เหตุที่โชคดีมีสุข

เจ้าหลักเมือง ชิว ข้าพเจ้าเกิดมาในโลกไร้บุญไร้กุศล ตายแล้วไปอยู่โลกทิพย์ไร้ความรู้ความสามารถ ได้รับพระมหากรุณาธิคุณจากสวรรค์เบื้องบนให้เป็นเจ้าส่งมารับหน้าที่ประจำในสถานธรรมแห่งนี้ ตั้งแต่เป็นเจ้าพระภูมิเรื่อยมาจนเลื่อนเป็นเจ้าหลักเมืองแม้จะทราบว่าบุตรชายสร้างกุศลให้ แท้จริงแล้วทุกท่านก็มีส่วนร่วมสร้างด้วยไม่น้อย ข้าพเจ้าละอายใจที่ไม่มีวิชาความรู้พอที่จะตอบแทนพระคุณสวรรค์เบื้องบน ระยะนี้ได้แต่มาเล่า “นิทานกฏแห่งกรรม” เพื่อเป็นการเตือนสติเตือนใจชาวโลกผู้หลงผิด ให้กลับตัวกลับใจเป็นคนดี นี้คือความหวังอันเล็กน้อยของข้าพเจ้า

นางไล่เซิง เกิดในชนบท เคยได้รับการศึกษาอบรมอย่างดีเมื่อโตเป็นสาวได้แต่งงานกับคนตระกูลหวง คนทั้งสองรักใคร่กันมาก มีบุตรด้วยกันหลายคน ลูกและลูกสะใภ้ล้วนแต่เป็นคนกตัญญู เป็นศรีภรรยาและแม่บ้านที่ดี เนื่องจากครองครัวมีฐานะดี ดังนั้นจึงได้บำเพ็ญตนเป็นประโยชน์ต่อสังคม

ข้าพเจ้านำเรื่องราวกฏแห่งกรรมนี้มาบอกเล่าเพื่อให้ชาวโลกได้รู้แจ้ง

(1) ทำไมนางไล่เซิงจึงได้เป็นผู้หญิงที่โชคดี ? 

ตอบ เพราะชาติก่อนนางไล่เซิงได้ขัดเกลาตน สั่งสมกุศลผลบุญ โดยบริจาคทรัพย์สร้างวัดวาอาราม สร้างถนนสร้างสะพานอยู่เสมอ ชั่วชีวิตไม่ได้ทำบาปอะไร ดังนั้นชาตินี้จึงได้เสวยสุขเป็นการตอบแทน

(2) ทำไมลูกและลูกสะใภ้ของนางไล่เซิงทุกคนจึงได้กตัญญู ? 

ตอบ เพราะชาติก่อนนางไล่เซิงเป็นลูกกตัญญู รู้จักกตัญญูต่อผู้ใหญ่ ดังนั้นชาตินี้ลูกและลูกสะใภ้ของนางจึงได้กตัญญูต่อนาง เรียกว่า “ทำดีได้ดีตอบแทน” 

(3) ในเมื่อชาติก่อนนางไล่เซิงได้สร้างบุญกุศลทำไมชาตินี้จังเกิดเป็นผู้หญิง ? 

ตอบ เพราะสามชาติก่อนของนางไล่เซิง ชาติที่ 1 ไม่ได้ขัดเกลาตน ได้สร้างบาปกรรมไว้ แม้ว่าชาติที่ 2 จะพยายามสร้างกุศลมาชดเชยความผิดของชาติที่ 1 แต่กุศลผลบุญยังไม่เพียงพอ ดังนั้นชาตินี้จึงต้องเกิดเป็นผู้หญิง เพื่อเสวยสุขในโลกมนุษย์ และให้โอกาสนางในการสร้างบุญบารมีอีก

(4) นางไล่เซิงควรรักษากุศลผลบุญของนางอย่างไร ? และภายหน้าจะมีผลตอบแทนอย่างไร ? 

ตอบ หากชาตินี้นางไล่เซิงพยายามขัดเกลาตน สร้างบุญกุศลอย่างไม่ท้อถอย ไม่เพียงเป็นอานิสงส์ต่อสามี ยังส่งผลให้บุตรหลานเจริญรุ่งเรืองและตนเองอายุยืน กุศลผลบุญของนางต่อไปภายหน้าสามาถรจุติสุขาวดีแดนสวรรค์ได้ ขอให้ชาวโลกจงหมั่นสร้างคุณงามความดีไว้เทอญ