เคล็ดการอบรม

โอวหยางซุ่น

โบราณท่านก่วงเฉินจื่อถ่ายทอดธรรม มีอักษร 15 ตัว ท่านเหลาจือถ่ายทอดธรรมลดเหลือ 6 ตัว ต่อมาก็เก็บไว้แค่ตัวเดียวเท่านั้น ตัวเดียวคืออะไร “สงบ” คือใจสงบถ้าสงบก็ไม่มีอยาก ไม่อยากก็ไม่มีกังวลมารร้ายทั้งหลายคอยรบกวนจิตใจ จิตใจที่ไหวง่าย แม้จะนั่งลงก็มีมารทั้งหลายมาโจมตี วิธีที่ดีคือ “อดทน” ต้องอดทนเท่านั้น ชาวหยูว่าความคิดเกิดขึ้น ต้องเอาหลักธรรม ความอยากก็จะหมดไป ชาวพรตว่าถ้าความคิดเกิดขึ้น ไม่ว่าจะเป็นหลักธรรมหรือความอยาก ต้องขจัดพร้อมกันไป ฝึกใจให้เหมือนอวกาศสะอาดบริสุทธิ์ทั้งภายนอกภายในจึงจะเป็นมหาธรรมแห่งอู๋จี๋อันเป็นหน้าตาแท้จริงของเรา

วิธีการอดทนก็อยู่ที่ “เกิดดับ” สองตัว ความผิดทั้งหลายก็ไม่พ้นไปจากรูปเสียงผลประโยชน์ ดีใจ โกรธ เสียใจ ร่าเริง เป็นพวกมหามารถ้าเข้ามาก็ต้องเอาตัวเราเป็นหลัก วัตถุภายนอกเป็นศัตรู ท่านจื่อซือกล่าวว่า หากข้าตายนั้น กายสังขารมอบให้ดิน รูปเสียงสมบัติเป็นเครื่องมือสร้างเวรกรรม ความดีใจ เสียใจ เศร้าร่าเริงล้วนเป็นภาพจอมปลอม เมื่อรูปไม่เหลือแล้ว เก็บเครื่องมือสร้างเวรกรรมไว้เป็นภาพจอมปลอมจะมีประโยชน์อันใด คิดถึงเหล่านี้แล้วมารก็จะสบายไปได้ หรือพลังมารแหลมคนมาก ใจของข้าแม้จะส่องสว่างปานนี้ แต่ความแข็งแกร่งกล้าหาญของมารบางทีก็สามารถอดถอนความสว่างของข้าได้ บางขณะรบกวนใจของข้าโดยไม่รู้ตัว ตกอยู่ในสภาวะของมาร จงต้องอบรมใจให้เหมือนกำแพงเหลั้กปิดบังให้มิดชิด พอความคิดชั่วเกิดขึ้นก็ให้ชูมีดคมกล้าเอาไว้อย่าให้หวั่นไหว จื่อซือกล่าวว่า ถ้าข้าได้รับธรรม เบื้องบนได้เข้าเฝ้าบรมอาสน์ เป็นมนุษย์แท้ ชาวโลกก็จะบูชาไม่เสื่อม ถ้าหากเป็นมนุษย์แท้มารสบายมีชัยไม่เพียงไม่เป็นศัตรู กลับให้ความช่วยเหลือ ในตอนนั้นมารเป็นโจรร้าย แต่ภายลหลังมารคือข้าราชการผู้มีคุณ เพราะฉะนั้นจึงกล่าวว่า ไม่มีมารไม่สำเร็วจธรรม เธอต้องขยันเร่งรัดและกระตือรือร้นบริสุทธิ์ กระตือรือร้นบริสุทธิ์เป็นธรรมชาติ ก็จะเป็นมหาสมาธิ เบิกตาเห็นธรรม ปิดตาเห็นอริยะ สรรพสิ่งฟ้าดิน ก็จะปรากฎต่อหน้า ต้อนรับไม่ปลอม แล้วมารอะไรจะสามารถรบกวนใจนั้นได้อีก เมื่อถึงสถานะนี้แล้วในใจสงบ ปอดดุจทอง ม้ามดินดี ลมไตนิ่งนิรันดร์ กายก็จะเบาลอยนี่คือเคล็ดที่ถ่ายทอดใจยิ่งใหญ่ น้อมนำไปปฏิบัติ ใจประทับใจ เป็นสายธรรมของข้าน้อมรับเอาไป