊องๆ บวม ๆ เกิดมีเหตุร้ายขึ้นก็มากหลาย โทษฉันนี้สมควรตายเป็นหมื่นๆ ครั้ง ยังมีอีกครั้งหนึ่งเพื่อนคนหนึ่งได้ให้หนังสือเรื่องธรรมะของพระพุทธเทวดาลงประทับทรงเพื่อปลอบเตือนชาวโลกเล่มหนึ่งให้ฉันศึกษาท่องอ่าน เพื่อสร้างบุญประกอบความดี ฉันเปิดอ่านได้ไม่กี่หน้า เห็นว่าล้วนเป็นเรื่องโคลงกลอนของพระพุทธเทวดาอะไรต่อมิอะไรที่ลงทรงไว้ทั้งนั้น ฉันจึงโยนทิ้งทันที ใจคิดว่าสมัยยุคอวกาศนี้ จะมีเทพผีพระพุทธเทวดาอะไรกันอีก ล้วนเป็นผู้หลงงมงายทั้งเพจึงไม่เชื่อคำผีคำเจ้า หารู้ไม่ว่าเมื่อตัวตายลงแล้ว ยมบาลท่านให้เพิ่มโทษในการที่ทำการกล่าวร้ายบริภาษพุทธเทพและทำลายทิ้งตำราธรรมอีก 5 ปี ที่แท้ท่านผู้เป็นมนุษย์ผู้นี้คือศิษย์แห่งสำนักทรงของเมืองมนุษย์ ฉันมันหลงละเมอมากเกินไปขอท่านอาจารย์กับท่านหยางเซิงจงช่วยเหลือฉันด้วย ช่วยขอความกรุณาจากพัศดี ปล่อยตัวฉันออกไปจากคุก

หยางเซิง :ท่านอาจารย์ครับ ! วิญญาณโทษตนนี้มีจิตสำนึกผิดชอบอยู่บ้าง ยังรู้จักคำว่า สำนักทรงเจ้า กระผมว่าอภัยโทษให้บ้างเถิด

อรหันต์จี้กง :ขณะที่มีชีวิตอยู่ไม่เชื่อพุทธเทพ ยกตัวเองว่าทันสมัยยุควิทยาศาสตร์ ตายลงแล้วจึงสำนึกตัวได้ เธอนะเวลานี้ตกอยู่ในอุ้งมือของเทพผีแล้ว จะสำนึกตัวก็สายเสียแล้ว แต่เห็นแก่ที่เธอสารภาพผิดที่ตัวทำขึ้น จะให้รอคอยหนังสือ "เที่ยวเมืองนรก" สำเร็จลงแล้วได้ปลอบเตือนกอบกู้ช่วยเหลือชาวโลกนั่นแหละจึงจะเอาบุญกุศลในเศษหนึ่งส่วนหมื่นจากหนังสือนี้ช่วยกู้ให้เธอพ้นทุกข์

พัศดี :สมควรแก่โทษแล้ว ลงทัณฑ์หนักต่อ พวกมิจฉาชีพ สมแล้วอย่ามีการอ้อนวอนขออภัยอีก! แม้ว่าแกจะไม่ฆ่าคนโดยตรงจากการทำยาปลอมขาย แต่ทำให้ร่างกายของผู้คนได้รับผลร้ายแห่งการกระทำของแกอย่างมาก จะว่าฆ่าคนโดยทางอ้อมก็ว่าได้ดังนั้น ยมบาลจึงตัดสินให้ลงโทษอย่างหนักให้กับแก

อรหันต์จี้กง :เวลาดึกมาแล้ว เจ้าหยางเซิงเตรียมการกลับสำนักได้ ถ้าบุญมีวาสนาส่ง โอกาสหน้าจะได้มาเยี่ยมใหม่

หยางเซิง :ขอขอบคุณท่านพัศดีและนายทหารทุกท่านที่ได้ให้การแนะนำชี้แจง ข้าพเจ้าจะตามท่านอาจารย์กลับสำนักแล้วลาก่อนละ

อรหันต์จี้กง :รีบขึ้นดอกบัว เตรียมกลับสำนัก

หยางเซิง :กระผมนั่งลงเรียบร้อยแล้ว เชิญท่านอาจารย์ออกเดินทางได้…..

อรหันต์จี้กง :ถึงแล้วสำนักดซี้ยเฮี้ยงตึ้ง

หยางเซิงลงจากดอกบัว วิญญาณกลับเข้าวสู่ร่างดังเดิม