แต่ปางก่อน
.... หากผู้ใดเคยมีความคิดลบหลู่ดูแคลนในพระธรรมคำ
สอนของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยมิใช่เพียงแค่ไม่เชื่อ
หรือไม่ศรัทธาเท่านั้น อีกทั้งกล่าวเสียๆ หายๆ ทำนองลบหลู่
ด้วยเข้าใจว่าเป็นตำนานหรือนิยายที่แต่งขึ้น ซึ่งตนนั้นไม่เคย
เปิดใจรับฟังและใช้ปัญญาพิจารณาเหตุผลแม้แต่น้อย
ในชาตินี้
.. ผู้นั้นจึงตกอยู่ในสภาพของคนพิการ ไม่สามารถที่
จะได้ยินได้ฟังเสียงใดๆ กล่าวได้ว่าคนผู้นั้นอาจหูหนวกมาตั้ง
แต่เกิดหรืออาจเพิ่งเกิดการหูหนวกในช่วงโตขึ้นมาแล้วก็เป็นได้
แต่ตลอดชีวิตของตนย่อมจะมีแต่ความทุกข์และปมดัอยที่ฝังใจ
ไปตราบจนวันตายกับสภาพของตนที่ตัองหูหนวก และอยู่ในโลก
เงียบไปตลอตชีวิต