แต่ก่อนที่ตำบลฟงหยวน นาย ก. ได้รับทรัพย์มรดกจากบิดา แต่ไม่ได้ประกอบสัมมาอาชีพ ลุ่มหลงแต่สุรานารี และการพนัน ไม่นานนักก็ถลุงผลาญทรัพย์สมบัตินั้นจนหมดไม่สามารถทำมาหากิน ชีวิตตกอยู่ในความยากบลำบาก
ข้าพเจ้านำเรื่องราวกฏแห่งกรรมนี้มาบอกเล่าเพื่อให้ชาวโลกได้รู้แจ้ง
(1) ทำไม นาย ก. จึงลุ่มหลงสุรานารี และการพนันไม่ประกอบสัมมาชีพ ?
ตอบ เพราะบิดาของนาย ก. มีอาชีพเป็นหมอแต่ไม่รักษาจรรยาแพทย์ ดังนั้นแม้จะมีทรัพย์มรดกเก็บไว้ให้ลูกหลาน แต่ก็ไม่สามารถรักษาไว้ได้
(2) ทำไม นาย ก. จึงทำมาหากินไม่ได้ ?
ตอบ เพราะนาย ก. เกิดในครอบครัวคนรวย เคยแต่เที่ยวเตร่จนเป็นนิสัย ไม่ศึกษาเล่าเรียน ไม่หัดศิลปวิทยา ดังนั้นเมื่อผลาญทรัพย์สมบัติจนหมด จึงไม่สามารถทำมาหากิน มีคำกล่าวว่า “สอนศิลปะวิชาหนึ่งแก่บุตร ดีกว่าให้ทองพันตำลึงแก่บุตร”
ขอเตือนชาวโลก พึงทราบไว้ว่า สุภาพชนชอบทรัพย์แต่ต้องได้มาอย่างชอบธรรม มิเช่นนั้น ทรัพย์ที่ได้มาอย่างไม่ชอบธรรม ยากที่จะตกทอดถึงบุตรหลาน