ศรัทธาบริจาคได้บุญมาก
พระมัญชุศรีโพธิสัตว์
การทำความดีไม่ต้องยึดรูปแบบ มีใจก็สำเร็จได้ บุญกุศลไม่ได้แบ่งแยกว่าใหญ่หรือเล็ก ให้มีการบริจาคทั่วไป แต่การบริจาคต้องใช้ปัญญาจึงจะสามารถได้รับบุญ หากบริจาคด้วยความแค้นเคือง เสียดายหรือบริจาคโดยไม่ใช้ปัญญาก็จะได้บุญน้อยทั้ง ๆ ที่บริจาคมาก ผลตอบแทนเล็กน้อย
สมัยที่พระพุทธองค์ออกจาริกบิณฑบาตร พร้อมกับเผยแผ่พุทธธรรมความหมายคือให้เวไนยสัตว์ได้มีการบริจาค เพื่อสร้างเนื้อนาบุญ เพื่อเป็นการชำระล้างวิบากกรรมและเพิ่มพูนปัญญา ตลอดจนการฟังธรรมปฏิบัติธรรรม ด้วยเหตุนี้การบริจาคขนาดใหญ่ก็ถึงขั้นอุทิศกาย วาจา ใจ ที่เล็ก ๆ ก็คือการเลี้ยงอาหารแบบนี้ให้หนึ่งงอกสิบ ให้สิบงอกร้อย ให้พันงอกหมื่น ตลอดจนเป็นบุญที่นับไม่ได้ เช่นการไถหว่านของเกษตรกร หากยิ่งได้ใส่ปุ๋ย กำจัดวัชพืชก็เก็บเกี่ยวได้มาก ไม่เพียงยังประโยชน์ต่อผู้อื่นเท่านั้น ยังสามารถย้อนกลับมาสู่ตัวเองด้วย ดังนั้น “การบริจาค” จึงเป็นบารมีหนึ่งที่ใช้บำเพ็ญศีลโพธิสัตว์
การบริจาคไม่ใช่เพียงเป็นเงินทองแต่อย่างเดียว การยิ้มให้คน ชมความดีคนอื่นเอาพุทธธรรมที่เรารู้ดีถ่ายทอดให้แก่ผู้อื่น หรือไม่ก็ใช้แรงกายทำประโยชน์ให้แก่สังคมล้วนเป็นบุญจากการบริจาคทั้งนั้น เช่นการดูแลสถานธรรมและบริการงานธรรมไปด้วยหรือทำงานเพื่อให้งานประชุมธรรมดำเนินไปได้ดี อุทิศได้ไม่ว่าจะเป็นกลางวันหรือกลางคืน อุทิศเวลานอนเพื่องานพุทธะสำเร็จอย่างนี้เรียก “บริจาคนอน” เอาความสำเร็จและชื่อเสียงของตนอุทิศให้แก่อาจารย์ผู้ชี้นำ เช่นนี้เรียก “บริจาคชื่อ” ตบแต่งสถานธรรมให้งดงามดูศักดิ์สิทธิ์ให้ชาวบ้านที่เห็นก็เกิดใจปิติ เช่นนี้เรียก “บริจาครูป” เอาอาหารดีไปเลี้ยงอาจารย์หรือไหว้วิญญาณไร้ญาติเช่นนี้เรียก “บริจาครส” เมื่อเห็นหมู่ชนแล้ว “มีน้ำใจ” ไปทำดี การบริจาค คือสามารถเอาความคิดตนเองไปกล่อมเกลาผู้คน
เอาใจที่ปีติ ใจนอบน้อม ไม่คิดหวังผลตอบแทนไปบริจาค ก็เหมือนเป็นนาดี ไถหว่านน้อยแต่เก็บเกี่ยวมาก แบบนี้คือมีจิตศรัทธาแท้จริง อย่าได้ยึดถือบุญกุศลภายหลังทำความดี หรือคิดคำนวณยอดบริจาค ว่าบริจาคมากน้อยเท่าใดหรือถือตนว่าได้สร้างบุญเต็มบริบูรณ์แล้ว นี่คือการกีดขวางรากธรรม การไม่ติดอยู่กับภาพลักษณ์การบริจาค คือการบริจาคภายใน ไม่ติดอยู่ในเสียง กลิ่น รส สัมผัส และธรรมารมณ์แห่งการบริจาค การตั้งใจบริจาคทั้งหมดต่อการได้รับหรือสูญเสียบุญกุศล จะไม่เก็บใส่ไว้ในใจ ปล่อยวางหมดสิ้น เพราะฉะนั้นจึงมีความสบายสงบแม้จะเล็กน้อย ของมาก็ตอบรับที่ผ่านไปก็ไม่ค้างเอาไว้ ไม่ยึดในธรรมยึดในอัตตา ข้าหวังเวไนย์ส่วนใหญ่จะไม่คิดความอยาก ให้ใจตนสะอาดเสมอ ศรัทธาบริจาค ไม่หวังผลตอบแทนทุกอย่างก็หาเอาที่กายตน อุทิศแรงกาย บริจาคกว้างขวางไปทั่ว ความสำเร็จต้องบริบูรณ์บุญกุศลเหลือคณานับ
